سعدی شاعر یا پیامبر

صبح قزوین : یکی از ساقیان خمخانه عشق و ترسابچگان باده فروش که اینک هشتصد سال است که زنار خدمت به میان بسته و در محفل روحانیون شراب حکمت و معرفت را دور می گرداند شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی است.
ساقی که خود مست ازل از شراب لم یزل است.
پیش از آفرینش مست شده و مست و سر انداز، عرصه حیات خاکی را طی کرده و همچنان مست، از نقش تن پرواز کرده و علی الصباح قیامت که سر از خاک برآرد همچنان مست جمال یار تا شام قیامت خواهد ماند.
ابومحمد مُصلِح‌الدین بن عَبدُالله مشهور به سعدی شیرازی و مشرف الدین (۵۶۸ یا ۵۸۸ - ۶۷۱ هجری شمسی) از شاعران نامور و تاج گوهرنشان فکر، فرهنگ، ادب و شعر ایران زمین است.
از آثار او گلستان، بوستان، غزلیات و دیوان اشعارش را می تواند نام برد.
وی جایگاهی والا در نزد اهل سخن و ادب دارد تا جایی که به او لقب شیخ اجل و استاد سخن داده اند.
سعدی در شیراز زاده شد و در کودکی از سایه پدر محروم گشت.
هنگام نوجوانی به پژوهش و دین و دانش علاقه فراوانی نشان داد.
در حدود ۶۲۰ یا ۶۲۳ قمری از شیراز به مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد رفت و در آنجا از آموزه‌های امام محمد غزالی بسیار تاثیر پذیرفت.
سعدی عطشی فراوان در کسب دانش داشت و در عرفان نیز نزد اساتیدی از جمله شهاب‌الدین عمر سهروردی نیز حضور یافت و در عرفان از او تأثیر گرفت.
البته شهاب الدین عمر سهروردی را نباید با شیخ اشراق، یحیی سهروردی، اشتباه گرفت.
وی پس از پایان تحصیلات در بغداد، بار سفر بست و از دیار های گوناگونی دیدن کرد.
سعدی در حدود 655 به شیراز بازگشت و در همان سال بوستان را به اتمام رسانید و سال بعد یعنی 656 گلستان را سرود.
هنگامی که نخستین بار گلستان و بوستان سعدی به زبان لاتین ترجمه شد و در اروپا منتشر شد و کشیشان و کاهنان آن دیار آن را مطالعه کردند، یکی از کشیشان گمان کرد که این اثر متعلق به یکی از انبیای بنی اسرائبل و یکی از کتب آسمانی است که پس از سال ها از ریز خاک پیدا شده است.
به همین دلیل، آثار سعدی در شمار کتاب مقدسه به طبع رسیده است.
به نقل از سعید حمیدیان می توان گفت عصر ما بیش از هر چیز به خردمندی از نوع سعدی وار نیازمند است.
یعنی انسان می بایست بر پایه خرد و نه بر اساس احساسات و عواطف درباره هرچیزی داوری کند.
این خرد گرایی "سعدی" یکی از جهات و جوانبی است که ما می توانیم در همه اعصار از آن سود ببریم.
راستی  دفتر سعدی  به گلستان  ماند           طیباتش به گل و سبزه و ریحان ماند اوست پیغمبر و این نامه به فرقان ماند          هرکه او را کند انکار به شیطان ماند انتهای پیام/8002/خ