بزرگترین خلاء در عرصه هنر، ضعف در مطالعه آثار هنرمندان است/ کمرنگ شدن بحث استاد و شاگردی در عرصه هنر

سعید بیابانکی در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین، در خصوص خلاء امروز فضای شعر و داستان کشور اظهار کرد: بزرگترین خلاء مطالعه نکردن مردم است، آثار خوب در زمینه شعر و داستان در فضای هنری کشور وجود دارد که به صورت کتاب یا در مطبوعات مختلف منتشر می‌شود؛ اما خوانده و شنیده نمی‌شود.
وی در ادامه افزود: در عصر امروز وضعیتی پیش آمده که یک هنرمند باید برای شنیده شدن هنرش خودش وارد میدان شود یعنی با تلاش فردی و ساختن وبلاگ و انتشار در فضاهای مجازی مطالبش را منتشر کند؛ در صورتی که این مسائل وظایف ما نیست، ایجاد مخاطب و علاقمند برای عرضه هنر برعهده نخبگان و رسانه‌هاست که متاسفانه کم کاری شده است.
دبیر هنری حوزه هنری کشور در خصوص تشویق هنرمندان و ارتباط گیری بین مسئولین و هنرمندان ابراز کرد: نزدیک ۲۰ سال است که جهانی به نام فضای مجازی وارد زندگی ما شده است و ما نیازهای خود را به گونه ای با این جهان مرتفع می‌کنیم؛ البته فی نفسه رویکرد خیلی خوبی هم نیست.
وی ادامه داد: یعنی وقتی خودمان دستمان به عرضه هنرمان باز است دیگر لزومی به استفاده از نظرات استاد نمی‌بینیم، یعنی با چند لایک خوردن و کامنت‌هایی که دوستانشان برای هنر آنها می‌گذارند، گمان می‌کنند بهترین کار صورت گرفته است در صورتی که در نسل ما این نگاهها وجود نداشت و ندارد.
استفاده برخی هنرمندان امروز از ابزار روز مفید نیست این شاعر برجسته کشور با بیان اینکه شعر و داستان و هنر به صورت کلی همه به صورت سیستم استاد-شاگردی است اذعان کرد: شما باید حتما مرید یک مراد باشید؛ اما جهان مجازی مانع این نگاه شده، البته استفاده ما از این ابزار اشتباه است فضای مجازی ابزاری برای انتشار است نه برای آموختن و یادگرفتن؛ یعنی یک هنرمند فقط می‌تواند هنرش را در آن عرضه کند.
وی تصریح کرد: متاسفانه هنرمندان ما قبل از اینکه به پختگی برسند خود را عرضه می‌کنند و این رویکرد بازخورد منفی دارد.
بیابانکی در ادامه بیان کرد: شاعران و نویسندگان برجسته از دل حلقه‌های و کانون‌های ادبی بیرون می‌آیند، کسی نمی‌تواند با یک تبلت در گوشه خانه خود تبدیل به شاعر خوبی شود، معتقدم این گسست در وضعیت امروز جامعه ایجاد شده است.
وی در خصوص بازار هنر و افزایش درآمدزایی آثار هنرمندان گفت: برخی‌ هنرها فی نفسه پولساز هستند و برخی هم درآمدزایی در آنها وجود ندارد، برای نمونه هنر سینما و خوانندگی و آهنگسازی، اما برخی هنرها مانند نقاشی در آن پولی برای تامین هزینه هنرمند وجود ندارد.
این مسئول در ادامه اضافه کرد: در بسیاری از کشورها دولت به میدان آمده و در جشنواره‌های سالانه آثار طراز اول را خریداری می‌کند؛ در ایران این روش بصورت محدود وجودد دارد و برخی سازوکارها اشتباه می‌باشد، باید با ایجاد راهکاری برای هنرهایی که پولساز نیستند تولید هزینه داشته باشیم.
وی در خصوص هم افزایی بین هنرمندان اذعان کرد: حوزه هنری در دهه ۶۰ با این تفکر درست شد که نسل هنرمندان همسو با انقلاب را پرورش دهد تا هنر انقلاب در همه عرصه‌ها تولید شود.
دبیر هنری حوزه هنری کشور در پایان ابراز کرد: متاسفانه ما امروز از برخی ابزار و ادوات مدرن غافل شده ایم و به جای اینکه این ابزار برای ما مفید باشد به آسیب تبدیل شده است، هنرمندان باید مفید بودن این ابزار را مدیریت کنند.
انتهای پیام/۲۰۰۲