راه زندگی خود را پیدا کنید

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین ، من، نمی شناسمت. باور کن! بهانه نیست. حرف، حرف دل است. شاید از دلی غافل. گاهی، آن هم به بهانهای، نامت را شنیده ام. سوسو زنان به هر سو، چشم دوختم تا نوری از وجودت را دریابم، تا چشمانم بیدار شود. میگویند: شجاعت، شرمنده شمایل شما بوده. مروت، درمانده مردانگیهاتان و «خوبیها» وامدار خوبیهاتان. کجا رفته اید؟! خوبان خدادوست کجا رفته اید؟! غریبان شهر! 

شهید بزرگوار براتعلی نصیری

تاریخ تولد: ۱۳۳۹/۱۲/۱۲
تاریخ شهادت: ۱۳۶۱/۰۴/۲۳
محل شهادت: شلمچه
مزارش شهید: گلزار شهدای قزوین

زندگینامه

شهید براتعلی نصیری، دوازدهم اسفند سال ۱۳۳۹، در روستای حسین‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش اصغر، راننده بود و مادرش مقدس نام داشت.
تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. آهنگری و جوشکاری می‌کرد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و سوم تیر ۱۳۶۱، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.

وصیت نامه

بسم الله الرحمن الرحیم. « وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ». سورة العنکبوت ۶۹. و آنان که در راه ما به جان و مال جهد و کوشش کردند، محققاً آن‌ها را به راه معرفت و لطف خویش هدایت می‌کنیم و همیشه خدا یار نیکوکاران است.
«انا لله و انا الیه راجعون». به نام و به یاد خدا وصیت‌نامه‌ی خود را شروع می‌کنم. خدایا! مرا از سپاهیانت قرار ده؛ که به راستی سپاه تو پیروز است. سپاهی که در تمام جبهه‌های معنوی و ظاهری پیروز است؛ هم در جهاد اصغر و هم در جهاد اکبر. جهاد اکبر یعنی، جهاد با نفس. جهادی که خودش ساخته است. خدایا! مرا از سپاهی قرار ده، که راهش راه تو و هدفش به سوی تو باشد. سپاهی که تو فرمانده‌ی آن باشی و خریدار آن سپاه.
خدایا! مرا در حزب خود قرار ده؛ که همانا حزب تو همیشه رستگار است. حزبی که فقط در دنیا یکی و آن هم حزب خدا، خط خدا و راه خدا است.

خدایا! مرا از دوستانت قرار ده؛ که همانا دوستان تو هیچ ترسی، غمی و اندوهی ندارند. دوستانی که فقط از تو اطاعت می‌کنند و از تو می‌ترسند. دوستانی که غیر تو دوست دیگری ندارند؛ یعنی، دوستی که هم در این دنیا و هم در آن دنیا دوست تو باشد.

