عقلانیت، معرفت و طهارت؛ مهمترین شاخصه‌های کرامت انسانی در عصر ظهور

به گزارش خبرنگار فرهنگی  صبح قزوین ، انسان در نظام هستی از مقام و منزلت بسیار والایی برخوردار بوده به گونه‌ای که به امر الهی مورد سجده ملائکه واقع شده است و این به جهت دارا بودن خصوصیات و ویژگی‌ها و کرامت و شرافتی است که خداوند حکیم در ذات وی قرار داده و استعداد و ظرفیت به کمال رسیدن را نیز در او به ودیعت نهاده است که از رهگذر آن انسان توانایی اکتساب و تحصیل کرامت بیشتر را دارا است.
از موضوعات مهم برای همه جوامع بشری تبیین واقعی و ملموس از فضای آرمانی و زیبای عصر ظهور می‌باشد، در این بین باید به موضوعات مهمی از قبیل حفظ کرامت انسانی و ارزشهای والای پیش روی بشریت اشاره داشت، لذا تبیین این موضوعات در عصر ظهور می‌توان فضای ترسیم شده و استدلالات ارائه شده در باب فضای عصر ظهور را به عنوان الگویی برای سایر دولتها برای امنیت و آسایش بشریت معرفی شود.
تبیین جایگاه مکارم اخلاقی در عصر ظهور از مسائل مهمی است که کمتر بدان پرداخته شده است عده‌ای با تصورات نادرست و شاید مغرضانه، از منجی بشریت تصویری خشن و نامهربان ترسیم می‌نمایند.
لذا ضرورت تبیین شاخصه‌های کلیدی کرامت‌های انسانی و حقوق بشر دوستانه در عصر ظهور منجی امری انکار ناپذیر است، هم چنین تبیین شاخصه‌های کلیدی کرامت انسانی در عصر ظهور، توطئه منجی هراسان وابسته به قدرت‌های صهیونیستی را از اساس زایل مي‌كند و روح احترام و حفظ کرامت انسانی در جامعه بشری را احیاء خواهد نمود.
مهمترین این شاخصه ها عباتند از:

1. تکامل عقلانی مردم

بی شک برخورداری انسان از عقل و خرد یکی از امتیازات مهم و اساسی او از سائر مخلوقات و حیوانات بوده و در حقیقت این امر از مصادیق بارز کرامت ذاتی انسان است که توسط خداوند به او ارزانی شده است. زیرا خداوند عقل را از روی لطف و حکمت خویش به عنوان رسول و پبامبر باطنی برای تشخیص خوب از بد در وجود انسان قرار داده است و این از معیارهای مهم کرامت انسان از سائر مخلوقات به شمار می رود.
با عنایت به جایگاه مهمی که عقلانیت از آن برخوردار است در اندیشه اسلامی و بر طبق روایات اسلامی تمجیدی که از عقل و خرد به عمل آمده از مؤلفه‌های دیگر به عمل نیامده است، بر طبق روایاتی عقل معیاری برای دین داری انسان معرفی شده است.
مفهوم این دسته از روایات این است اگر کسی از عقلانیت و خرد بر خوردار نباشد در واقع دین ندارد و کسی که دین نداشته باشد اهل بهشت نخواهد بود و همچنین بر طبق برخی دیگر از روایات عقل به عنوان دوست و صدیق و در مقابل جهل و نادانی دشمن انسان معرفی شده است و بی حکمت نیست که خداوند عقل را محبوب‌ترین مخلوق خویش معرفی می کند.
 
با توجه به اینکه عصر ظهور امام مهدی(ع) که عصر حاکمیت ارزشهای الهی در زندگی بشر و عصر بروز و ظهور همه استعدادهای نهفته بشری است که تا آن روز به هر دلیلی مجالی برای بروز و ظهور پیدا نکرده‌اند، می‌باشد در نتیجه یکی از سیره‌های مهم امام مهدی(ع) بعد از ظهور توجه به عقلانیت مردم و تکامل عقلانی آنان و تلاش برای ایجاد فرهیختگی در میان شان است.
امام باقر(ع) در ترسیم عصر ظهور از این منظر می فرماید: قائم ما وقتی قیام نماید دست خویش را بر سر مردم قرار می دهد که بواسطه آن نیروهای عقلانی مردم را تمرکز داده و عقول آنان را به کمال می رساند.

