محله دباغان دیگر نشانی از هویت، معماری و اصالت قزوین ندارد/ مسئول این نابسامانی‌ها و بی‌تدبیری‌ها کیست؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی صبح قزوین ؛_____حسین طاعتی.

محله‌های قدیمی هر شهر بیانگر اصالت و فرهنگ آن شهر در زمان‌های گذشته بوده است اگر بخواهیم به ریشه و فرهنگ هر شهر برسیم به اولین رد پایی که برخورد می‌کنیم محله‌های قدیمی است.

محله‌های قدیمی که هر کدام نقش بی بدیلی در معرفی فرهنگ و معماری هر شهری ایفا می‌کنند. در محله‌های قدیمی سلسله مراتب اجتماعی وجود داشت و در آن ریش سفیدان و بزرگان نقش اساسی در تمامی مراحل زندگی مردم از جمله حل کردن مشکلات و ایجاد زمینه مناسب برای زندگی سایر هم محله ایها ایفا می‌کردند.

محله‌ها با ساختار اجتماعی خود نقش بی بدیلی در ایجاد فرهنگ و پایبندی به آن دارند. محله‌های قدیمی خود از مرکز محله‌هایی تشکیل می‌شدند.

شهر کهن قزوین در گذشته 11 محله قدیمی داشته است که هم اکنون هم با همان نام‌های قبلی خوانده می‌شوند. برخی از این محله‌های قدیمی توانسته در مسیر دگرگونی شهرها و تغییر و تحول دائمی، موجودیت خود را در پس قرن‌ها حفظ کنند و به حیات خود ادامه دهد. برخی نیز با شهرسازی نوین همگام شده اند تا شهروندان همراه با پیشرفت معماری و شهرسازی خانه‌های خود را به سبک امروزی بنا کنند.

در این میان محله‌های قدیمی نیز هستند که با بی تدبیری مسئولان و عوامل وابسته نه با سازه‌های نوین هم ساز شده اند و نه دیگر از هویت فرهنگی و معماری شهر خبر می‌دهند بلکه به صورت مخروبه درآمده اند.

محله دباغان استان قزوین یکی از قدیمی ترین محله‌های این شهر تاریخی است که در جوار آستان مقدس امامزاده حسین(ع) یکی از فرزندان امام رضا(ع) قرار گرفته است.

این محله در سال 91 به بهانه طرح سازماندهی حرم امامزاده حسین(ع) به صورت مخروبه درآمد تا یکی از محله‌های قدیمی قزوین با بی تدبیری برخی مسئولان هویت و اصالت خود را از دست دهد.

یکی از نانوایان محله دباغان قزوین به خبرنگار اجتماعی صبح قزوین می‌گوید: چند سال است که این محله قدیمی بعد از تخریب برخی خانه‌ها به حال خودش توسط مسئولین رها شده است و هیچ تمهیداتی برای ساکنینی که در آن باقی مانده اند، صورت نمی‌دهند.

وی با بیان اینکه حدود 3 سال است در بلاتکلیفی محض به سر می‌بریم، می‌افزاید: بارها با مراجعه به سازمان‌های مختلف خوستار مشخص شدن تکلیف خانه‌هایمان شدیم که هر بار با بهانه‌های مختلف وعده روزهای آینده را به ما می‌دهند.

این ساکن محله دباغان ادامه می‌دهد: از روزی که برخی خانه‌ها را تخریب کردند و برخی را به حال خود وا گداشته اند رونق و امنیت این محله بسیار پایین آمده است.

وی با اشاره به اینکه مبلغ پیشنهادی برای فروختن خانه‌هایمان بسیار پایین است، اذعان می‌کند: خانه‌های قصد دارند این محله را متری 900 هزار تومان خریداری کنند؛ این در حالی است که یکی همانند من با فروختن مغازه چهل متری خود علاوه بر اینکه توانایی خریداری مغازه دیگری در سایر نقاط قزوین را ندارد بلکه باید کار خود را نیز از دست بدهد.

این نانوای قزوینی تاکید می‌کند: با این مبالغی که مسئولین در نظر گرفته اند، نمی‌توان خانه یا مغازه رهن کرد، چه رسد بخواهیم خانه ای خریداری کنیم.

یکی دیگر از ساکنین محله دباغان می‌گوید: امامزاده حسین(ع) نگین درخشان شهر قزوین محسوب می‌شود و محله دباغان یکی از عواملی است که می‌تواند این نگین را بسیار نمایان سازد؛ اما حیف که با تخریب این محله صورت زیبای این نگین خراب شده است.

