نگفتن واقعیت‌های جنگ عامل مانور دشمن روی شکست عملیات کربلای ۴/ غواصان جزء نیروهای زبده جنگ بودند  

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین، در فضایی که همه درگیر دنیایی مادی و هاله ای کمرنگ از معنویت شده بودیم بار دیگر شهدا به "لحظه‌های نیاز" ما پاسخ گفتند و مردانه آمدند تا دستان ما را بگیرند؛ اما با دستانی بسته و گره خورده.
.
.
کشف ۱۷۵ غواص شهید دست بسته این روزها نقل محافل دوست و دشمن شده است و اما چیست پیامی که باید بشنویم و مردانه عمل کنیم؟ ملت شهید پرور ایران در تشییع ۲۷۰ شهید تازه تفحص شده که مظلومیت شهدای غواص بر حجم احساسات مردم برای حضور در این مراسم افزوده بود، به خوبی نشان داد که هنوز عشق به شهید و آرمان و اهداف راه شهدا فراموش نشده است حتی اگر عده ای در این میان به دنبال پاشیدن گرد غفلت از یاد و آرمان شهدا در میان جامعه باشند.
هنوز در بین ما هستند شهدای زنده ای که هق هق گریه‌های آنها به دلیل جاماندن از قافله دوستان را باید در تنهایی هایشان جستجو کرد.
و چه بی‌رحم شده ایم که رسانه‌هایمان آنقدر به دنبال سیاسی کاری رفته اند که فراموش کردیم باید سراغ کسانی برویم که تاریخ شفاهی مملکت ما هستند، که اگر امروز دست نیاز به سوی شان دراز نکنیم تا حقایق جنگ هشت ساله را به صورت واگویه هایی از درد و رنج و شیرنی و گریه از آنها بشنویم، به زودی بسیار دیر خواهد شد.
.
عملیات کربلای چهار در شب پنجم دی ماه سال ۱۳۶۵ اجرایی شد و حضور غواصان در این برهه از تاریخ زمینه ای شد که امروز به فرموده رهبر معظم انقلاب، تاریخ به گونه ای رقم بخورد که در فضای حساس امروز این شهدای عزیز در "لحظه‌های نیاز" فریادرس مردم کشورشان شوند.
ابوالفضل باجلان و علیرضا دولت آبادی دو تن از غواصان اهل قزوین هستند که یادگارانی از همرزمان شهدای غواص در کربلای چهار و پنج هستند.
باید دردل دل‌هایشان را بشنویم تا درک کنیم غواص بودن و دریادلی یعنی چه؟! از این دو رزمنده غواص پرسیدیم چرا امروز عده ای با مانور دادن روی شکست عملیات کربلای چهار در حال کمرنگ جلوه دادن زحمات رزمندگان جنگ هستند؟ ابوالفضل باجلان: در فضای امروز با حضور این شهدای غواص عزیز علیه عملیات کربلای ۴ جنگ روانی بسیاری به وجود آمده در حالی که ما مشابه این عملیات بسیار داشته ایم که بسیاری از شهدای ما دست بسته شهید شده اند، چرا روی اینها مانور داده نمی‌شود؟ البته شاید یک علت آن سکوت ماست، عده ای هم سکوت امثال ما را نشانه ضعف برشمرده اند حتی در دوره ای که دوستان مستند روایت فتح را برای مستندسازی به جنوب می‌بردیم از ورود به منطقه کربلای چهار هراس داشتند.
اگر بعد پایان جنگ از واقعیت‌ها سخن می‌گفتیم امروز برخی‌ها روی این عملیات به عنوان نقطه ضعف ما در جنگ دست نمی‌گذاشتند، ما مستندسازان روایت فتح را در کنار اروندرود برده و با تشریح محور عملیاتی و محل شهادت رزمنده‌ها از آنها درخواست کردیم بدون ترس به تمام زوایای این عملیات بپردازند، زیرا قرار نبود در همه عملیات‌ها ایران پیروز شود.
دوران دفاع مقدس عصری طلایی بود که گذشت هر چه از این دوران دورتر می‌شویم این کلام امام راحل که فرمودند؛ جنگ یک نعمت بود برایمان بیشتر نِمود پیدا می‌کند، ایشان می‌فرمود؛ ما در جنگ مظلومیت خود را به دنیا ثابت کردیم و ابهت شرق و غرب را شکستیم.
پس از آزادسازی خرمشهر ما وارد مرحله جدیدی از جنگ و دفاع مقدس شدیم امروز می‌بینیم که واقعا قدرت‌های استکباری با ترس از تجربه دفاع مقدس ایران و استقامت و آرایش نظامی ما سخن به میان می‌آورند.
در دفاع مقدس از ۳۱ شهریورماه سال ۵۹ که جنگ آغاز شد ما عملیات‌های زیادی چون ثامن الائمه، فتح المبین و بیت المقدس را انجام دادیم.