خدایا! دینم را اصلاح کن

دین، نگه‌دار من است. دینی که الآن تمام دنیا را به شک واداشته است. دین آزادی بخش تمام آزادی‌خواهان. دینی که بهترین و آخرین دین است و کتابش، قرآن و پیامبرش، آخرین و بهترین آنهاست. دینی که نجات‌دهنده‌ی تمام مستضعفین است. دینی که ـ ان شاء الله ـ تمام جهان را احاطه خواهد کرد. خدایا! مرا از شهادت غافل مدار و مرا جزو آن جنس‌هایی قرار ده، که خریدار هستی. خدایا! آخرتم را اصلاح کن؛ که خانه‌ی دایمی من است، خانه‌ای که تمام انسان‌های روی کره‌ی زمین به آنجا خواهند رفت.
خدایا! در این حیات، خانه‌ای ندارم؛ بلکه این دنیا، مثل مزرعه‌ی کشاورزی است که می‌کارد و در آخرت می‌چیند و به زندگانی اصلی خود ادامه می‌دهد. اگر عمل ما خوب باشد، پیش تو رو سفید می‌شویم. خدایا! مرگ مرا وسیله‌ی آسایشم در آخرت قرار ده. خدایا! مرا بدون توبه از دنیا مَبر و تا گناهانم بخشیده نشده، از این دنیا مَبر.
خدایا! مرگ مرا، مرگ با افتخار قرار ده، که مرگ با افتخار، کشته شدن در راه تو است؛ یعنی شهادت. خدایا! مرگم را بدون این که در راه تو کشته شوم، ایجاد نکن. خدایا! همه چیز در دست توست؛ مرگ، زندگی، خواب، بیداری و بالاخره همه چیز. خدایا! همان‌طور که خودت گفتی «هر کس در راه ما به جان و مال جهاد و کوشش کند، آنها را محققاً به راه معرفت و لطف خود بر می‌گردانیم»، پس مرا دریاب و قبول کن از این که جهادی خیلی کوچک انجام می‌دهم.
خدایا! هیچ زمانی مرا از خودت غافل مَکن و در آخرا از لطف و معرفت خودت به من عطا کن. ای خداوند مهربان! با مرگ من ـ که ان شاء الله در راه تو کشته می‌شوم ـ در مردم مسلمان و دیگر کسان آگاهی ایجاد کن و به آنها بینشی ارزانی دار، که با دیدی کامل به این انقلاب نگاه کنند؛ نه با فکرها و بینش‌های خراب، که هم خود و هم فرزندان خود را از این راه: «راه انقلاب، راه اسلام، راه خدا و...» دور سازند.

انقلاب ایران و اسلام پیروز است

خدایا! خودت می‌دانی از اینکه این‌قدر از مرگم حرف می‌زنم، از آن جهت نیست که آمده‌ام برای کشته شدن؛ بلکه آمده‌ام برای پیروزی و اگر چنان‌چه در حال پیروزی کشته شدم، آن افتخار بزرگی است. یک نصیحت برای مردم مسلمان دارم و آن این است که: ای مردم! بدانید و آگاه باشید که انقلاب ایران و اسلام پیروز است؛ چرا؟ چون که خدا با انقلاب ماست، با رهبر ماست و با اسلام ماست و صاحب الزمان (عج) پشتیبان انقلاب ماست.
ای مردم! بیایید از انقلاب اسلامی، خدا، اسلام و قرآن اطاعت کنید. خودتان را با آتش خودتان نسوزانید. می‌دانم که ـ ان شاء الله ـ با انقلاب هستید و خواهید بود. ای مردم! همیشه پشتیبان انقلاب باشید و بدانید پیروز هستید و هر کس با این انقلاب باشد، همیشه پیش خدا روسفید است.
ای مردم! پشتیبان امام خمینی (س)، رهبر کبیر انقلاب باشید که به حقیقت نایب حضرت مهدی (عج)، صاحب الزمان است. امام را تنها نگذارید و از رییس‌جمهور و دولتش ـ که همانا خودتان هستید ـ حمایت کنید و پشتیبانی خود را از مجلس شورای اسلامی، رییس مجلس، رییس دیوان عالی کشور، سپاه پاسداران، جهاد سازندگی و تمامی ارگان‌های انقلابی اعلام کنید و تنهای‌شان نگذارید و بدانید که همه برای خدا کار می‌کنند. همیشه رهرو راه شهیدان باشید و راه‌شان را ادامه دهید. «شهیدان زنده‌اند الله اکبر».
ای مردم! برای شهدا گریه نکنید؛ چون شهید نمرده است. بیایید همیشه برای خودمان گریه کنیم، که خداوند ـ ان شاء الله ـ ما را به راه راست هدایت فرماید. ای مردم! تمام مستضعفین دنیا چشمانِ‌شان به این انقلاب و شما مردم شهیدپرور است.
آخرین سفارشم این است: «پشتیبان این انقلاب باشید.» پدرم! خودت همیشه به من می‌گفتی با یاد خدا کارهای خودت را شروع کن؛ پس به برادران دیگرم نیز بگو که به این خواسته عمل کنند و همیشه به یاد خدا باشند و نمازهای خودشان را بخوانند و پیرو راه خدا و پیرو خط امام باشند.

