خواص دارویی گیاه بامیه

به گزارش صبح قزوین، گیاه بامیه محصول مناطق گرمسیری است و امروزه کاشت و مصرف آن در سراسر جهان رایج می باشد.

 بوتة بامیه، دارای ساقه ضخیمی است که در بعضی از انواع آن، شاخه های زیادی تولید می کند.

ارتفاع بوتة آن، بین 50 تا 150 سانتی متر می رسد.
برگ های آن پهن و  دارای بریدگی های زیادی است.
گل ها به رنگ زرد، در کناره برگ ها ظاهر می شوند.

تشکیل گل و میوه در گیاه، تدریجی است بنابراین بامیه دارای، طولِ دوره رشد نسبتأ طولانی می باشد.

 میوة بامیه شامل قسمتی گوشتی است، که دارای مقطعی 5 یا 6 ضلعی بوده و از انتها به طرف نوک، به تدریج باریک می شود.

طول میوه، بین 3 تا 7 سانتی متر متغیر است.
درون میوة بامیه در چند ردیف، دانه های سفید رنگ و نرمی قرار دارد که پس از رسیدن، به رنگ سبز کم رنگ، تغییر یافته و سفت می شود.

 این دانه ها همان بذر بامیه است.
پوست خارجی میوه، سفت و کرک دار بوده و رنگ میوه، سبز است.

خواص درمانی:

بامیه دارای مقدار زیادی آب، مقدار خیلی کم چربی، پروتئین و املاح کلسیم، فسفر آهن، سدیم، پتاسیم، منگنز و دارای ویتامین های A،  BوC می باشد.

بامیه آن طور که باید، در میان مردم جای اصلی خود را پیدا نکرده و چون هنگام پخت، محتویات و دانه آن حالت لزجی پیدا می کند، برخی از خوردن آن اجتناب می کنند.
برای جلوگیری از این حالت، باید سعی کرد موقع پاک کردن به خودِ بامیه آسیب نرسد و فقط دُم میوه قطع شود تا موقع پخت، حالت لزجی پیدا نکند.

در ایران بیشتر برای تهیه خورش و گاهی سوپ، از بامیه استفاده می شود ولی در مناطق دیگر، شور و کنسرو بامیه را نیز تهیه می کنند.

 این گیاه، دارای لعاب و ماده لزج بوده و با کمک این لعاب، سینه را نرم و گرفتگی صدا را برطرف می کند و باعث اشتها آوری و درمان سرفه می شود.

این میوه به علت داشتنِ خاصیت ضدعفونی کنندگی، باعث از بین رفتن انگل های معده و روده می شود.
همچنین در درمان تب، تقویت سیستم عصبی و تقویت قوة بینایی مفید بوده و باعث تنظیم اعمال غدد می شود.

بامیه ممکن است با معده بعضی از افراد، ناسازگار باشد بنابراین در موقع مصرف، باید به این نکته توجه کرد.

شرایط کاشت:

بامیه برای رشد و نمو خود احتیاج به هوای گرم دارد و در نقاط سرد و مناطقی که اختلاف دما در شبانه روز خیلی زیاد است، محصول بامیه ناچیز و با کیفیت پایین خواهد بود.

 بامیه را می توان در هر نوع خاکی کاشت ولی با توجه به این که این گیاه در شرایط مساعد، سریع رشد کرده و شاخ و برگ فراوانی تولید می کند، بهتر است آن را در زمین حاصلخیز کاشت.

 بامیه به عنوان بک سبزی، به آب زیادی نیاز دارد.
خشکی هوا و کم آبی، باعث عدم رشد گیاه و نامرغوب شدن محصول می شود.

کاشت:

کاشت آن، با بذر و نشا می باشد.
زمان کاشتِ بذر این گیاه در بهار، پس از برطرف شدن خطر سرما می باشد.

 بامیه را می توان مستقیمأ در زمین اصلی کاشت و یا می توان بذرها را به صورت فشرده، در منطقه ای مورد کاشت قرار داده و پس از سبز شدن نشا کاری کرد.

تنظیم فاصله آبیاری در گیاه بامیه، بسیار مهم است و هرگونه توقف در رشد، به دلیل کم آبی، می تواند صدمه شدیدی به گیاه برساند.

 بنابراین آبیاری منظم، برای تولید حداکثرِ محصول، ضروری است.
مسئله دیگر، سرما زدگی است که باعث تغییر رنگِ گوشت، پوست میوه و گندیدگی آن می شود.

برداشت:

معمولأ 60 تا 80 روز پس از کاشت محصول، بامیه می رسد و قسمت قابل استفاده بامیه، همان میوه آن می باشد.
با توجه به اینکه بامیه به سرعت درشت و چوبی می شود، باید برداشت این محصول به موقع صورت پذیرد.

برداشت این محصول زمانی شروع می شود که اولین میوه ها به اندازه کافی، رشد کرده و بازار پسند شده باشد.

 در موقع خرید بامیه، توجه داشته باشید از میوه های ریزی که رنگ سبز خود را به طور کامل حفظ کرده اند، خرید کنید.

انتهای پیام/