توافقنامه، امر مقدسی نیست که قابل نقد نباشد

صبح قزوین؛ علیرغم خسارات بالای انسانی و مالی به سوریه، آنچه امریکا و هم پیمانان در صحنه میدانی در سوریه به دنبال آن بودند محقق نشد و در عرصه سیاسی و مذاکرات ژنو نیز اهداف دلخواه آن ها در اجماع سازی جهانی علیه سوریه و دستیابی به نتیجه فوری در سقوط نظام سوریه به دست نیامد لذا اکنون سعی دارند با طرح موضوع وخامت اوضاع انسانی در سوریه در شورای امنیت و سیاسی کردن این موضوع، بر حکومت سوریه فشار وارد سازند.

فاضل فیضی، کارشناس ارشد روابط بین الملل در گفتگو با خبرنگار صبح قزوین اظهار داشت: کنفرانس ژنو 2 به دلیل اینکه به واقعیت های منطقه ای و بین المللی توجه نداشته است و در تشکیل این کنفرانس، کشورهای تأثیر گذار در منطقه از جمله ایران دعوت نشده اند، یک نوع نگاه سیاسی بر آن حاکم  بوده و در نتیجه از قبل هم پیش بینی می شد که این کنفرانس به نتیجه ای نخواهد رسید.

وی اذعان کرد: معمولا یکی از پیش شرط ها در موفقیت کنفرانس های بین المللی، حضور  نیروهای تأثیرگذار در موضوع مطرح شده در یک کنفرانس می باشد.

این کارشناس ارشد روابط بین الملل ادامه داد: حضور نداشتن نمایندگان همه طیف های سیاسی، ترکیب نامتوازن شرکت کنندگان و حضور برخی طرف های حامی گروه های تروریستی از جمله ایرادات شکلی این نشست به شمار می رود.

فیضی تصریح کرد: ایران در طول مدت بحران سوریه همواره از دولت این کشور حمایت نموده و راه‌حل سیاسی را به عنوان تنها راه‌حل منطقی و سازنده پیشنهاد داده است.
اما در طرف مقابل، محور غربی- عربی از مداخله‌ی نظامی و اعزام تروریست به سوریه حمایت کرده و خواستار برکناری رئیس‌جمهور قانونی این کشور شده است.

وی در خصوص وضعیت آینده سوریه اظهار داشت: موضوع سوریه زمانی قابل حل و فصل است که گروه های درگیر در سوریه و مردم این کشور، مذاکراتی را بین خود شکل دهند و به حل و فصل مسائل داخلی سوریه بپردازند.

فیضی افزود: این امر مستلزم آن است که کشورهای تأثیرگذار در مسائل منطقه، سوریه و کشورهایی که سیاست اعتدالی در مسائل منطقه ای و جهانی دارند در کنفرانس ژنو 2 شرکت داشته باشند.

این کارشناس ارشد روابط بین الملل معتقد است: اگر قرار باشد در سطح بین المللی مسائل سوریه حل و فصل شود، نیازمند یک نوع توازن منافع در سوریه هستیم.

وی ادامه داد: کشورهایی مانند روسیه و ایران تأثیرگذار در حل و فصل مسائل سوریه و رد هر گونه افراطی گری هستند؛ در سوریه آن چه منبع نا امنی است گروه های تکثیرگرا و تند روی تکثیری با گرایشات سنی هستند.

فیضی خاطرنشان کرد: موضوع سوریه زمانی قابل حل و فصل است که منابع تغذیه ای گروه های تکثیری و به عبارتی کمک برخی کشورهای منطقه و به ویژه  کمک نظامی عربستان به این گروهها قطع شود و موضوع سوریه از طریق روش های سیاسی و دیپلماتیک حل و فصل شود.

مبارزه با تروریسم در سوریه، اولویت جامعه جهانی است

وی افزود: در شرایط کنونی شاهدیم که دولت درگیر جنگ با گروه های تکفیری است و اگر این کمک های خارجی به گروه های تکفیری قطع شود، دولت می تواند با سامان دادن به اوضاع داخلی به گفتگو و مذاکره با مخالفین وارد شود ودر صورت قطع نشدن کمکها، همچنان کشتارها و ناامنی در سوریه ادامه خواهد داشت.

