قزوین به عنوان یکی از استان‌های همجوار پایتخت، منبعی غنی از جاذبه‌های گردشگری و آثار تاریخی را در خود جای داده که حتی گاهی از نظر ساکنان این شهر کهن نیز دور مانده است؛ در همین راستا پایگاه خبری تحلیلی
صبح قزوین در نظر دارد طی هفته‌های آتی مرتبا به معرفی این شگفتی‌های طبیعی و باستانی بپردازد.
میلاد کشاورز احمدی، کارشناس معماری و یکی از راهنمایان گردشگری استان در گفت‌وگویی با خبرنگار فرهنگ و هنر
صبح قزوین ، به معرفی مسجد-مدرسه ملاوردیخانی به عنوان یکی از آثار تاریخی و ارزشمند قزوین پرداخت.
مسجد ومدرسه ملاوردیخانی به همراه آب انبار آن یادگاری از دوره‌های صفویه، زندیه و قاجاریه می‌باشد که درنزدیکی بازار شهر قرار دارد و آثاری ازهنر و معماری ایرانیان را به نمایش گذاشته است.
مجموعه مسجد که مربوط به زمان شاه عباس دوم است توسط شخصی به نام حاجی ساروخانی در سال 1069 هجری قمری بنیانگذاری شد که با پل رودخانه دزج (دیزج) واقع در خیابان مولوی کنونی در یک زمان ساخته شده است.
با آنکه مؤسس مدرسه ملاوردیخانی بیش از یکصد سال پس از بنای مسجد به ساخت آن پرداخته ولی سالهاست که مجموعه را به نام مولاوردیخانی می شناسند.
معماری داخل فضای مسجد دارای طرحی شبستانی همراه با کاشی‌کاری می‌باشد، کتیبه آب انبار که با حجاری بر روی سنگ مرمر و به خط نستعلیق با قلم زیبای ملک محمد قزوینی نوشته شده یکی از نفیس‌ترین خطوط هنر خطاطی است؛ بنای مدرسه و آب انبار در دوره زندیه در سال 1177هجری قمری توسط شادروان ملاوردیخان که از نوادگان حاجی ساروخانی بوده ساخته شده است.
این بنا پس از ساخت به تدریج دچار تخریب شده تا این که در دوره قاجار و در سال 1250 هجری قمری مولاوردیخان دوم که نوه خان اول است موفق به بازسازی آن گشته است.
مردم برای رفع کمبود آب شهر قزوین که حتی در سفرنامه‌ها نیز به آن اشاره شده و سابقه طولانی دارد اقدام به حفر قنات کردند اما در فصل گرما مردم بازهم با کم آبی مواجه می‌شدند به همین دلیل مردم خیر و ثروتمند در محلات مختلف به ساختن آب انبار پرداختند تا اینکه این شهر با داشتن بیش از 130 آب انبار عام‌المنفعه به شهر آب انبارها شهرت یافت که بیشتر این آب انبارها با معماری شگفت انگیز و پلانی متفاوت از تزینات هندسی چشم‌گیری برخوردار هستند.
آب انبار ملاوردیخانی نیز با تزئیناتی که در سردر آن وجود دارد یکی از زیباترین آب انبارهای شهر محسوب می‌شود، تزئینات چوبی صورت گرفته در ماذنه (مناره) به همراه سقف خنچه‌پوش آن از جمله تزئینات ماذنه هستند.
رسمی‌بندی فوق العاده ظریف و متناسب ورودی آب انبار توسط مرحوم استاد محمد حسن ابراهیمی به نحو احسنت انجام گرفته است، کاشی‌کاری‌های معرق و معقلی و حجاری و کتیبه سنگی از دیگر تزئینات سردر آب انبار به شمار می‌روند.
راه شیر آب انبار نیز با طاق آهنگ (طاق گهواره‌ای) پوشش داده شده و دارای سی وشش پله می‌باشد، مخزن آب انبار که از آن به عنوان کوچیکترین آبگیر موجود شهر نام برده می‌شود با پوششی از طاق و تویزه (در اصطلاح معماری اسلامی به باریکه چفدی (قوسی) باربر تویزه گفته می‌شد) پوشانده شده است.
در حال حاضراین بنای تاریخی به همت متولی فرهنگ دوست این موقوفه و توسط گروه معماری شهدوست در سال جاری مرمت گشته وامید آنکه بتوان به عنوان یکی از جاذبه‌های زیبای گردشگری شهر قزوین به علاقه‌مندان معرفی گردد.
این بنای تاریخی با شماره 1435 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است.
انتهای پیام/9003
.jpg)
دیدگاه ها