زمین های روستای وناش سبب اشتغال زایی است

به گزارش صبح قزوین ، آن  چه مسلم است تمدن دیرینه و کهن روستای وناش و کینه خاز  بر هیچ کسی پوشیده نیست زیرا که  آثار به جای مانده از آن دوران گذشته در اطراف دو روستا خود گواه محکمی بر این ادعاست و همواره یکی از سئوالاتی که در ذهن اهالی الموت و مردم دو روستای فوق ایجاد شده است بر نحوه شکل گیری و پدید آمدن  و  آغاز سکونت مردم وناش و کینه خاز از چه دورانی از تاریخ بوده است

روستای وناش یکی از مناطق دور افتاده و محروم با مناظر بسیار زیبا با مردان و زنان  سخت کوش و پر تلاش و ساده و مهربان به عنوان یک روستای قدیمی در میان رشته کوههای بلند و سر به فلک کشیده البزر قرار دارد و جز بخش رودبار الموت استان قزوین می باشد.

فاصله آن نسبت به مرکز الموت معلم کلایه از مسیر آتان حدود 30 کیلومتر می باشد و فاصله آن نسبت به مرکز الموت معلم کلایه از مسیر زوارک 25 کیلومتر و فاصله آن نسبت به مرکز استان قزوین 110 کیلومتر می باشد که در شمال شرقی منطقه الموت قرار دارد از شمال به روستای کینه خاز یا بالا وناش و رشته کوههای سیالان و به تنکابن و از جنوب به روستاهای زوارک و سراج محله و از مغرب منطقه بشمک و ایلان واتان و هنیز و از مشرق به کچلات وهزارچان محدود است .

فاصله از هرانک تا اتان 10 کیلومتر و از آتان تا روستای وناش 10.
5 کیلومتر می باشد که جمعا این مسیر 20.
5 کیلومتر می باشد که حدود 10 کیلومتر روستای آتان جاده آسفالت می باشد و مابقی مسیر خاکی است و در درجه 3 روستایی محسوب می شود .

فاصله  از مسیر روستای هرانک تا زوارک 9 کیلومتر و از زوارک به وناش 7 کیلومتر است که از این مسیر جمعا 16 کیلومتر از هرانک به وناش می باشد.

این روستا بسیار قدیمی که 1000 سال قدمت دارد که از سبزوار مشهد به این منطقه وارد و سکنا گرفته اند و نام این روستا در قدیم بنفشه که بعدها به ونبش و سپس به وناش تبدیل شده است و این روستا نیز مردان مبارز را به خود دیده چه در قدیم و حتی در زمان میرزا کوچک خان جنگلی و حتی در جنگ جهانی دوم که آثار به جا مانده از پوکه اسلحه خود گواه آن بوده و در زمان دولت پهلوی که با ظلم و ستم آن دوران مبارزه می کردند اسحاق رضایی از مردان مبارز آن دوران بود که در جنگ عراق و ایران به شهادت رسید.

این روستا در زمستان شرایط سختی داشته و ارتفاع و بارش برف حدود 1 متر می رسد حتی افرادهای که به دلیل و شرایط خاص و تهیه آذوقه گرفتار بهمن می شوند و جان خود را از دست می دادند.

از اهالی و ریش سفیدان نحوه شکل گیری و پدیداوردن روستای وناش را این چنین نقل و قول می کنند و بر این باور هستند در ابتدا حدود هزار سال پیش شخصی به نام شیخ عباس رمضان از مردان سبزوار مشهد یک شب خوابی میبیند که در منطقه ای از الموت قزوین امام زاده ای وجود دارد که با امام هشتم شیعیان امام رضا(ع)نسبت دارد سپس برای جستجوی محل فوق سفری را به الموت اغاز نموده و بعد از یافتن محل مجددا به سبزوار برگشته و بعد از چند ماه به همراه اعضای خانواده خود در این منطقه کوهستانی سردو  سرسبز به همراه چشمه های فراوان سکنا گزیده و به عنوان متولی امام زاده ابوطالب به مرمت و بازسازی و ساخت ارامگاه اقدام نموده و بعد از گذشت چند سال مردانی از طالقان و از اطراف الموت روستاهایی چون:بالاروچ،اتان،گرمارود،ورک به ساکنین این روستا اضافه شدند.