فیضی ادامه داد: در چنین شرایطی سازمان های بین المللی و از جمله سازمان ملل متحد و شورای امنیت اراده ای بر مداخله ندارند؛ در بین قدرت های بزرگ تضاد منافع وجود دارد و اتفاق نظری نیست.

وی با تأکید بر این که جامعه جهانی مبارزه با تروریسم در سوریه را باید اولویت خود بداند افزود: ارسال کمک های فوری انسان دوستانه، وظیفه دینی و انسانی جامعه جهانی است و علاوه بر آن تقویت روند سیاسی و گفت وگوهای فراگیر، مناسب ترین روش برای دستیابی به حل سیاسی است.

توافقنامه، امر مقدسی نیست که قابل نقد نباشد

این کارشناس ارشد روابط بین الملل در بخش دیگری از سخنانش نقد و انتقاد از دولت را یکی از اصول اولیه جوامع مردمسالار دانست و افزود: متن توافقنامه اگر چه یک موفقیت برای جمهوری اسلامی ایران بوده ولی به نظر می رسد یک امر مقدسی نیست که قابل نقد نباشد.

 وی افزود:  فضا باید به گونه ای باشد که اصحاب رسانه، اساتید، نخبگان فکری- سیاسی و دانشگاهیان بتوانند به نقد و بررسی بپردازند و دولت هم از این موضوع نباید مکدر شود؛ افزایش فضای نقد در جامعه  باعث می شود سیاست خارجی ایران،  بهتر از گذشته به اهداف خود در عرصه ملی و بین المللی برسد.

نقد توافقنامه ژنو یک امر طبیعی است

فیضی تصریح کرد: نقد توافقنامه ژنو یک امر طبیعی است و مقتضی یک  نظام دموکراسی و مردمسالاری این است که وقتی یک توافقنامه ای منعقد شد، نکات منفی و مثبت آن بیان شود.

این کارشناس ارشد روابط بین الملل اظهار داشت: توافقنامه هسته ای، توافقنامه ایده الی نیست و طبیعی است که منتقدین هم به بعد منفی آن توجه کنند.

 وی با اشاره به ابعاد مثبت این توافقنامه گفت: توقف تحریم ها، به رسمیت شناختن حق غنی سازی 5 درصد ایران از نکات مثبت توافقنامه ژنو است.

فیضی خاطرنشان کرد: یکی از نکات مبهم توافقنامه، بحث مطرح شده از سوی کشورهای غربی است که عنوان می کنند در دور دوم مذاکرات، مباحثی مانند تروریسم و حقوق بشر را مطرح خواهند کرد و به هر حال این در توافقنامه کمی مبهم مانده که قطع تحریم ها و تحریم جدید،  باید مطلق بوده و با هیچ بهانه ای نباشد.

وی اضافه کرد: اکنون کشورهای غربی معتقدند، قطع تحریم ها در ارتباط با مسائل هسته ای بوده و در ارتباط با مسائل تروریسم و حقوق بشر می توانیم همچنان به تحریم  ایران متوسل شویم و این از نکات قابل نقد توافقنامه است .

فیضی درخصوص مذاکرات ایران و ایالات متحده اظهار داشت: مذاکرات ایران محدود به مسائل هسته ای است و طبق تأیید مقام معظم رهبری، تنها در خصوص مسائل هسته ای مذاکره  صورت می گیرد.

وی خاطرنشان کرد: آمریکا از مذاکرات آشکار و رسمی با ایران واهمه دارد.
آن‌ها نمی‌خواهند با پذیرش رسمی این کشور در حل مسائل منطقه‌ای نقش تعیین‌کنندگی و اثربخش آن را به صورت رسمی بپذیرند و با این اقدام، قدرت نرم ایران در منطقه را افزایش دهند.

این کارشناس ارشد روابط بین الملل تصریح کرد: مشکل آمریکاییها با کلیت و نوع سیاست خارجی نظام جمهوری اسلامی ایران است و اگر در موضوعات هسته ای با آمریکا و غرب به توافق برسیم، آنها موضوعاتی مانند تروریسم بین المللی و حقوق بشر را مطرح می کنند.

وی افزود: مشکل ایران و آمریکا بسیار اساسی است و حل و فصل شدن مسائل هسته ای و توافقنامه ژنو، باعث حل و فصل شدن روابط ایران و آمریکا نخواهد شد چرا که آمریکاییها با سیاستهای منطقه ای و جهانی ایران مخالف هستند.

انتهای پیام/3007/خ