از زمانی که فرماندهی کل قوا از بنی صدر خائن گرفته شد و امام جنگ را اداره می‌کرد مقاومت مردمی به صورت جدی شکل گرفت و با سیاستگذاری جدید ما روی جنگ سپاه و ارتش با کمک نیروهای مردمی سد عظیمی در برابر دشمن ایجاد کردند تا اجازه تجاوز بیشتر پیدا نکند.
پس از آزادسازی خرمشهر ما وارد مرحله جدیدی از جنگ و دفاع مقدس شدیم، برخی‌ها معتقد به خاتمه جنگ در این مرحله بودند؛ فرماندهان جنگ با مشورت با امام به این نتیجه رسیدند که دشمن را در خاک خودش تعقیب کرده تا اجازه تجاوز بیشتر به ایران را نداشته باشند.
از این رو عملیات‌های مختلفی طراحی شد که اولین آن رمضان بود که در منطقه طلائیه در جنوب کشور انجام شد؛ اما به دلیل اینکه انجام شدن این عملیات در یک دشت و قدرت زرهی بالای دشمن ما در بسیاری از فضاها کم می‌آوردیم؛ به همین واسطه پس از انهدام نیروها ما به نقطه پیشین خود بازگشتیم.
به دلیل اینکه دشمن از نیروی زرهی بسیار وسیعی برخوردار بود درصد پیروزی‌های ما در عملیات‌های مختلف متفاوت بود به همین علت فرماندهان جنگ تصمیم به تغییر تاکتیک جنگ گرفتند، از عملیات محرم، رمضان و والفجر ۴ تاکتیک عملیات از خشکی به آبی تغییر پیدا کرد، فضایی که تصورش برای دشمن غیرممکن بود.
صدام در سه روز اول پشت دروازه‌های خرمشهر از جنگ پشیمان شده بود آموزش‌های دشمن بعثی بیشتر در منطقه خشکی بود و نیروی جدی در بین آنها برای مقابله در آب تعریف نشده بود؛ البته هرگاه ما به آب می‌زدیم و تجربه حمله در آب را کسب می‌کردیم؛ آنها نیز تجربه دفاع از خود را یاد می‌گرفتند و در این زمینه ماهرتر می‌شدند.
به همین دلیل عملیاتی به نام خیبر که آبی- خاکی بود و در اسفندماه سال ۶۳ انجام شد و ما توانستیم در ابتدایی ترین عملیات آبی خود تجارب بسیاری را کسب کرده و متوجه شویم دشمن بعثی نقطه نفوذ بسیار خوبی دارد؛ حتی تا پایان جنگ نیز بخش اعظمی از دفاع ما در آب صورت می‌گرفت و بخشی در خشکی.
البته پیروزی‌های ارزشمندی در این زمینه کسب کردیم، مانند عملیات بدر و والفجر ۸ که به اندازه کافی توانستیم تجربه عبور از هور، اروند، آب‌های هورالهویزه را کسب کنیم و البته دشمن در دفاع مجهزتر می‌شد.
عبور از محور اروند رود توسط نیروهای قزوین به منظور دستیابی به جزایر ام الرصاص و ام البابن که به عبارتی گذرگاه اصلی ورود به منطقه شرق بصره بود، این محور حیاتی جایگاه عملیاتی نیروهای استان قزوین بود.
در اکثر عملیات‌ها که در دوران جنگ رخ داد نیروهای قزوین خط شکن بودند، زیرا قابلیت بالایی داشتند اما شرایط هماهنگ نشد در عملیات کربلای چهار خط شکن باشیم.
کربلای چهار عملیاتی بود که مدت‌ها روی طرح آن کار شده بود و همه نیروها به وظایف خود در این استا عمل کرده بودند حتی سه شب پیش از عملیات کار کارشناسی عمیقی روی آن صورت گرفت تا در شب عملیات خط به راحتی شکسته شود.
ما همیشه یک اصل را در عملیات‌ها رعایت می‌کردیم یعنی تلاش بیشتر پیش از شروع عملیات تا در هنگامه عملیات نیروهای کمتری را از دست بدهیم؛ زیرا غواصان جزء نیروهای عادی جنگ نبودند بلکه رزمندهای زبده ای به حساب می‌آمدند.
علیرضا دولت آبادی: متاسفانه در جامعه یک تصور بسیار اشتباهی وجود دارد و این گمان وجود دارد که در زمان جنگ ایران یک کشور پرتوان نظامی بوده که با عراق روبرو شده در صورتی که اینگونه نبود.
سه عامل برای شکل گیری جنگ در یک منطقه ضروری است: دلیل بین المللی، منطقه ای و داخلی؛ عامل بین المللی برای این جنگ فراهم بود زیرا تمام دنیای غرب از وقوع بیداری اسلامی در هراس بودند، البته ما در آن دوران متوجه نبودیم اما امام می‌دانست؛ در همین راستا کشورهای کوچک منطقه مانند عربستان و کویت را ترسانده بودند تا به عراق در جنگ علیه ایران کمک کند.
عامل داخلی این بود که ایران اسلامی یک کشور تازه انقلاب کرده و در حال تحول عظیمی بود، نیروی‌های جوان در راس کار بی تجربه بودند اما ایمان و تقوای بالای داشتند.
