مشت های آهنینی که بعد از صد سال هم شناخته نخواهند شد

صبح قزوین؛

شنیده اید که می گویند:" خوشا باغی که شغال از آن قهر کند"؟؟

این مثل، احوال ناخوش این روزهای برخی نشریات زنجیره ای، اصلاح طلب و دولتی شده است.

رسانه هایی که هر سخن و اعلام موضعی را به دور از رسالتی که نسبت به کشور و ملت خود دارند، تفسیر کرده و هر کجا آبی خنکی که به مزاج گلوی مبارک نباشد، نوش جان نمی کنند.

به وفور مشاهده می شود در رسانه های بیگانه عملکرد ناثواب مسئولین خود در قبال ایران تاکید می کنند اما برخی رسانه های جهت دار داخلی اطلاع رسانی های خود را بر اساس مزاج شیاطین قرن تنظیم می کنند.

سال ها پیش که دانشجویان خط امام(ره) با تجمع در کنار سفارت یا بهتر است بگوئیم لانه جاسوسی آمریکا در ایران، مشت های آهنین شیاطین بزرگ قرن را در هم کوبیدند، کسی فکر نمی کرد که شاید این قضیه 34 سال بعد در کشورهایی که خود را مهد تمدن و دموکراسی می دانند، تکرار شود.

آن روزها که شیرینی اش هنوز هم از زیر زبان حق طلب ملت ایران حس می شود و به فرموده بزرگ رهبر ایران، انقلاب دوم ملتی انقلابی نامیده شد، به جهانیان نشان داد که هنوز آنها مشت آهنین شیطان بزرگ را حس نکرده اند و شاید هم خود را به خوابی سترگ زده اند.

البته دور از ذهن نیست که بگوئیم: حس کرده بودند و خوی استعمار پذیری آنها اجازه نداد که بر زبان جاری کنند.

13 آبان شد نماد ایستادگی و عزت مداری برای ایران اسلامی.

عزتی که با مقاومت در 8 سال دفاع مقدس توانست ادامه یابد و به سردمداران استکبار جهانی ثابت کند کسانی که مجهز به سلاح ایمان و بصیرت و مقاومت هستند، مقندرانه میدان های مکر و حیله را پشت سر خواهند گذاشت.

حال فرقی نمی کند چپی باشد یا راستی!

 13 آبان نماد دشمن ستیزی است و به جد می توان گفت آنان که بر اعلام موضع خود در قبال جنایات 35 ساله غربی ها تعللی به خود راه داده اند یا باید تغذیه بصیرتی خود را به روز کنند یا راه شان را از ملت جدا کنند.

آنانی که از ماه قبل در روزنامه های زنجیره ای خود بر طبل نرمش کوبیدند و مدعی بودند:" مراسم 13 آبان امسال آزمون درایت و تدبیر برای خواص است.
اگر شعار مرگ بر آمریکا و مراسم پرچم سوزی اجرا شود، نه می توان به راهبرد نرمش قهرمانانه تکیه زد و نه انتظار چشم پوشی طرف مقابل از این اقدامات حاکی از تنفر را داشت.
"

حال این افراد که ذوق رابطه با آمریکا بدجور دامن گیرشان شده حتما از آن دسته ای هستند که زمان دولت اصلاحات افکار و آرمان های امام خمینی(ره) را به موزه تاریخ سپرده بودند و فراموش کردند زمانی امام راحل فرمودند:

"انقلاب به هيچ گروهى بدهكارى ندارد و ما هنوز هم چوب اعتمادهاى فراوان‏ خود را به گروهها و ليبرال ها مى‏خوريم، آغوش كشور و انقلاب هميشه براى پذيرفتن همه كسانى كه قصد خدمت و آهنگ مراجعت داشته و دارند گشوده است ولى نه به قيمت طلبكارى آنان از همه اصول، كه چرا مرگ بر امريكا گفتيد! چرا جنگ كرديد!

 چرا نسبت به منافقين و ضد انقلابيون حكم خدا را جارى مى‏كنيد؟ چرا شعار نه شرقى و نه غربى داده‏ايد؟ چرا لانه جاسوسى را اشغال كرده‏ايم و صدها چراى ديگر.

