توصيه‌هاي اخلاقي آیت الله حق شناس براي شب‌هاي قدر

به گزارش سرویس فرهنگ وهنر  صبح قزوین ،  آیت الله حق شناس از علمای معاصر اخلاق برای شب های قدر توصیه‌های اخلاقی مطرح کرده اند که خواندن آنها در این روزها و شب های مبارک می تواند راهگشا و مفید باشد.



 گزیده این توصیه‎‌های مهم به شرح ذیل است:

يكي از شرايط توبه، اخلاص باطن و سريره است. بايد خالصاً و مخلصاً بياييد وسط. از ديگر شرايط توبه، معرفت است،

ثواب فراگيري علم در شبهاي احيا
در روايت وارد شده است كه هر كس اين دو شب (نوزدهم و بيست‌ويکم) احيا را به مذاكره علم بگذراند؛ هر يك ساعت ثواب يك احياي تام و تمام را در بردارد. مذاكره علم همين است، همين «قال‌الصادق» و «قال‌الباقر» است.
 
برترين عمل در ماه رمضان
رفقاي عزيز من! اگر بخواهيد از اميرمومنان(علیه السلام) تبعيت بكنيد؛ بايد به اين نكات توجه بفرماييد.
اميرمومنان(علیه السلام) عرضه داشت: يا رسول‌الله! افضل اعمال در اين ماه كدام است؟ حضرت فرمودند: «الورع عن محارم‌الله».
 
توبه نصوح
مقام ورع اقسامي دارد. يك قسم آن برگشتن از ناداني، فسق و عمل بد به عمل صالح است. اگر اين مرحله ورع را به كار بستي؛ از علي(علیه السلام) پيروي كرده‌اي و به مقام توبه نصوح‌ دست‌يافته‌اي.
 
فرمود: «حب عليٍ حسنة لاتضر معها‌السيئة» محبت علي(علیه السلام) حسنه‌اي است كه با بودن آن، گناه ضرر نمي‌رساند. يك كسي عباي اميرمومنان(علیه السلام) را بوسيد.
 
حضرت(علیه السلام) فرمودند: «اين معناي محبت نيست». معناي محبت پيروي از اميرمومنان و مقام عترت(علیهم السلام) است.
 
مرحله دوم ورع، پرهيز از مشتبهات است. مرحله سوم هم مقام متقين است كه شخص حرف نمي‌زند، مبادا اگر تعريف كسي را بكند؛ يك‌كسي بگويد: اين‌طور نيست (و غيبت پيش بيايد).
 
خطاب آمد كه اي خاتم‌الرسل! بايد به توبه‌كنندگان سلام كني! به‌به! به‌به! شخص اول امكان - اول ما خلق‌الله نوري- بايد به استقبال توبه‌كنندگان برود و به آن‌ها سلام بكند! (انعام/54)
 
تو استغفاركننده نيستي!
حضرت ثامن‌الحجج(علیه السلام) وقتي از درون مسجد مي‌گذشتند، يك نفرگفت: «استغفرالله».
 
حضرت به مقام ولايتي به قلب او نگاه كرده و فرمودند: تو استغفاركننده نيستي، زيرا خيال بازگشت به همان معصيت را داري!
 
سخن گفتن دو ملك الهي درباره انسان‌ها
دو ملك الهي با هم سخن مي‌گويند كه اي‌كاش مردم خلق نمي‌شدند! حال كه خلق شده‌اند، بدانند براي چه خلق شده‌اند. - شما را براي چه به دنيا آورده‌اند؟- و حال كه نمي‌دانند براي چه خلق شده‌اند، به دانسته‌هاي خودشان عمل كنند. حال كه عمل به دانستني‌هاي‌شان نمي‌كنند، از بدي‌هايي كه كرده‌اند، توبه كنند. اول قدم، توبه است.
 
ذكر دائمي علامه طباطبايي(ره)
«لاخير في نسك لاورع معه؛ عبادتي كه پرهيز از گناه با آن نباشد، سودي ندارد.» (كافي/1/36) ورع يعني اين‌كه دهان و زبانم را نگه دارم.
 
مرحوم علامه طباطبايي(ره) - كه هم در معقول و هم در منقول مجتهد بودند- زبان‌شان هميشه مشغول به ذكر بود؛ مگر اين‌كه مورد سؤال واقع شده و جواب مي‌دادند. آن‌وقت ما چرا بايد اين‌قدر حرف بزنيم؟!
 
وقتي بنده مي‌آمدم، يكي از رفقا گفت: آقا! راجع به غيبت و اهانت و تهمت يك‌قدري صحبت بكنيد. من انتظار نداشتم امشب - كه شب بيست‌ويكم ماه رمضان است- اين آقا به من بگويد: درباره غيبت و اهانت صحبت بكن.
 
عمل ائمه(علیهم السلام) بايد نصب‌العين ما باشد.
تنها گريه‌كردن براي حضرت علي(علیه السلام) فايده ندارد، عمل علي(علیه السلام) را بايد نصب‌العين خودتان قرار دهيد. در عيون اخبارالرضا(علیه السلام) مي‌فرمايد كه عمل علي(علیه السلام) را بايد سرلوحه زندگي خودتان قرار بدهيد كه چه فداكاري‌هايي كرد.

حضرت مي‌فرمايند: «انما هي نفسي اروضها بالتقوي لتأتي آمنهً يوم ‌الخوف‌الاكبر، نهج‌البلاغه/ نامه 45»؛ من بايد به قدر درازي قبرم براي خودم احراز بكنم.
 
اخلاص باطن
يكي از شرايط توبه، اخلاص باطن و سريره است. بايد خالصاً و مخلصاً بياييد وسط. از ديگر شرايط توبه، معرفت است، يعني ببينم كه پروردگار چقدر به من مهربان است. بدانم كه چه پروردگاري دارم. توبه نصوح يعني اين‌كه من با قصد و يقين و قاطعيت از معصيت صرف‌نظر بكنم و قصد برگشت به گناه نداشته باشم.
 
حضرت فرمودند: چنين كسي نداريم كه دوباره به گناه مبتلا نشود. انسان در معرض حوادث است، شايد دوباره گرفتار معصيت شود؛ ولي بايد تصميم قاطعانه در توبه بگيرد.
 
وقتي توبه‌كننده تصميم قاطع گرفت؛ پروردگار آن دو ملك مأمور ثبت اعمال انسان را احضار مي‌فرمايد و گناهان توبه‌كننده را از ياد ملكين مي‌برد.
 
به اعضا و جوارح هم خطاب تكويني مي‌شود كه حق نداريد عليه اين بنده شهادت بدهيد. به زمين هم خطاب مي‌رسد كه بايد از شهادت عليه اين بنده توبه‌كننده خودداري بكني. خداي ما چنين خدايي است!



انتهای پیام/1404

منبع: جهان