اکثر مسئولین ارتشی فرار کرده یا اعدام شده بودند، علت این شرایط را باید در سخن یکی از سران آمریکا دانست که گفت؛ ما ارتش ایران را یک ارتش شاهنشاهی آماده کرده بودیم نه یک ارتش وطنی؛ چون شاه ژاندارم منطقه بود این ارتش قرار بود شاه را در مقابل انقلاب‌ها حفظ کند؛ بنابراین در این زمینه ما ضعف داشتیم.
علت پیروزی نسبی ایران در جنگ همین روحیه اعتقادی بالای رزمنده‌ها بود در دوران جنگ که بلافاصله پس از پیروزی انقلاب شکل گرفت در حالی که عراق در ۱۲۰۰ کیلومتر منطقه خود ۱۲ لشکر مستقر کرده بود، ما فقط چهار لشکر در منطقه غرب داشتیم و این نشان می‌داد ارتش ایران یک ارتش منظم اما اسمی در منطقه بود که فقط آمریکا آن را ساپورت می‌کرد و با پیروزی انقلاب حمایت خود را قطع کرده بود، حال این کشور تازه انقلاب کرده وارد یک جنگ تمام عیار شده بود.
پس از دو ماه جنگ لشگر عراق تا ۲۰ لشگر افزایش پیدا کرد، در صورتی که برای تشکیل یک لشگر به ۳ هزار نفر نیرو و تجهیزات لازم است که ایران از این فضا بی بهره بود.
از کشور عراق ۳۶ کشور به صورت رسمی و ۹۲ کشور به صورت غیر رسمی حمایت می‌کردند، برای همین مقابله با ایران برای آنها سخت نبود بنابراین ما هیچ ادعایی در مورد توان فیزیکی برای مقابله با عراق در جنگ نداشتیم.
یک کشاورز یا یک دانش آموز که آموزش خیلی قوی هم ندیده است چطور می‌توانست در مقابل تجهیزات پنج هزار تانکی عراق در ابتدای جنگ، ۳۰۰ هواپیما و ۱۲ لشگر آماده مقابله داشته باشد؟ در این شرایط امام با درخواست مردمی یک بسیج عمومی را انداخت و با کمترین دوره آموزشی یعنی ۴۵ روز وارد جبهه‌های نبرد شدند؛ یعنی واقعا در این مورد ما هیچ ادعایی نداریم اما در مقابل نیروهای عراقی از لحاظ روحیه و ایمان فوق العاده بالاتر بودیم.
علت پیروزی نسبی ایران در جنگ همین روحیه اعتقادی بالا بود، این فضایی که مطرح شد علل تهاجم است خیلی از جوانان کشور ما اگر این اطلاعات را داشته باشند هر سخنی را که علیه رزمنده های ما بیان می‌شود را به راحتی قبول نمی‌کنند.
صدام در سه روز اول جنگ زمانی که پشت دروازه های خرمشهر ایستاد از جنگ پشیمان شده بود، زیرا فکر می‌کرد یک روزه این شهر را تصرف خواهد کرد، پس روحیه و توان مردم خرمشهر را در نظر نگرفته بود.
لو رفتن عملیات‌ها یک موضوع بی اهمیت است در اولین عملیات بزرگ ایران یعنی بیت المقدس دولت صدام در حال سقوط بود؛ اما تجهیز کامل از سوی دشمنان کشورمان حزب بعث را در صحنه نگه داشت، هر کسی می‌گفت ما برتر نظامی در جنگ داشتیم شما قبول نکنید؛ تعداد عملیات‌های ما در طول دفاع مقدس ۱۶۴ مورد هست که ۲۲ مورد از این عملیات‌ها بزرگ است، از این تعداد بالای ۶۰ درصد عراق از برگزاری عملیات‌ها اطلاع داشت البته این درک خودم از مطالعاتم است.
در کربلای هشت ما دومین گردانی بودیم که در خط وارد شدیم کاملا عراق می‌توانست همه ما را زیر تیر قرار دهد؛ در واقع باران نارنجک بود و زیر پای ما گندم مین کاشت؛ پس با مطالعه تاریخ جنگ درمی‌یابید که شکست فراوان در آن وجود دارد، اما ایمان و تقوای رزمنده‌ها زمینه ساز پیروزی می‌شد.
لو رفتن عملیاتها یک موضوع بی اهمیتی است که این افراد در حال مانور دادن روی آن هستند، ما به دلیل اینکه خیلی تجهیزات عراق را نداشتیم بنابراین ادعایی هم در خصوص مخفی بودن عملیات‌های خود نداریم به جز چند عملیات که فوق العاده عمل شد، مثل والفجر ۸ و خیبر.
والفجر ۸ عملیاتی بود که یک سال روی فضای اطلاعاتی آن کار شد که عراق متوجه نشد و در علوم نظامی غرب هم این عملیات غیرممکن بود، زیرا آنها با اطلاع از وضعیت تجهیزات ایران گمان نمی‌بردند ایران بتواند همچین عملیاتی را برنامه ریزی کند.
ادامه دارد.
.
.
انتهای پیام/۲۰۰۲