2. ارتقاء سطح علم و دانش بشر

از دیدگاه جهان بینی اسلامی علم و دانش از اهمیت خاصی بر خوردار است، خداوند در قرآن کریم ضمن استفهام انکاری در تبیین جایگاه علم و دانش به پیامبر دستور می دهد تا به مردم اعلان نماید: «قُل‏ هَلْ یَسْتَوِی الَّذینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذینَ لا یَعْلَمُون‏»بگو: آیا آنهایى که مى‏دانند با آنهایى که نمى‏‌دانند برابرند؟
بنابراین هرچه سطح دانش و معرفت مردم بالاتر رود به همان میزان بر فرهیختگی و کرامت آنها تأثیر بیشتری داشته و از کرامت بیشتری بر خوردار خواهند بود.
با عنایت به اینکه همه استعدادهای عالی انسانی در عصر ظهور، بروز می‌نماید، بر طبق روایات اسلامی اوج این ارتقاء علمی برای بشر در زمان ظهور خواهد بود و این در حقیقت یکی دیگر از مصادیق تکریم انسان در سیره امام مهدی(ع) است.
امام صادق(ع) در ارتباط با ترسیم وضعیت علمی جامعه در عصر ظهور می‌فرماید: علم بیست و هفت باب و جزء است، تمامی علومی که انبیاء آورده‌اند دو جزء بیشتر نیست، و مردم هم غیر از این دو جزء را بیشتر نمی‌شناسند، پس وقتی قائم قیام نماید بیست و پنج جزء دیگر را هم در میان مردم پخش خواهد نمود و در آن زمان به ضمیمه دو جزء قبلی بیست و هفت جزء علم در میان مردم گسترش می‌یابد.
 پس بر همه افراد خصوصا دست اندرکاران مدیریت جامعه اعم از دولت و نهادهای فرهنگی فرض و لازم است تا شرایط لازم را برای شکوفایی و فرهیختگی جامعه و بالا بردن سطح معرفت افراد فراهم آورند زیرا در صورت تحقق این امر می‌توان جامعه‌ای صالح و پاک داشت که درآن انسان مورد تکریم واقع خواهد شد.

3. پاکیزه شدن دنیا و اهل آن

خداوند انسان را با فطرت خداجویی آفریده و در نتیجه اگر شرایط بگونه‌ای برای انسان فراهم آید تا بر طبق خواست فطری خویش حرکت نماید، به کرامت انسانی خود دست پیدا می‌نماید، و در نتیجه زندگی برای او دارای معنی بوده و از پوچ گرایی خواهد رهید و از آرامش و سکینه خاصی بر خوردار می‌شود و چنین حیاتی سرشار از پاکی و طهارت خواهد بود که دیگر از مظاهر شرک و پرستش غیر خدا و ظلم و ستم و رزایل اخلاقی خبری نخواهد بود.
این امر در عصر ظهور بطور کامل محقق خواهد شد زیرا برطبق بینش همه ادیان و بینش اسلامی آینده بشریت با فلاح و رستگاری و تکامل همه جانبه بشریت رقم می‌خورد و در آن عصر همه ظرفیت‌های انسانی انسان ظهور و بروز می‌نماید و در نتیجه زندگی انسان سراسر پاک و پاکیزه می‌شود، و با این پاکیزگی بشریت به کرامت ذاتی خود نائل شده و مورد تکریم خواهد بود، و این وعده‌ای است که در روایات اسلامی در ارتباط با عصر ظهور امام مهدی(ع) داده شده است.
پاکیزه شدن انسان از هر چه مظهر بدی و زشتی چه فردی و چه اجتماعی باعث رشد و تعالی سطح اخلاقی و فطری انسان می‌شود و کمال معنوی را به دنبال خواهد داشت، و این امر موجب تکریم انسان خواهد بود.
در خاتمه باید اذعان نمود شاخصه‌های ذکر شده به عنوان مشترکات همه ادیان الهی در موضوع کرامت انسانی در عصر ظهور مطرح می‌باشد از این رو می‌توان با تمسک به آموزه‌های مشترک و بنیادین «عقلانیت،معرفت و طهارت»، این اصول را به عنوان منشور وحدت همه ادیان الهی و تلاش علمای ادیان توحیدی برای مقابله با ظلم مورد ارزیابی قرار داد هم چنین ورود همه جوامع بشری در مولّفه‌های از این قبیل و ترسیم دور نمای کرامت انسانی در عصر ظهور به نوبه خود می‎تواند در بستر سازی بهینه در امر ظهور منجی موعود(عج) مورد نظر قرار گیرد.
انتهای پیام/6001