از محرم ۶۱ هجري تا قرن ۲۱ ميلادي

به گزارش صبح قزوین از هنگامي که نخستين زائر مضجع منور اباعبدا.
.
.
الحسين(ع)، جابر بن عبدا.
.
.
انصاري در روز اربعين از مدينه به سمت کربلا رهسپار شد تا کنون 1374 سال مي گذرد.
در اين سال ها علما و اولياي الهي براي زيارت سيدالشهدا(ع) در روز اربعين اهميت و جايگاه والايي قايل بودند و با پاي پياده از نجف اشرف به سوي کربلا رهسپار مي شدند، بي شک جابر بن عبدا.
.
.
، نخستين زائر کربلاي معلي در روز اربعين سال 61 هجري است، اين سنت حسنه نيز در سال هاي حضور ائمه معصومين(ع) با وجود حکومت سفاک و خون ريز اموي و عباسي انجام شده است.
احياگر سنت پياده روي بعد از شيخ انصاري که بود؟ در برخي از روايات تاريخي بيان شده است که زيارت کربلا با پاي پياده در زمان «شيخ انصاري»(متوفي سال 1281 قمري) رسم بوده است، اما در برهه اي از زمان به ورطه فراموشي سپرده مي شود که در نهايت توسط «شيخ ميرزا حسين نوري» دوباره احيا مي شود.
اين عالم بزرگوار اولين بار در عيد قربان به پياده روي از نجف تا کربلا اقدام کرد که 3 روز در راه بود و حدود 30 نفر از دوستان و اطرافيانش وي را همراهي مي کردند.
«محدث نوري» از آن پس تصميم گرفت، هر سال اين کار را تکرار کند، ايشان آخرين بار در سال 1319 هجري با پاي پياده به زيارت حرم اباعبدا.
.
.
حسين(ع) رفت.
  آداب اربعين از منظر ميرزا جواد آقا ملکي تبريزي آري! از آن پس بسياري از عاشقان اهل بيت و امام حسين(ع) و نيز برخي علما و حتي مراجع تقليد با پاي پياده به کربلا سفر کرده اند، ميرزا جواد آقا ملکي تبريزي يکي از مراجع عالي قدر جهان تشيع که خود بارها با پاي پياده از عتبه علويه، رهسپار عتبه حسيني شده است، درباره مراقبه و بزرگداشت روز اربعين حسيني چنين مي گويد: «به هر روي بر مراقبه کننده لازم است که بيستم صفر(اربعين) را براي خود روز حزن و ماتم قرار داده بکوشد که امام شهيد را در مزار حضرتش(ع) زيارت کند، هر چند فقط يک بار در تمام عمرش باشد، چنان که حديث شريف، علامت هاي مؤمن را ۵ امر ذکر کرده است: 51 رکعت نماز در شبانه روز، زيارت اربعين، انگشتر در دست راست کردن، پيشاني بر خاک گذاشتن و بلند بِسْمِ ا.
.
.
ِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ گفتن در نمازها».
(ترجمه المراقبات، کريم فيضي، صفحه 85) خاطره آيت ا.
.
.
مکارم شيرازي از پياده روي روز اربعين آيت ا.
.
.
ناصر مکارم شيرازي نيز در دوران طلبگي سال هاي 1369 تا 1370 هجري قمري در نجف اشرف ساکن بوده است، اين مرجع تقليد ۲ بار توفيق پياده روي از نجف تا کربلا را داشته است.
وي با پاي برهنه از مسير شط (رودخانه) که حدود 20 کيلومتر طولاني تر از مسير کنوني نجف کربلاست و حدود 3 روز به طول مي انجاميد، به زيارت اباعبدا.
.
.
الحسين(ع) مشرف شدند.
آيت ا.
.
.
مکارم شيرازي با اشاره به خاطره پياده روي از نجف به سوي کربلا مي گويد: وقتي به يکي از اين مُضيف ها رسيديم، صاحب مضيف دعوت و اصرار کرد که مهمان او بشويم و آن جا استراحت کنيم، به او توضيح داديم که چون امروز کم راه رفته ايم و بايد مسافت بيشتري را طي کنيم، فرصت ماندن نداريم، پس از کمي اصرار او و امتناع ما، ناگهان صاحب مضيف که معلوم بود چند وقتي است که ميهمان برايش نرسيده و از اين بابت خيلي ناراحت است، ناگهان چاقويش را در آورد و تهديد کرد که من مدتي است ميهمان برايم نيامده است و شما حتماً بايد ميهمان ما بشويد! اين قدر ميهماني کردن زائر امام حسين(ع) در نزد اين ها اهميت و ارزش داشت.
