اگر برای ابد فعالیت اتمی را متوقف کنیم، به نفع ماست!
رهبر انقلاب شش سال قبل طی سخنانی فرمودند: صنعت هستهای برای یک کشور، یک ضرورت است. اینکه بعضی از روشنفکرنماها قلم بردارند و قلم بزنند که «آقا ما صنعت هستهای را میخواهیم چهکار کنیم» این فریب است.
به گزارش سرویس سیاسی صبح قزوین ؛علی رغم آنکه به اعتراف دوست و دشمن، نیاز قعطی دنیا به انرژی به خصوص انرژی هستهای بر کسی پوشیده نیست و اساسا جنگ آینده دنیا بر سر انرژی خواهد بود اما برخی اصلاح طلبان ار سر غفلت یا خیانت که مشخص نیست، سعی می کنند هم نوا با دشمنان ملت ایران، بر طبل کاهش توان ایران و تعطیلی این صنعت مهم و پاک بکوبند.
به تازگی، محسن رنانی، از استادان اصلاحطلب در بخشی از یک مصاحبه با سالنامه نوروزی شرق گفته است: «حکومت اگر بخواهد فرصت کنترل بحرانها و اصلاح را پیدا کند، به سرعت باید به سمت تفاهم برود. در کتاب مناقشه اتمی در سال 2008 پیشنهاد دادم که برای 10 سال داوطلبانه همه فعالیتهای اتمی را متوقف کنیم. خسارت کمتر و منافع بیشتر در آن کار بود. الان هم میگویم. اگر برای ابد فعالیت اتمی را متوقف کنیم، به نفع ماست. 10 سال دیگر انرژی اتمی از رده خارج است!»
او در اظهارات خود همچنین تصریح میکند: حجم بحرانها به قدری است که بدون کاهش تنش با غرب، فرصت مدیریت آنرا نخواهند داشت.
اکبر ترکان، از دیگر عناصر اصلاح طلب هم در زمان حیات خود گفته بود: «انرژی هستهای چقدر میارزد که ما برایش اینقدر هزینه کردهایم؟» و «سیاستهای هستهای از نظر اقتصادی توجیه ندارد»!
به گزارش مشرق، آقای رنانی در این اظهارات اقلا حتی حاضر به یک تأمل ساده و یک خوانش تاریخی هم نبوده که به این حد از فضای ناعقلانی سقوط نکند.
در واقع بر ما مستور است که "روشنفکری چپ ایرانی" چرا تا این حد منعزل از عقلانیت است که حتی خود را از یک مطالعه و خوانشگری ساده هم مستثنی میبیند؟!
مطالعه و خوانشگری از آن حیث که این "صادق زیباکلام"، هم پیاله آقای رنانی بود که شش سال قبل در اظهاراتی مشابه گفته بود: "امروز ژاپن بعلت مسائل زیست محیطی و...، نیروگاههای هستهای خود را تعطیل کرده یا آلمان توسعه آنان را متوقف کرده و به انرژیهای پاک نظیر انرژی از جزر و مد دریا و... روی آورده است. باید دید ما چقدر در این راه حرکت میکنیم"!
اشاره زیباکلام به تصمیم اشتباه ژاپنیها پس از سونامی سال 2011 و طرح مطالعاتی آلمانیها بر روی انرژیهای جایگزین هستهای تا پایان سال 2022 بود.
اکنون شش سال از آنروز گذشته است. ژاپن به تصمیم اشتباه خودش پی برد و تصمیم به بازسازی رآکتورهای اتمیاش گرفت و در آلمان سال 2022 هم علیرغم تمام تلاشها برای جایگزینی اما هیچ گزینه اطمینانبخشی یافت نشده و منتقدان خانم مرکل معتقدند که این طرح غلط بایستی منقضی شده و آلمان به سمت افقهای پیشرفتهتری از صنعت هستهای گام بردارد.
جالب است که همین آلمان آرمانی آقایان؛ امروز نه تنها به انرژی هستهای بلکه به حدی به سوخت فسیلی نفت هم وابسته است که نتوانسته سیاست خارجی خود را از آن منفک کند و از همین رو اعلام کرده است که بحث تحریمهای روسیه هرگز به واردات نفت و گاز آلمان از روسیه ربطی نخواهد داشت.
اینکه بر مطالعه و عقلانیت تأکید داریم از همانروست که اگر امثال صادق زیباکلام تلاش میکردند تا نتیجه سخنان خود در شش سال بعد را بازآزمایی کنند؛ فضای سیاسی و روشنفکری چپ ایرانی امروز به این حد از بیماری انعزال از عقل و حقیقت مبتلی نمیشد.
درباره این ماجرا البته شنیدن سخنان کسی که در ایران ما به مطالعه و عقلانیت شهره است، خواندنیتر مینماید و آن مقام معظم رهبری است.
ایشان دقیقا شش سال قبل طی سخنانی در همین باره فرمودند: «صنعت هستهای برای یک کشور، یک ضرورت است. اینکه بعضی از روشنفکرنماها قلم بردارند و قلم بزنند که «آقا ما صنعت هستهای را میخواهیم چهکار کنیم» این فریب است؛ این شبیه همان حرفی است که زمان قاجارها وقتی نفت کشف شده بود و انگلیسها آمده بودند میخواستند نفت را ببرند، اینجا دولتمرد قاجاری میگفت ما این مادّهی بدبوی عَفِن را میخواهیم چهکار کنیم، بگذارید بردارند ببرند! این شبیه آن است. صنعت هستهای برای یک کشور یک ضرورت است».
دیدگاه ها