"صحيفه امام ج21 صفحه 286 "

با این حال باید اصلاح طلبانی که نخواستند بفهمند مردم ایران اسلامی همچون 34 سال قبل که شعار خودجوش " مرگ بر آمریکا" را سر دادند و هنوز هم مردانه و به دور از سیاسی کاری محکم بر موضع خود ایستاده اند، گفت بالاخره موضع خود را مشخص کنید با ملت هستید یا علیه ملت؟

وطن دوستانی که با سانسور در فضای مجازی و رسانه های مکتوب خود از حماسه آفرینی امسال ملت در 13 آبان گذشتند و وجهی بر سخنان رهبری که فرمودند:" موضوع ستیزه با استکبار و روز ملی مبارزه با استکبار جهانی، یک مسئله اساسی و برخاسته از تحلیلی درست است.
" ننهادند.

به راستی باید از این مدعیان پیروی از راه امام و رهبری که برچسب افراطی گری را به دیگر رسانه ها می زنند، پرسید، عزت ملت مهم تر است یا مذاکره و داشتن رابطه با آمریکا که هنوز با نشان دادند نرمش از سوی دستگاه دیپلماسی ایران بر موضع خصمانه خود و تشدید تحریم ها تاکید دارد؟

مطمئنا سر دادن شعار مرگ بر آمریکا و پرچم سوزی آن چنان به مزاج شیفتگان رابطه با غرب خوش نیامده که با سکوت معنادار خود از انعکاس این رویداد بزرگ که امسال به خاطر حساسیت های موجود حتی پر شورتر از سال های گذشته برگزار شد، گذشتند!

رسانه هایی که رویه عملکردی خود را به هشت سال حاکمیت دوم خردادی ها بازگرداندند به نیت غنیمتی که معلوم نیست قرار است نصیب چه کسانی شود؟

چه زمانی قرار است موضع این گروه ها مشخص شود؟

 رابطه با کشوری که همه توطئه هایش در راستای نابودی و تیشه زدن به ریشه ایران اسلامی بوده آن قدر شیرین شده که میزان ضرر و نفعش به چشم نیاید؟

بر کسی پوشیده نیست که با روی کار آمدن دولت اعتدال و تدبیر و امید حجت الاسلام روحانی، دوباره عملکرد گروه های فشار و اصلاح طلبان تندرو افزایش یافته و در برهه هایی رئیس جمهور محترم را مجبور به تائید اعمال نظرهای خود کرده اند.

همین روز گذشته بود که جک استرا وزیر امور خارجه سابق انگلیس و نماینده فعلی مجلس این کشور در مصاحبه با بی بی سی به خاطر تمام رویکردهای اشتباهی که در قبال ملت ایران در صد سال اخیر داشتند عذرخواهی کرد.

وی همچنین به این مطلب اذعان داشت که کاش واکنش بهتری از سوی غرب مخصوصا آمریکا در مقابل ایران می دیدیم.

وقتی سیاستمداران کهنه کار غربی این گونه به سیاست های اشتباه و مغرضانه خود علیه ما اعتراف می کند، جای تعجب است که شیفتگان رابطه با آمریکا حال چه از روی سادگی و به دلیل کاهش تحریم ها، حل مشکلات اقتصادی و یا مدعیانی که سال ها است که از مواضع امام و انقلاب فاصله گرفته اند، هنوز آمریکا را پناه و پشتیبان مشکلات کشور می دانند.

اما آنچه این گروه ها و سرکرده هایشان باید مدنظر داشته باشند توجه به این نکته می باشد که چشم امید رهبری معظم به دولت دکتر روحانی است و رئیس جمهور متعهد شده عامل به منویات رهبری خواهد بود و مطمئنا گروه مذاکره کننده از گروه هایی نیستند که همچون برخی سیاسیون سر خود را همچون کبک در برف ندیدن غرض ورزی های 35 ساله دشمنان و استکبار جهانی کنند.

پس آنچه لازم به ذکر است همسو شدن قلم هایی می باشد که قرار است زمینه ساز عزت این کشور باشند؛ حال از هر گروه و جناحی که می خواهند باشند اگر هدف و مقصد یکی است می توان با راه های گوناگون به آن دست یافت.

انتهای پیام/2002