پیرمردان و ریش سفیدان محل سکونت ابتدائی این روستا را در روبروی امام زاده ضلع غربی که منطقه ای جنگلی به نام بشمک اشاره دارد که آغاز سکونت اولیه روستا به حساب می آید.
این منطقه به علت شرایط مناسب پوشش گیاهی و زمین های قابل کشت و چراگاه طبیعی اهالی با توجه به شرایط فوق  به امر کشاورزی و دامپروری در اطراف روستا برآمدند.

بعد از گذشت چند سال به همراه افزایش جمعیت که باعث جدا شدن و شکل گیری دو روستای وناش پایین و بالا به نام کینه خازشد .
برای اینکه بتوانند اهالی به سهولت و امر کشاورزی و دامپروری بپردازند تعداد اندکی از اهالی به سمت ضلع شمالی امام زاده ابوطالب کوچ نموده و کینه خاز نام گرفت و تعدادی در اطراف امام زاده سکنا کردند که وناش پایین را شکل دادند.

طبق تصمیمات داخلی ریش سفیدان با توجه به  آمار جمعیت به تقسیم نمودن زمین های کشاورزی و دامپروری اقدام نموده اند .

منطقه ای که امروزه کینه خاز نام دارد در واقع همان ساکنین روستای پایین وناش هستند که در حدود یک کیلومتری ضلع شمالی روستای وناش واقع شده است.
روستای کینه خاز در میان رشته کوهای سربه فلک کشیده البرز با مناظر زیبا و دیدنی ان در منطقه شنی و صخره ای رشته کوهای البرز قرار دارد.

در ضلع شمالی این روستا امام زاده زرد و ارتفاعات سیالان کوه و در ضلع جنوبی ان زمین های کشاورزی واقع شده که اب های جاری برای کشاورزی از رود ها و دره ها که از ارتفاعات خورکا و امام زاده زرد و سیالان کوه جهت کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد.

ضلع شرقی ان به ارتفاعات خورکا و سیلی سرا و گرمه در و شلاب دره متصل است و ضلع غربی ان به جنگل معروف بشمک متصل است.
با برخوردار بودن از  آب  فراوان و زمین های حاصل خیز و مرغوب و مناسب شرایط مناسب تری در امر کشاورزی برای روستائیان ایجاد نموده و محصولاتی چون گندم، جو، ارزن، گیلاس،  لبالو، سیب، سیب زمینی و مهم تر از همه کشت یونجه در این مزارع دیده می شود.
ریش سفیدان محل می گویند به دلیل ان که در اطراف روستا گلی به نام ونوس(گل حسرت)چون در اطراف روستا فراوان یافت می شود نام این روستا وناش نام گرفته است.

عده ای دیگر می گویند با توجه به رویش گل بنفشه در اطراف روستا ابتدا این روستا بنفش و سپس ونبفش و سرانجام به وناش تغییر نام پیدا کرده است لازم به ذکر است که وناش پایین و بالا در فصل بهار به علت رویش گیاهان مختلف بسیار زیبا و دیدنیست و چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند و بوی عطراگین حاصل از گیاهان مختلف انسان را مست می کند.

مردم این دو روستا از نظر فرهنگی مردمان بسیار غنی هستند و تمدن دیرینه ای دارند زیرا که اثار به جای مانده از گذشته خود گواه این مطلب بوده مردم در ماهای محرم به عذا داری و علم گردانی و حتی اعتقاد و بر این باورند که این علم از غیب به این امام زاده وارد شده و در ماهای محرم به برگزاری غبار روبی و تعزیه خوانی و کچ زنی امام زاده می پردازند.

وناش از نظر اقتصادی با توجه به شرایط مناسب کشاورزی و دامپروری و زمین های مستعد باعث اشتغال زایی شده است.
دام های موجود در چراگاه که حدود چهار هزار راس می باشد و همچنین کشت محصول های مختلف دلیل بر این امر بودهاست .
روستای وناش از نظر اب و هوایی و سرد و تمیز می باشد بهار ا آن  زیبا و قشنگ است.
وناش از نظر جغرافیایی در حدود ۳۰ کیلومتری رودبار الموت در استان قزوین  واقع شده است.

انتهای پیام/