صبح قزوین: انتخابات صحنه سنجش آدم هایی است که شاید سال ها مسئول مملکتی باشند و آن ها را به حق و شایسته نشناخته باشی.
انتخابات یازدهم ریاست جمهوری هم از این امر مستثنی نبود. در چند روز آخر مانده به خلق حماسه سیاسی 24 خرداد ماه، یک نامزد اصول گرا مردانه به نفع مواضع اصول گرایی انقلاب کنار کشید و یک نامزد اصلاح طلب ناجوانمردانه کنار گذاشته شد!
حداد عادل کسی می باشد که به حق شایسته آن است که او را مرد فرهنگ و اخلاق ایران بنامیم.
شاید زمانی دکتر احمدی نژاد این نشان را به هم قطارش، اسفندیار رحیم مشایی عطا کرد اما از منظر ما لیاقت نشان فرهنگ و اخلاق مداری این روزها را به حداد عادل باید داد.
مردی که مردانه به قولش وفادار ماند و به نفع اصول گرایان کنار رفت. آقای حداد در تمام سال های خدمتش خالصانه نقش آفرینی کرد و با احساس تکلیفی که نه حول محور شخص خودش بود، وارد میدان شد و با کنار کشیدنش توانست عیار اخلاص تکلیف شناسیش را بالا ببرد.
نوع دفاع از گفتمان انقلاب در مناظره ها از جانب حداد، دیدها را به او بیشتر معطوف کرد و شاید کمترین اثرگذاری وی در انتخابات و حضور در تبلیغات و مناظره ها را بتوان، روشنگری پشت پرده سیاست دانست که با دفاع مقتدرانه اش دل ملت را از ادعاهای بی مورد برخی کاندیداها شاد کرد.
آقا حداد عادل دست مریزاد!
به حق که با عملکردت پاسدار جبهه حق و خون شهدا بودی. وقتی اعلام کردی و از مردم خواستی به مرد ارزش های امام و رهبری رأی دهید، دل دشمنان خون شد!
اصول گرایان در صحنه از اقدام حداد درس بگیرید. اصول گرایان ائتلاف کنید!
نشان دهید برای میز قدرت نیامده اید و به نفع عزت و اقتدار نظام حاضرید، به خاطر شخص ارجح تر کنار بکشید و اجازه ندهید رأی هایتان شکسته شود!
اصولگرایان، بگذارید هنوز هم روی دستان مردم بمانید و دشمن کورکن میدان دار صحنه مدیریت کشور باشید.
در وجه دیگر کناره گیری یا بهتر بگوییم کنار گذاشته شدن عارف از منظرهای قابل توجه است که عارف پلی شد تا حسن روحانی با عبور از آن بتواند، زنده کننده افکار آیت الله هاشمی رفسنجانی باشد.
بالاخره بعد کش و قوس های فراوان نظر مردی برای تمام فصول سازندگی، به نظر رئیس اصلاحات چربید و خاتمی به خاطر هاشمی دست از حمایت عارف برداشت و معاون اول دوران ریاست جمهوری اش را تنها گذاشت!
دل مان بدجور برای تنها گزینه اصلاح طلبان سوخت!
عارفی که از ابتدا سفت و سخت به جایگاه نامزدی اش چسبیده بود و صدها قسم و آیه می آورد که به نفع کسی کنار نمی رود و آمده است ریشه دروغ و ریا را از بین ببرد؛ ناگهان با اشاره خاتمی تیشه ای بر حرف هایش زد و رفت!
آقای عارف مگر بارها نگفتی به خاطر احساس خطری که داشتید و به خاطر مردم آمدید؟ پس چرا به خاطر همین مردم نماندید و ادعا هایتان را اثبات نکردید؟
مردم مهم تر بودند یا نظر رئیس جمهور سابقتان؟
آقای عارف، شما که حسن روحانی را اصلاح طلب نمی دانید، چطور حاضر شدید اصلاح طلبان را فدای هاشمی کنید؟
مسئله این است که وقتی آقای هاشمی از سوی شورای نگهبان صلاحیتش احراز نشد، باید گزینه ای را انتخاب می کرد تا بتواند در صحنه قدرت ماندنش را تضمین کند. هیچ کدام از 2 گزینه عارف و روحانی نقش رای آوری قوی برای مرد سازندگی نداشتند.
حداقل نظرسنجی ها این حقیقت را ثابت کرده بود. پس عارف باید قربانی می شد تا هاشمی قدمی دیگر به آن چه که می خواست نزدیکتر شود!
عارف با بی رحمی سیاسی کنار گذاشته شد و خاتمی و گروهش باید بار وبندیل حمایتشان را به سوی شیخ محافظه کار سوق دهند؛ که البته امیدی به جمع شدن رای های عارف در صندوق روحانی نیست. چند ساعت قبل از کناره گیری رسمی عارف، مسئولین ستادهایش راهی ستاد قالیباف شدند!
با همه این ها چون شخصیتی مثل هاشمی پشت روحانی ایستاده و روحانی هم معتقد است من همان راهی را که هاشمی و خاتمی رفتند، می روم.
پس باید گفت اگر حسن روحانی احیانا رئیس جمهور شود، عملا سکان دار اجرایی کشور بر دوش آقای هاشمی و فرزندان شان خواهند بود و دل امثال آیت الله تاکندی به حضور هاشمی شاد خواهد شد که چندی پیش با بی بصیرتی تمام بعد از احراز صلاحیت نشدن وی نامه ای برایش نوشت و گفت: دست مردم را از این خدمتگزار توانا کوتاه کردند! و روز قیامت امام راحل یقه این ها را خواهد گرفت!
آقای تاکندی، در این مجال نمی گنجد تا راه بصیرت داشتن را به شما یادآور شویم، اما همین بس بدانید که آقای پهلوان شما، خودش لگد به بختی زد که عاقبت بخیریش را تحت الشعاع قرار داد!
شما هم مراقب باشید با این مواضع و حمایت های نسنجیده خسرالدنیا و الاخرت نشوید!
مردم ما به قول جانباز احسانی، مردم روزهای حساس هستند نه مردم روزهای عادی! پس دل کسی را نمی شکنند و برای استقبال از همه کاندیداها می روند، اما موقع انتخاب آن را که با رهبری زاویه و فاصله نگرفته برمی گزینند و خالق حماسه سیاسی خواهند شد، که رهبری امر فرموده و به امثال شما ثابت می کنند که خلق حماسه سیاسی فقط منوط به آمدن امثال آقای هاشمی بوده است!
انتهای پیام/2002/خ
دیدگاه ها