به گزارش گروه فرهنگی
صبح قزوین ، شعر «دو کاج» از جمله شعرهایی است که بزرگترها، آن را به خوبی به یاد دارند؛ این شعر پایان تلخی داشت و نشان می داد که اگر به همدیگر رحم نکنیم، در زندگی به ما نیز رحم نمی شود.
در سال تحصیلی جدید، داستان «دو کاج» به کتاب درسی فارسی پایه پنجم ابتدایی بازگشته است اما با این تفاوت که نسخه جدید آن در این کتاب آمده است.
فریدون اکبری مدیرگروه زبان و ادبیات فارسی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی در گفت وگو با خبرنگار آموزش و پرورش
خبرگزاری فارس اظهار داشت: «دو کاج» اولین بار در دهه ۴۰ به صورت متن داستانی یک صفحه ای در کتاب درسی وارد شد و بعدها محمدجواد محبت، آن را به صورت شعر در آورد.
وی افزود: تقریباً از دهه ۵۴ به بعد، این شعر در کتاب درسی بود اما بعد حذف شد؛ آقای محبت در طول این چند سال، نقدهایی که به شعر بود را بررسی کرد.
اکبری ادامه داد: برخی نقد می کردند که این شعر برای بچه ها مناسب نیست و پایان تیره و فضای ناامیدی و تلخ در آن حکمفرماست و با دنیای کودکان همخوانی ندارد که آقای محبت نیمه پایانی شعر را تغییر داد.
وی اضافه کرد: ما نیز این شعر را که پایان دلچسبی دارد وارد کتاب فارسی کردیم و نام درس پانزدهم کتاب فارس پایه پنجم ابتدایی، «کاجستان» است.
نسخه اول « دو کاج»
در کنار خطوط سیم پیام/خارج از ده، دو کاج، روییدند/سالیان دراز، رهگذران/آن دو را چون دو دوست، می‌دیدند/روزی از روزهای پاییزی/زیر رگبار و تازیانه باد/یکی از کاج‌ها به خود لرزید/خم شد و روی دیگری افتاد/گفت ای آشنا ببخش مرا/خوب در حال من تامل کن/ریشه‌هایم ز خاک بیرون است/چند روزی مرا تحمل کن/کاج همسایه گفت با تندی/مردم آزار، از تو بیزارم/دور شو، دست از سرم بردار/من کجا طاقت تو را دارم؟/بینوا را سپس تکانی داد/یار بی‌رحم و بی‌محبت او/سیم‌ها پاره گشت و کاج افتاد/بر زمین نقش بست قامت او/مرکز ارتباط، دید آن روز/انتقال پیام، ممکن نیست/گشت عازم، گروه پی‌جویی/تا ببیند که عیب کار از چیست/سیمبانان پس از مرمت سیم/راه تکرار بر خطر بستند/یعنی آن کاج سنگ دل را نیز/با تبر، تکه تکه، بشکستند.
نسخه دوم «کاجستان»
در کنار خطوط سیم پیام/خارج از ده دو کاج روییدند/سالیان دراز رهگذران/آن دو را چون دو دوست می‌دیدند/روزی از روزهای پاییزی/زیر رگبار و تازیانه باد/یکی از کاج‌ها به خود لرزید/خم شد و روی دیگری افتاد/گفت ای آشنا ببخش مرا/خوب در حال من تأمل کن/ریشه‌هایم ز خاک بیرون است/چند روزی مرا تحمل کن/کاج همسایه گفت با نرمی/دوستی را نمی‌برم از یاد/شاید این اتفاق هم روزی/ناگهان از برای من افتاد/مهربانی به گوش باد رسید/باد آرام شد، ملایم شد/کاج آسیب دیده ما هم/کم کمک پا گرفت و سالم شد/میوه کاج‌ها فرو می‌ریخت/دانه‌ها ریشه می‌زدند آسان/ ابر باران رساند و چندی بعد/ده ما نام یافت کاجستان.
دیدگاه ها