ما به کربلا و گریه‌های محرم محتاجیم!

صبح قزوین ؛____ فاطمه نوری.

آغاز می‌شود سالی که دل‌های همیشه عاشق را، دوباره متوجه «مکتب سرخ شهادت»
خواهد کرد، مکتبی که نشان از پویایی و جاودانگی شهادت دارد؛
شهادت میوه همان درختی که ریشه در«هَیهات مِنّ الذلّة» دارد وارمغان ماه محرم به تمام آزادگان جهان است.
آری! «هَیهات منّ الذّله» کلید اسرار و رموز ماه محرم است.
ماهی که هر بار با حضور دوباره اش به تفسیر شرافت و عزّت انسانی می‌پردازد و
دلِ انسان‌های آزاده را به دقایق عارفانه عاشورا می‌سپارد.

محرم از راه رسید؛ ماهی که در آن حماسه ای بزرگ به وسعت تاریخ ثبت شد. در این ماه غم و اندوهی بی پایان در فراق مظلوم ترین مخلوق پروردگار، عالم را فرا گرفت تا به یاد بشر بیاورد که سده‌ها پیش انسانی از نسل پاکان در راه رسیدن به سعادت حقیقی به پیکار با دشمنان متعصب شتافت و آموزگار درس ایثار، شجاعت و ازخودگذشتگی در این عالم خاکی شد.
محرم در فرهنگ اسلامی یک تاریخ زنده است، اما نه تاریخ روزمره و عادی زندگی بلکه یک تحول عمیق و انقلاب تاریخ ساز است و سرفصل شروع حماسه های عاشورایی محسوب می‌شود.
امام حسین(ع) به حق، پرچمدار راستین اسلام ناب محمدی است که نشان داد انسان حقیقی هیچ گاه در برابر ظلم و ستم سر خم نخواهد کرد؛ والامقامی از خاندان اهل بیت(ع) که برای پیکار در برابر یزیدیان لحظه ای درنگ نکرد و جهانیان را به حیرت واداشت.
محرم ماه حماسه، شجاعت و رشادت و نماد ظلم ستیزی است. ماهی که مهم ترین رخداد جهان اسلام را در دل خویش نهان دارد و اینک با آن که سده‌ها از حادثه عاشورای حسینی می‌گذرد، هنوز واقعه کربلا دل‌ها را بی تاب می‌کند و اشک‌ها را بر چهره‌ها جاری می‌سازد.
محرّم، اهرم حرکت دهنده انسان‌ها و پدیدآورنده شورش‌های شیعی و نهضت‌های علوی و قیام‌های مکتبی است.
محرم و یك دنیا اشك و عشق و عبرت.
باز هم كربلا و سرزمینی كه تمام هستی به گردش طواف می‌كنند و باز هم عاشورا و یك روز به وسعت تمام روزهای خدا.
به محرم كه می‌رسی عاشورا را به یاد می‌آوری و حسین را، عباس را، اكبر را، اصغر را، قاسم را و... زینب را.
به محرم كه می‌رسی عطش را به یاد می‌آوری و رشادت را و شجاعت را و حمیت را و ولایت‌مداری را و ایثار را و شهادت را و ... اسارت را.

به محرم كه می‌رسی روزهایت را همسایه‌ شیرمردان میدان كربلا و شب‌هایت را در كنار خیمه‌های ذكر و مناجات و دعا قرار می‌دهی.
به محرم كه می‌رسی، سوگوار عزیز فاطمه می‌شوی و سینه‌زن و زنجیرزن ثارالله و اشك برگونه‌هایت پرپر می‌شود.
به خود ببال كه خدا خیرخواه توست، كه صادق آل محمد می‌فرماید:
«من اراد الله به الخیر فقذف فی قلبه حب الحسین وحب زیارته»
«هر كس خدا برایش خیر بخواهد محبت حسین و شوق زیارت او را در دلش می‌گذارد.»
محرم فصل خلق حماسه‌ها است. حماسه‌های بی نظیر از فداکاری‌ها و رشادت‌ها، حماسه عاشورا بی نظیر است.
زیرا در هیچ مبارزه ای فرزند خردسال به مبارزه دشمن نمی‌آید. هیچ سربازی نمی‌تواند مدعی باشد که مرگ در نظر او از عسل شیرین تر است( قاسم ابن حسن) هیچ انقلابی نمی توان یافت که سربازان رهبر بگوید:
ای کاش هزاران جان داشتیم تا در راه تو فدا می‌کردیم. کدام انقلاب و مبارزه را می‌توان یافت که سربازانش بسوی مرگ با رجزخوانی و شادمانی بروند در حالی که یقین دارند از این مبارزه جان سالم بدر نمی‌برند؟ کدام مبارزه تاریخی را می‌توان یادآور شد که زنان قهرمان آن بگویند ما در کربلا به جز خوبی و زیبایی ندیدیم و در برابر کاخ‌های پر ابهت حاکم فاسد بگوید: تو بیچاره شدی و ما سر بلند هستیم؟
آری محرم ماه یک انقلاب الهی و یک مظلومیت محمدی(ص) و حماسه‌های علوی و یک تاریخ بی نظیر مبارزه حق وباطل است.
نتیجه این که پس محرم و عاشورا به ما احتیاج ندارد. ما و همه بشریت به عاشورا و تاریخ محرم و گریه‌های کربلا محتاج تریم.
انتهای پیام/2002