وی با بیان اینکه امامزاده حسین(ع) یکی از بناهایی است که هویت معماری قزوین را معرفی می‌کند، اذعان می‌کند: وقتی توریست‌هایی که از اقصی نقاط جهان به اینجا مراجعه می‌کنند با دیدن محله ای مخروب شده تعجب می‌کنند. چرا باید محله‌های منتهی شده به آثار معماری چنین رخ نازیبایی را به این اثر بدهد.

این ساکن محله دباغان می‌افزود: مگر غیر این است که باید با تدابیر و تمهیدات خاص بتوانیم توریست‌ها را به کشور خود بیاوریم تا از این طریق درآمدزایی کنیم؟ اما این مخروبه‌ها بیشتر باعث فراری دادن توریست‌ها و کمتر شدن درآمدزایی‌ها می‌شود.

برای مشاهده بهتر این محله قدیمی گشتی در کوچه‌های آن زدیم تا از وضعیت خانه‌هایی که هنوز پابرجا هستند دیدن کنیم، خانم محمدی یکی دیگر از ساکنان این محله می‌گوید: قیمت پیشنهادی که به ما می‌دهند بسیار پایین است. مسئولین فقط زمین‌های ما را قیمت گذاری می‌کنند و برای خانه‌هایی که ساخته شده ارزشی قائل نیستند.

وی ادامه می‎دهد: نه اجازه می‌دهند که این فضا تعمیر کنیم و نه قیمتی را ارائه می‌دهند که بتوانیم با آن خانه ای در دیگر محله‌های قزوین تهیه کنیم.

محمدی عنوان می‌کند: من دارای سه فرزند هستم و خانه ای که در آن زندگی می‌کنم دوطبقه است، اما قیمتی که قصد خریداری دارند، 60 میلیون است؛ کجا محله قزوین می‌توانم با این قیمت خانه تهیه کنم.

این ساکن محله دباغان اذعان می‌کند: چندین سال است که مسئولین ذی ربط با وعده وعیدهای مختلف ما مشغول کرده اند؛ اما نتیجه سازنده ای برای ما نداشته است.

محمدی با بیان اینکه این محله دیگر طراوت، رونق و امنیت گذشته را ندارد، گفت: تمامی امکاناتی که این محله داشته است از بین رفته و ساکنین آن نمی‌توانند آرامش گذشته را داشته باشند.

یکی دیگر از اهالی این محله که علاقه زیادی برای بیان مشکلاتش داشت، به خبرنگار صبح قزوین می‌گوید: با بی تدبیری و بی برنامه گی مسئولین، این محله به مخروبه ای تبدیل شده است محله ای که روزی نماد شهر قزوین بوده است.

وی ادامه می‌دهد: سطح بهداشتی محله خیلی پایین است و از لحاظ رفاهی نیز آرامش خود را از دست داده است. در این محله خانه ای وجود دارد که با آمدن باران زیر آب قرار می‌گیرد و آب تمامی خانه را در بر می‌گیرد.

این ساکن محله دباغان می‌افزود: خبرنگاران مختلفی با تهیه گزارش مشکلات این محله قدیمی شهر قزوین را انعکاس داده اند؛ اما مسئولین بابی تفاوتی نسبت به آن برخورد کردند. حتی از صدا و سیمای استان قزوین به این محله آمدند و گزارشاتی تهیه کردند اما کو گوش شنوا؟ می‌بینند و بی تفاوت گذر می کنند.

از این محله قدیمی استان قزوین تنها مخروبه ای به جا مانده و زیبایی شهر و آستان مقدس آمامزاده حسین(ع) را از بین برده است. خانه‌های ویرانه ای را می‌توان نظاره کرد؛ خانه‌هایی که دیگر از هویت، اصالت و فرهنگ قزوین سخن نمی‌گویند و مردمی که دیگر آن طراوت گذشته را در محله زیبا و دوست داشتنی خود ندارند.

کسانی که در خانه‌های به جا مانده از این محله زندگی می‌کنند دیگر امنیت جانی ندارند؛ خانه‌های مخروبه بر روی سازه خانه‌های به جا مانده اثر منفی گذاشته اند و هر لحظه امکان فروپاشی را دارند.

مسئول این نابسامانی‌ها و بی تدبیری‌ها کیست؟ آیا کسانی که به بهانه اجرای طرح این محله قدیمی را به این روز انداخته اند، حاضر به زندگی حتی برای یک شب در این مکان هستند؟
انتهای پیام/5005