سعی کنید راه زندگی خود را پیدا کنید

هر کس پیرو خط امام زمان (عج) باشد، پیرو راه خداست؛ پس در این صورت هر کس پیرو خط امام باشد، پیرو خط حضرت مهدی (عج) است. ... و اما، تو ای مادر! برای من خیلی زحمت کشیدی. مادر! اگر زمانی خبر شهادت مرا به تو رساندند، ناراحت نباش و شکرگزاری کن و همیشه خندان باش. بگذار دشمنان چشم‌شان کور شود و اگر این کار را بکنی، روح مرا شاد کرده‌ای و شکرگزاری کن از این که فرزندی مثل من تربیت کرده و به جامعه تحویل داده‌ای. مادر! شیرت را حلالم کن.
مادر! باز می‌گویم گریه نکن. شکر کن که چشم دشمنان کور شود و سعی کن با تربیت کردن دیگر برادرانم، پیش خدا و رسول خدا روسفید شوی. (ان شاء الله)
ای برادران! پشتیبان اسلام و انقلاب اسلامی باشید و سعی کنید راه زندگی خود را پیدا کنید. زیاد قرآن بخوانید و از نماز و روزه غافل نباشید. همیشه دعاگوی رهبر انقلاب باشید. پدر! خداوند درباره‌ی شهید می‌فرماید: «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون» (آل‌عمران/ ۱۶۹) مَپندارید آنهایی که در راه خدا کشته شده‌اند، مردگانند؛ بلکه آنها زنده‌ی ابدی هستند و در نزد خدای خود روزی می‌خورند. پس پدر! گریه برای شهید معنا ندارد.
ان شاء الله خداوند این وصیت‌نامه‌ی ناقابل را از بنده‌ی حقیر خود قبول نماید. وصیت‌نامه برای هر مسلمان واجب است و من هم بر آن شدم که وصیت‌نامه داشته باشم. بارالها! شهادت می‌دهم که ۱۲۴ هزار پیامبر آمده اند و اعتقاد دارم به «معاد»، یعنی آخرت. به ۱۴ معصوم ایمان و اصول دین را قبول دارم. به وحدانیت خودت اقرار کرده، جهنم و بهشت را قبول دارم. «اشهد ان لا اله الا الله. اشهد ان محمداً رسول الله. اشهد ان علیاً ولی الله» شهادت می‌دهم که به جز خدای عالم، خدایی نیست. شهادت می‌دهم که محمد (ص) رسول خدا و فرستاده‌ی اوست. شهادت می‌دهم که علی (ع) ولی خدا و امیرالمؤمنین است.
خدایا! خودت حضرت مهدی، صاحب الزمان (عج) را ـ که در غیبت کبری به سر می‌برد ـ به سلامت بدار و نایب او، حضرت امام خمینی (س) را در سایه‌ی خود محفوظ بدار. ای پدر! دعای فرج امام زمان (عج) یا دعای کمیل را در هر جلسه بخوانید، تا ان شاء الله فرج امام زمان، حضرت مهدی (عج) هر چه زودتر نزدیک شود. پیش به سوی هر آنچه که باعث نزدیک شدن فرج امام زمان (عج) می شود. برای هر چه زودتر نابود شدن مستکبران جهان و ابرقدرت‌ها، پیش به سوی جبهه‌ها. «خدایا، خدایا! تا انقلاب مهدی (عج)، خمینی را نگه‌دار». «یا الله، یا الله! به حرمت ثارالله (ع)، رزمندگان ما را در جبهه‌ها نگه‌دار». «انا لله و انا الیه راجعون». و السلام. علی من التبع الهدی. و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
1361/3/16. براتعلی نصیری
انتهای پیام/1404