به بهانه رمضان این بار از باب علم وارد شویم تا از نهج البلاغه راهی به خدا جوییم.
صبح قزوین؛ آنچه می خوانید نکاتی از نامه 31 نهج البلاغه خطاب به فرزند عزیزش و صد البته که رو به ماست.
1 – دقت در انتخاب راه
از رفتن در راهی که بیم گمراهی در آن داری، خود داری کن؛ زیرا بازماندن، هنگام حیرت گمراهی، بهتر از سوار شدن بر پشت حادثه هاست.
2 –علم را با عمل همراه کن
مردمان را به کار های نیک بخوان تا خود نیز نیکوکار شوی. نیز هر ناپسندی را با دست و زبانت انکار کن و از بد کاران دوری گزین.
3 –تفقه در دین و مجاهده درراه خدا
در راه خدا، آن گونه که باید، سعی و کوشش کن و از سرزنش سرزنش کنندگان هیچ ترسی به دل راه نده.
و برای یاری حق، هرجا که باشد، به کام سختی ها برو. و البته در دین، فهیم و دانا شو.
4 – عادت بر خوبی ها
خود را به شکیبایی بر ناملایمات آموخته کن؛ زیرا صبوری در راه حق (هر چند با سختی همراه باشد) خوی بسیار پسندیده ای است.
5 – بنیان تفکر سازنده
در همه کار ها ، خود را به خدای خویش واگذار که در این صورت، خویش را به پناهگاهی تسخیر ناپذیر و باز دارنده ای قدرتمند سپرده ای.
از روی اخلاص، دست نیاز به سوی پروردگارت ببر؛ چرا که بخشش و حرمان به دست اوست. و (در هر کاری از خداوند) بسیار طلب خیر کن.
منبع: نامه ای برای تو نوشته مجید مسعودی
انتهای پیام/
دیدگاه ها