هنرستان های غیردولتی در لبه پرتگاه تعطیلی قرار دارند

به گزارش صبح قزوین، غصه پر قصه نیروهای آزاد آموزش و پرورش_ شاغل در هنرستان های غیر انتفاعی_ موضوعی بود که در 25  تیرماه در همین پایگاه خبری به آن پرداخته شد.
(برای مشاهده این مطلب به این لینک مراجعه نمایید)

اکنون در ادامه این معضل سراغ موسسان هنرستان های غیر انتفاعی دخترانه، رفته ایم و از زاویه دید آن ها به این مسئله نگاه می کنیم.

سال 1382 بود که در شهرستان قزوین هنرستان های غیردولتی دخترانه : دارالفنون، سیمین، رهگشا، شمس البرز، سوره، مهر و .
.
.
فعال بودند.

تعطیلی هنرستان های غیردولتی ده ها نفر نیروی آزاد را بیکار کرد

آمار ثبت نام ها خوب بود و به همین واسطه رشته های مختلف در هنرستان های غیردولتی متعدد بودند وهمین امر باعث شده  بود که جذب نیرو به عنوان دبیر بسیار بالا باشد.
دبیرانی که عموما از نیروهای آزاد بودند.

از سال 86 بود که هنرستان های فنی و حرفه ای دخترانه، در رینگ بوکس مشکلات، ضربه فنی شدند.
آن ها یکی پس از دیگری کارشان به تعطیلی کشید.
طوری که از نزدیک به 10 هنرستان فنی و حرفه ای دخترانه، اکنون تنها سه هنرستان ضحی، دارالفنون و سوره به کار خود ادامه می دهند.

وضعیت این سه هنرستان نیز بحرانی است و تعداد شاگردان آن ها بین 70تا 30 نفر است.
دو عامل باعث ایجاد شرایط فعلی شده است:

1-کاهش جمعیت دانش آموزان در سال های اخیر

2-توقف تشویق دانش آموزان به رشته های فنی و حرفه ای

مورد اول که امری سراسری بوده و به جهت کاهش تعداد فرزندان در خانواده است و فعلا در مورد آن نمی توان کاری کرد.
اما مورد دوم که تیر خلاص هنرستان ها را زد، مطلبی است که حدادی موسس و مدیر هنرستان غیر دولتی ضحی، در مصاحبه با خبرنگار صبح قزوین به آن پرداخت.

پیش از کاهش جمعیت دانش آموزان ورودی دوره متوسطه، یعنی در سال های قبل از 86؛ آموزش و پرورش حمایت خوبی از هنرستان های غیر دولتی می کرد.

رقابت جای حمایت های آموزش و پرورش را گرفته است

 در آن سال ها-هشت تا ده سال قبل- به دلیل جمعیت بالای دانش آموزان و دو شیفت بودن بسیاری از مدارس، آموزش و پرورش به مدارس غیر دولتی واقعا نیاز داشت و به همین واسطه کمک های خوبی به ما می شد.
به عنوان مثال وام های خوبی با سود کم  به ما داده می شد، اما حالا حتی خودشان از رقبای موسسات غیر دولتی شده اند.

هر کدام از هنرستان های غیر دولتی برای 20 تا 30 نفر از جوانان اشتغال زایی می کند، اما متاسفانه دیگر هیچ حمایتی از ما نمی شود و ما به سختی توانسته ایم روی پاهای خود بایستیم.

علاوه بر دو عامل کاهش جمعیت دانش آموزان و عدم حمایت آموزش و پرورش، عواملی دیگری نیز در به قهقرا کشیده فنی و حرفه ای تاثیر داشت، از جمله سختی امکان ادامه تحصیل در دانشگاه؛ سختی امتحانات نهایی در هنرستان ها و نمره قبولی بالای 12.

شاه کلید احیای فنی و حرفه ای در دست های مشاوران

البته حالا سختی امکان تحصیل در رشته های دانشگاهی نه تنها حل شده بلکه دیگر کنکور نیز در این رشته حذف شده است اما خوب مشکل دوم هنوز پا برجاست.

خبرنگار صبح قزوین در ادامه از خانم حدادی می پرسد:

- من به خوبی به خاطر دارم، زمانی که در سال اول متوسطه تحصیل می کردم، از طرف آموزش و پرورش کارشناسانی برای تبلیغ رشته های فنی وحرفه ای در مدارس حضور می یافتند.
یادم هست که آن قدر این تبلیغات قوی بود که من با اینکه تصمیم برای ادامه تحصیل در رشته های نظری قطعی بود، اما بسیار به رشته گرافیک علاقه مند شده بودم.
  آیا حالا چنین تبلیغاتی صورت می گیرد:

حدادی: تبلیغات حالا فقط محدود می شود به نمایشگاه هایی که هنرستان ها، مجازند در هفته مشاغل در هنرستان ها برپا کنند.

شاه کلید شکوفایی مجدد فنی و حرفه ای در دست مشاوران تحصیلی دبیرستان هاست.
اما متاسفانه در شرایط فعلی  مشاوران دانش آموزان و والدین را به رشته های فنی ترغیب نمی کنند.

باید نوع نگاه به فنی و حرفه ای در نظر والدین و دانش آموزان اصلاح شود، همان تصور قدیمی که این رشته های مخصوص بچه تنبل هاست.

رشته های فنی و حرفه ای، عامل اشتغال زایی با درآمد بالا

من خود نیز درگیر چنین نوع نگاهی بوده ام، از دوران دانش آموزی به هنر علاقه وافری داشتم اما خانواده ام معتقد بودند که باید پزشک بشوم.
من هم که علاقه ای نداشتم در رشته زبان مجبور به ادامه تحصیل شدم و بعد جذب آموزش و پرورش شدم.

از همان سال ها بود که در کنار تدریس زبان، در منزل کلاس های هنری برگزار می کردم.
کلاس هایی که در آمدش از تدریس هم بیشتر بود.
تا حدی از این کلاس ها استقبال می شد که دیگر منزل جوابگوی آن نبود و در سال 1380 به جهت گسترش فعالیت های هنری، هنرستان ضحی را تاسیس کردم.

رشته های فنی و حرفه ای از پتانسیل بالایی برای اشتغال برخوردار است.
با دیپلم فنی به راحتی می توان حتی در منزل شاغل بود و تولیداتی داشت که از بازار خوبی بهره مند است.

حدادی ادامه می دهد: هنرستان برایم سود مالی چشم گیری ندارد.
بارها شده که بخواهم تعطیل کنم اما همیشه می گویم، این مدرسه محلی برای اشتغال زایی تقربیا 30 نفر است، اگر تعطیل شود تمامی آن ها بیکار می شوند.
درست است که هزینه ای که می گیرند اصلا قابل عنوان نیست؛ اما از بیکاری بهتر است.

امیدوارم که آموزش و پرورش در سیاستگذاری های خود نگاه ویژه ای به فنی و حرفه ای داشته باشد.

خبرنگار صبح قزوین در یک ساعت مصاحبه با حدادی او را از آن دسته آدم هایی دید که حرف و عملشان یکی است؛ چرا که فزرند خودش نیز در هنرستان درس خوانده و هم اکنون دانشجوست.

در ادامه بررسی مشکلات نیروهای آزاد به این مطلب دست یافتیم که ریشه این مشکلات نزد موسسان هنرستان های غیر دولتی نیست بلکه، سررشته در دست های آموزش و پرورش است.

این قصه پر غصه نیروهای آزاد سر دارازی دارد، با صبح قزوین همراه باشید.

انتهای پیام/