سفره‌های تجملاتی افطاری، تهدیدی برای سبک زندگی ایرانی _اسلامی

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین ؛ سفره‌هاي افطار که زماني تنها با نان، پنير، سبزي مقداري زولبيا و باميه و شايد هم آش يا شله زرد ده‌ها مهمان را سير مي‌کرد، اين روزها تشريفات و مهماني‌ها که عنوان افطار را يدک مي‌کشند با رنگ و لعاب متفاوت و تجملاتی که دارند ابزاري براي پاسخ به حس چشم و هم چشمي ميزبان و مهمان تبديل شده است.

در حالی که فضیلت ماه رمضان که همدری و کمک به مستضعفان است باید در سفره‌های افطار نیز حفظ شود و افرادی که سفره‌های پر هزینه افطاری را برپا می‌کنند، می‌توانند با کمترین هزینه و با برگزاری هرچه ساده‌تر مهمانی‌های خود، درد یک نیازمند، بیمار و یا سفره خالی یک خانواده را پر کنند.

ماه رمضان فرصتی است که مسلمانان روزه دار به پاکسازی درون و اصلاح خود بپردازند اتفاقی که کمک می‌کند روزه داران در مسیر نزدیک شدن به معبود گام بردارند. این اتفاق تا اندازه زیادی سبک زندگی یک فرد روزه دار را تحت تاثیر قرار می‌دهد که تغییر در تعداد وعده‌های غذایی یکی از این نشانه‌هاست که در این میان برای فرد روزه دار، سحر و افطار به عنوان دو وعده اصلی در ایام روزه داری تعریف شده است.

امروزه متاسفانه سفره‌های پرتجمل افطاری در ماه مبارکی که همه به مهمانی خدا دعوتند بسیار زیاد شده است، پدیده ای که سالانه شیوع آن بیشتر شده و می‌تواند زنگ هشداری را به صدا دربیاورد که از تهدید تجمل گرایی بر سبک زندگی ایرانی _اسلامی خبر می‌دهد؛ اما در همه جای کشور اینگونه نیست، یک طرف (در زندگی فقرا )سادگی و قناعت حرف اول را می‌زند و طرف دیگر (در زندگی اغنیا )تجمل گرایی و فقط نقطه اشتراک و شباهت این سفره‌ها صرفا عنوان "افطاری" است.

در اسلام بارها به افطاری دادن سفارش شده است، پیامبر اکرم (ص )در خصوص افطاری فرموده اند: طعام بدهید حتی با نیمی از خرما .

مقام معظم رهبری بارها در مورد این مسئله سخنانی را فرموده‌اند و برای نمونه در خطبه‌های نماز عید فطر در سال ۱۳۹۲ گسترش سنت خوب افطاری‌های ساده در مساجد و خیابان‌ها را در ماه مبارک رمضان تحسین کردند و با انتقاد از اسراف و زیاده‌روی در برخی افطاری‌ها فرمودند: مناسب است سنّت دادن افطاری‌دادن‌های ساده در مساجد و معابر عمومی مورد توجه همه‌ی کسانی قرار گیرد که در ماه رمضان، نیت بذل، بخشش و گشاده‌دستی دارند."

پیامبر اکرم(ص) فرموده اند: هر کس یک مؤمن روزه‌‏دار را در این ماه افطارى دهد، پاداشى برابر با آزاد کردن یک بنده نزد خدا داشته و مایه آمرزش گناهان گذشته وى نیز خواهد بود؛ این احادیث اهمیت این مراسم را به وضوح نشان می‌دهد.

اسراف یکی از مفاهیم مذموم و ناپسندی است که بیشتر از 20 مرتبه در قرآن کریم با شکل‌ها و معانی گوناگون به آن اشاره شده و عاقبت اسراف کنندگان را نیز با عناوین مختلف تعبیر کرده است. آیه 141 سوره انعام و 31 اعراف به صراحت بیان میدارد که خداوند مسرفین را دوست ندارد.

بنابراین افطاری‌های تجملی که صرفا نمادی از اسراف است را می‌توان با آگاه سازی طبقات مختلف جامعه کاهش داد.

با نگاه جامعه شناسانه می‌توان در تحلیل این پدیده گفت که این امر ناشی از مصرف گرایی به شکل نوین است، پدیده ای که رفته رفته به یک آسیب اجتماعی تبدیل شده است در تحلیل این پدیده هم چنین می‌توان افزود که مصرف گرایی و تجمل گرایی وقتی بین اعضای طبقه بالای جامعه دیده می‌شود بیشتر به عنوان الگویی برای نشان دادن هویت بالا به کار می‌رود.

از طرفی دیگر وقتی طبقه متوسط جامعه به مصرف گرایی روی می‌آورند، می‌خواهند وجه خود را با این کار بالا ببرند و در افراد طبقه پایین دست جامعه هم روی آوردن به مصرف گرایی، نشانه ای از تقلید از طبقات دیگر است.

بنابراین تمام افراد یک جامعه در صورت شیوع پدیده مصرف گرایی و تجمل گرایی در معرض آسیب قرار خواهند گرفت و جامعه می‌تواند به سرعت اسیر این پدیده شود. لذا پیشنهاد می‌شود در زمینه فرهنگی، مسئولان با تقویت بنیان‌های فرهنگی که در جامعه وجود دارد از رواج پدیده مصرف گرایی جلوگیری کنند.

همچنین روحانیون در زمینه مذهبی می‌توانند با توصیه‌های خود در مساجد در به حداقل رساندن سفره‌های تجملی افطار و جلوگیری از غالب شدن فرهنگ تجمل گرایانه از شیوع این پدیده جلوگیری کنند.
نویسنده: ثریا عزیزجلفا
انتهای پیام/2002