۲۳/شوّال/۱۴۴۵

-

۱۴۰۳/۰۲/۱۳ پنجشنبه

صبح قزوین بی توجهی به پژوهش آسیب جدی صنعت کشور/ هزینه های گروه به صورت شخصی تامین می شود
کد خبر: ۲۸۹۵۱ تاریخ انتشار: // ساعت: : ↗ لینک کوتاه

بی توجهی به پژوهش آسیب جدی صنعت کشور/ هزینه های گروه به صورت شخصی تامین می شود

بی توجهی به پژوهش آسیب جدی صنعت کشور/ هزینه های گروه به صورت شخصی تامین می شود

شاخص: مدال آوران چهل و دومین جشنواره ابداعات و اختراعات بیان داشتند: صنعت استان و کشور هیچ نوع ارتباطی با بحث پژوهش ندارد و علت آن عدم وابستگی بخش های صنعتی و واحدهای تولیدی به بخش خصوصی است و واحد های تولیدی دولتی انگیزه ای برای رقابت با یکدیگر ندارند.

به گزارش شاخص به نقل از صبح قزوین، در دنیای امروز، دانایی یکی از محور‌ها و شاخص‌های اصلی پیشرفت و تعالی هر جامعه به شمار می‌رود.
سنجش سطح دانایی به میزان تولید و مصرف اطلاعات و گسترش دانایی به دسترسی سریع و آسان به منابع علمی موثق وابسته است.
دانسته‌های ما یا با مطالعه منابع اطلاعاتی موجود و یا بنا به پژوهش‌هایی که خود انجام می‌دهیم، به دست می‌آید.

اگر این دانسته‌ها بر پایه نتایج پژوهش‌های قبلی باشد، در واقع به مصرف اطلاعات پرداخته‌ایم و اگر مبتنی بر مشاهدات و تحلیل‌های جاری باشد، تلاش ما به تولید اطلاعات منجر شده است؛  بنابراین، منبع اصلی تولید اطلاعات و دانش جدید در واقع حاصل فعالیت‌های پژوهشی است که انجام می‌گیرد.

پژوهش در هر موضوع، به هر گونه و در هر سطحی که انجام شود، تلاشی منسجم و نظام‌مند در راستای توسعه دانش موجود درباره موضوع‌هایی است که با آنها سروکار داریم.
پژوهش کوششی است برای یافتن بهترین راهکار‌های ممکن برای حل مشکلات موجود در عرصه‌های زندگی.

این موضوع خبرنگار صبح قزوین را بر آن داشت تا با عده ای از پژوهشگران نخبه استانی که با تلاش و مجاهدت فراوان در جهت تسهیل امور زندگی انسانی و پیشرفت تکنولوژی گام نهاده و افتخاراتی را کسب نموده اند گفت و گویی صمیمانه انجام دهد.

در این راستا اعضای یک تیم تحقیقاتی ۴ نفره به نام های باقر جلوخانی نیارکی، احمد کریمی، سینا شعبان زاده و سید صالح صادقی، با حضور در دفتر این پایگاه خبری، ضمن معرفی فعالیت های گروه، به تشریح طرح های افتخار آفرین و مدال آور خود در زمینه های مختلف علمی و پژوهشی پرداختند.

جلوخانی، کارشناس ارشد عمران از دانشگاه تهران و مدرس دانشگاههای مختلف قزوین، در مصاحبه با خبرنگار صبح قزوین، با اشاره به کارنامه فعالیت خود گفت: ۱۰ سال است در زمینه نظارت و اجرا به فعالیت های عمرانی مشغول و در پروژه های مختلف از جمله مسکن مهر و چند برج، مشاور سازه بوده ام و چند مقاله نیز داشته ام.

وی در ادامه به تشریح طرح منتخب گروه پرداخت و گفت: ما به فراخور نیاز جامعه روی موضوعات مختلف تحقیق و از بین ایده های مختلف بهترین مورد را جهت انجام کار تحقیقاتی انتخاب می کنیم.

جلوخانی ادامه داد: یکی از این طرح ها، طرح حفاظ های بتنی است که در ایران با نام نیوجرسی شناخته شده و انواع مختلفی دارد.
نوع ابتدایی آن پلاستیکی است که داخل آن آب ریخته می شود و علت  اینست که از خروج خودروها به خارج خطوط ممانعت شود.

وی تشریح کرد: نمونه های موجود در دنیا مشکلات زیادی از جمله خطرات جانی برای رانندگان و سرنشینان دارند به صورتی که در هنگام تصادف هیچ نوع انعطافی در آنها وجود ندارد و بلافاصله پس از تصادف ضربه شدیدی به خودروها وارد شده و خسارات بسیاری وارد می کند و همچنین این نوع سازه به دلیل علائم جوی و مقاومت های فرسایشی طی زمان به شدت تخریب می شود.

