شرح وصیت نامه مکتوب حضرت زهرا (س)

در مجموع می‌توان وصایای حضرت فاطمه زهرا (س) را در وصیّت‌های مالی (برای زنان پیامبر، زنان بنی هاشم و فقرا)، وصیّت‌های شخصی (ساخت تابوت، قرائت قرآن بر سر مزار، زیارت و ...) و وصیّت‌های سیاسی - اجتماعی (شرکت افراد خاص در تشییع جناره و شرکت نکردن غاصبان خلافت در مراسم تشییع و تدفین، دفن شبانه، مخفی بودن قبر و...) تقسیم کرد.

وصیت مکتوب بانوی دو عالم
در نقلى اینچنین آمده است که حضرت فاطمه (س) وصایاى خود را در رقعه‌اى نوشته و زیر سرش نهاده بود و زمانی که از دنیا رفت، حضرت على (ع) آن رقعه را بیرون آورد و جملات زیر را در آن مشاهده کرد:

بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم. هذا ما اَوْصَتْ بِهِ فاطِمَةُ بِنْتُ رَسولِ اللهِ، اَوْصَتْ وَ هِیَ تَشْهَدُ اَنْ لا الهَ اِلاّ اللهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسولُهُ وَ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَ النّارَ حَقُّ وَ اَنَّ السّاعَةَ آتِیَةٌ لارَیْبَ فی‌ها وَ اَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فُی الْقبورِ، یا عَلِیُّ اَنَا فاطِمَةُ بَنتُ مُحَمَّدٍ زَوَّجْنَی اللهُ منْکَ لأکونَ لَکَ فِی الدُّنیا وَ الاخِرةِ، اَنْتَ اَوْلی بِی مِنْ غَیْرِی، حَنِّطْنی و غَسِّلْنِی و کَفِّنِّی بِاللَّیلِ وَ صَلِّ عَلَیَّ وَ ادْفِنِّی بِاللَّیْلِ وَ لا تُعْلِمْ اَحَداً وَ اَسْتَوْدِعُکَ اللهَ و اقْرَءُ عَلی وُلْدِی السَّلامَ اِلی یَومِ الْقِیامَةِ.

به نام خداوند بخشنده و مهربان. این وصیّت‌نامه فاطمه دختر رسول خداست و در حالی وصیّت می‌کند که شهادت می‌دهد خدایی جز خدای یگانه نیست و محمّد بنده و پیامبر اوست و بهشت حق است و آتش جهنم حق است و همانا روز قیامت فراخواهد رسید و شکّی در آن نیست و خداوند مردگان را از قبر زنده کرده، وارد محشر می‌فرماید.‌ای علی! من فاطمه دختر محمّد هستم. خدا مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنیا و آخرت برای تو باشم. تو از دیگران بر من سزاوارتری. حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کن و به هیچ کس اطّلاع نده. تو را به خدا می‌سپارم و بر فرزندانم تا روز قیامت، سلام و درود می‌فرستم.

البته، در نقلى که از مجالس مفید و امالى شیخ رحمة الله علیهما آمده و در حدیثى که از امام حسین (ع) روایت‌شده چنین است که، چون حضرت فاطمه (س) دختر رسول خدا (ص) بیمار شد به على وصیت کرد که وضع حال او را پنهان دارد و حتى از بیمارى او کسى را با خبر نکند و على (ع) نیز این کار را کرد، و خودش شخصا پرستارى فاطمه (ع) را به عهده گرفت، و احیانا اسماء بنت عمیس نیز او را کمک مى‌داد، آن هم به طور پنهانى، و، چون هنگام وفات و رحلت او شد به حضرت على (ع) وصیت کرد تا کارهاى پس از مرگ او را خود انجام دهد، و شبانه او را دفن کند و جاى قبر او را نیز پنهان و مخفى کند که اثرى از قبر او معلوم نباشد.

انتهای پیام/1404
منبع: آنا