.
.
.
البته بالاخره بعد از اين که توضيح بيشتري برايش داديم و قول داديم که از طرف او زيارت کنيم، اجازه داد که ما برويم.
ثواب پياده رفتن به زيارت سيدالشهدا(ع) به روايت امام صادق(ع) شايد اين سوال بر ذهن متبادر شود که چرا زيارت امام حسين(ع) در روز اربعين حسيني تأکيد و توصيه شده است؟ چرا بايد اين مراسم همراه با هياهو و شور خاصي اجرا شود؟ در ادامه روايتي از امام صادق(ع) بيان مي کنيم که به خوبي زواياي پنهان اين موضوع را آشکار مي کند: امام صادق(ع) درباره ثواب زيارت امام حسين(ع) با پاي پياده مي فرمايد: کسى که با پاي پياده به زيارت امام حسين(ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمى‌دارد يک حسنه برايش مي نويسد و يک گناه از او محو مى‌فرمايد و يک درجه مرتبه اش را بالا مى برد، وقتى به زيارت رفت، حق تعالى ۲ فرشته را موکل او مى فرمايد که آن چه خير از دهان او خارج مي شود بنويسند و آن چه را شر و بد است ننويسند و وقتى برگشت با او وداع مي کنند و به وى مى گويند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزيده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بيت رسولش هستي، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهي ديد و آتش نيز هرگز تو را نخواهد ديد و تو را طعمه خود نخواهد کرد.
(کامل الزيارات ص134)   نظر مقام معظم رهبری درباره اربعین حسینی حضرت آيت ا.
.
.
سيد علي خامنه اي رهبر معظم انقلاب نيز درباره اهميت پاسداشت و بزرگداشت روز اربعين حسيني در اول فروردين سال 1385 چنين بيان کردند: «شروع جاذبه مغناطيسي حسيني در روز اربعين است، جابربن عبدا.
.
.
را از مدينه بلند مي کند و به کربلا مي کشد، اين همان مغناطيسي است که امروز هم با گذشت قرن هاي متمادي در دل من و شما هست».
چرايي اهميت پياده روي روز اربعين از منظر حجت الاسلام پناهيان حجت الاسلام والمسلمين عليرضا پناهيان درباره نقش پياده روي روز اربعين مي گويد: روايت است که امام زمان(عج) که ظهور فرمود، ۵ ندا مي کند به اهل عالم، اَلا يا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِي الحُسَين قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا يا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِي الحُسَين سحقوه عدوانا،.
.
.
امام زمان خود را به واسطه امام حسين(ع) به همه عالم معرفي مي کنند .
.
.
بنابراين در آن زمان بايد همه مردم عالم، حسين(ع) را شناخته باشند.
.
.
اما الان هنوز همه مردم عالم، حسين(ع) را نمي شناسند و اين تقصير ماست، چون ما براي سيدالشهدا(ع) طوري فرياد نزديم که همه عالم صداي ما را بشنود، پياده روي اربعين بهترين فرصت براي معرفي حسين(ع) به عالم است.
با اين که زيارت سيد الشهدا(ع) در اکثر برهه هاي تاريخي به سختي انجام مي شد و جان زائران در خطر بود، اما با وجود اين عاشقانه خطرات را به جان مي خريدند و به پابوسي امام حسين(ع) در روز اربعين نايل مي شدند.
اربعين بزرگ ترين اجتماع شيعي در جهان نتايج تحقيقات خبرنگار فارس نشان مي دهد پياده روي مراجع و علما تا زمان صدام ادامه داشته است، اما از زماني که او در سال 1358 (1400) قمري به رياست جمهوري عراق رسيد تا زماني که در سال 1381 شمسي (1424) قمري سقوط کرد، وقفه اي در اجراي مراسم عزاداري با شکوه و پياده روي هاي دسته جمعي ايجاد شد، هر چند برخي اخبار حکايت از پياده روي مخفي مردم در زمان صدام داشته است که گاهي منجر به شهادت اين افراد توسط نيروي هاي بعث شده، اما مردم عراق با سقوط صدام، بار ديگر عشق و علاقه وصف ناپذير خود به امام حسين(ع) را طي اين 10 سال به جهانيان ثابت کرده اند که در کنار ديگر محبان و شيعيان اهل بيت(ع) از کشورهاي ايران، لبنان، پاکستان، هند، لبنان، قطر، امارات، کويت، بحرين و .
.
.
مراسم اربعين حسيني را با شکوه تر از سال قبل اجرا مي کنند.
منبع: خبرگزاري فارس انتهای پیام/2004/خ