این پژوهشگر استان اضافه کرد: در نمونه کاری ما به دلیل انعطاف پذیری و میرا نمودن نیروهای وارده، نیروهایی که بر اثر تصادف به این حفاظ های بتنی شده وارد شده تعدیل و به کار تبدیل شود؛ از این رو با خطرات جانی بسیار کمتری برای سرنشینان همراه خواهد بود.

وی ادامه داد: علاوه بر این حمل و ساخت آن نیز بسیار مقرون به صرفه تر است زیرا از مواد ضایعاتی و پسماند در ساخت آن استفاده شده و علاوه بر بتن با ترکیبات خاصی که مد نظر ماست قابل تعویض خواهد بود.
از موارد استفاده آن می توان به استفاده در شب با وجود لامپ های موجود در آن اشاره کرد.

جلوخانی در تشریح کار این گروه پژوهشی گفت: گروه ما کار خود را از سال ۸۵ از دانشگاه آزاد قزوین آغاز کرد و از آن سال تا کنون روی مواد و وسایل مختلفی که می توان از بتن تولید کرد کار کرده ایم.
در این زمینه تجارب خوبی کسب نموده و از کتب، مقالات و اساتید مختلف استفاده نموده ایم.

سینا شعبانزاده دیگر عضو گروه در تکمیل توضیحات پروژه بیان داشت: کارهایی که ما انجام دادیم عمدتا روی مباحث مهندسی عمران متمرکز بوده که در این زمینه آموزش پایه ای داشته ایم و از سال ۲۰۰۷ با فدراسیون جهانی مسابقات به کشورهای مختلف سفر کرده ایم.

وی افزود: در این راستا به مقالات مختلف دسترسی پیدا کرده و از منابع روز دنیا استفاده کرده ایم.
در این زمینه برداشت های خوبی داشته ایم به طور مثال در رابطه با همین حفاظ های بتنی انواع مختلف آن در دنیا استفاده شده و طرح ما اولین حفاظ بتنی است که سیستم مکانیکی آن بر پایه علم مکانیک و عمران طراحی شده است.

علاوه بر این تکنولوژی بتن در آن تغییر کرده و یک سیستم مرکب جرم و فنری در آن پایه ریزی شده است.
در موارد مطرح شده منبع اطلاعاتی ما اینترنت بوده و از اساتید و مشاورین خوبی از جمله دکتر کاهونی بهره مند شده ایم.

احمد کریمی عضو دیگر این گروه به ادامه بحث پرداخت و اظهار داشت: طرح کنونی ما نسبت به طرح سال ۸۶ فرآیند تغییرات بسیاری را تا امسال طی نموده است اما ایده متعلق به گروه است و ما با این طرح وارد مرکز تحقیقات دانشگاه آزاد شدیم.
در این راه با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم کرده ایم و در این جریان طرح های زیادی به ذهنمان خطور کرد.
خوشبختانه تمام طرح های ما قابل اجرا بوده و برآورد اقتصادی مناسبی دارد.

وی خاطر نشان کرد: ما اولین کسانی بودیم که این طرح را وارد مرکز تحقیقات بتن و ساختمان دانشگاه آزاد کردیم.
در سال های گذشته کارهای کلیشه ای و تکراری بسیاری انجام شده است مثلا روی یک شاخصه مانند مقاومت بتن کار شد که طرح ما نسبت به این طرح از نوآوری مناسبی برخوردار بود.

سپس جلو خانی به عنوان نماینده گروه مجددا عنوان کرد: طرح بعدی ما طرح تراورسای بتنی است.
قطعات بتنی که در ریل های راه آهن استفاده می شود در ابتدا در دنیا نوع چوبی آن ساخته شد و در حال حاضر نیز این نوع سازه مرسوم است.
اما استفاده از سازه های چوبی مستلزم قطع درختان بسیار بوده و به محیط زیست آسیب وارد می کند.
هم چنین پس از مدتی چوب فرسوده شده و از بین می رود و تعمیرات ریل هزینه هنگفتی را به دولت تحمیل می کند.
از این رو روی قطعات بتنی متمرکز شدیم اما این طرح لرزش های پیاپی واگن های قطار را به دنبال داشت و ما در طرح خود مشکل این لرزش ها را برطرف کردیم.

کریمی در ادامه سخنان هم گروهی خود ابراز داشت: در طرح تراورسا ما از مواد ضایعاتی نیز استفاده کرده ایم و از این باب مانع قطع درختان شده و به حفاظت از محیط زیست کمک کردیم.
هم چنین این طرح از مقاومت خوبی برخوردار بوده و در مقابل شرایط جوی پایدار است به همین علت سرمایه گذاری روی این طرح ها در هزینه های دولت و شرکت راه آهن صرفه جویی کرده و برای مردم ایده آل خواهد بود.

وی اضافه کرد: این طرح نیز مانند طرح قبلی چندین بار تکمیل شده و چکیده طرح کنونی کاملا متفاوت و چندلایه است و مشابه خارجی آن نیز به هیچ وجه وجود ندارد.

اتحادیه اروپا یکی از پیشروان صنعت ریل و راه آهن در دنیاست و از تکنولوژی یکپارچه بتن دوری شده و بتن در چند لایه مجزا تقسیم بندی شده است.
ما تمام نیروهای وارد شده به بتن را جداگانه پایه ریزی کرده ایم که مشکل عمده ای در بحش اتصالات داشته است و نیاز به تعویض مجدد ندارد.
در این مقوله بحث تعمیر، نگهداری و مرمت این سیستم کاملا متفاوت شده و در یک ریل ۶ متری، در هر ۷۰ سانت یک تراورسا قرار می گیرد و با توجه به این موضوع دیگر نیازی به بلند کردن ریل و تعمیر آن وجود ندارد که این طرح در چهل و دومین دوره مسابقات ابداعات و اختراعات برنده مدال نقره شد.

کریمی در خصوص شرایط برگزیده شدن یک اختراع خاطرنشان کرد: نوآوری مهمترین شرط  اخذ جایزه توسط یک اختراع است.

وی توضیح داد: جشنواره و نمایشگاه اختراعات به طور سالیانه در اروپا برگزار می شود و در دنیا حدودا ۲۲ جشنواره وجود دارد اما در بین همه این جشنواره ها قدیمی ترین و معتبرترین آنها جشنواره ژنو سوئیس است که شهردار و مسئولین شهری این شهر رسما از آن حمایت می کنند.

در این جشنواره بیش از ۱۰۰ کشور و هزاران طرح شرکت می کنند که امسال از ایران ۳۰۰ طرح مطرح و از این تعداد ۵۳ طرح پذیرفته شد و پس از عبور از فیلتر فدراسیون ۴۳ طرح موفق به اخذ ویزا شدند.

این محقق خاطر نشان کرد: انرژی زیادی برای این جشنواره صرف می شود و اعتبار علمی بالایی دارد.
این جشنواره علاوه بر اینکه علمی است بعد تجاری اقتصادی هم دارد که شرکت های خیلی بزرگ در دنیا، کارخانجات تولیدی و سرمایه گذاران از این ماراتن علمی پژوهشی دیدن کرده و ایده های بکر را انتخاب می کنند.

وی توضیح داد: ما مجموعا ۱۲ طرح اختراعی داریم که صرفا موارد قابل اجرا را ثبت کردیم و به عنوان آخرین کار برای جشنواره آمریکا قرار است این دو طرح را ارسال کنیم اما  طرح دیگر ما جدا کننده لرزه ای ساختمان است که در حال حاضر در دست بررسی است.

کریمی یادآور شد: این گروه بدون حمایت شخص یا سازمانی کار خود را آغاز و در مسابقات شرکت کرد.
طی سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ ما در دانشگاه آزاد مشغول بودیم و در بخش مرکز تحقیقات این دانشگاه که سیاست آن حمایت از پژوهشگران بود فعالیت می کردیم.

وی افزود: متاسفانه طی چند سال گذشته این دانشگاه مقداری از بحث پژوهش فاصله گرفته و این فاصله به یک معضل  تبدیل شده است.
یکی از دوستان پژوهشگر ما که در استان بسیار با تجربه و خوشفکر بود به دلیل همین عدم پیگیری از کار جدا شده و به کارهای اجرایی با منافع اقتصادی رو آورده است.

اما سعی گروه بر این بوده با وجود اینکه شرایط همچون گذشته نیست خود اقدام کرده و به تحقیق و پژوهش ادامه دهد؛ البته محدودیت هایی هم داشته و در بحث هزینه با کمبودهای فراوانی مواجه هستیم.

این مبتکر استانی تاکید کرد: هزینه های گروه شخصا تامین می شود زیرا متاسفانه دانشجویانی که در دانشگاه کار پژوهش انجام می دهند توسط این مرکز تامین مالی می شوند و پس از دانشگاه توسط هیچ نهادی از آنان حمایت نمی شود.

جلوخانی با مطرح کردن انتظار و دغدغه گروه پژوهشی خود اذعان داشت: انتظار ما از مسئولین علمی دانشگاهی اینست که پایان نامه دانشجویان فوق لیسانس و دکترا را که معمولا به دست فراموشی سپرده شده و به کار تبلیغاتی تبدیل می شوند گردآوری و از آنها استفاده بهینه نمایند.

وی تصریح کرد: در صورت تحقق این امر با مطرح شدن طرح های مختلف اختراعی به اقتصاد کشور کمک می شود.
صنعت استان و کشور هیچ نوع ارتباطی با بحث پژوهش ندارد و علت آن عدم وابستگی بخش های صنعتی و واحدهای تولیدی به بخش خصوصی است و واحد های تولیدی دولتی انگیزه ای برای رقابت با یکدیگر ندارند.

این محقق در پایان توضیح داد: در تمام دنیا همه کارخانجات بخشی به نام تحقیق و توسعه دارند زیرا در این بخش فضای رقابت وجود دارد و مجبور هستند به روز عمل کنند اما در کشور ما اینگونه نیست.

انتهای پیام/۱

نوشته شده توسط مدیر در یکشنبه, ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۲۲ ق.
ظ

دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان