به گزارش خبرنگار ورزشی
صبح قزوین ، علیرضا رستمی تکواندوکار 24 ساله قزوینی دارای لیسانس برق که در روستای پیریوسفیان زندگی میکند با وجود مشکلات بسیار در ابعاد مالی و مسافتی با همت و پشتکار فراوان صاحب عناوین مختلف استانی و کشوری شده است و حالا تمام دغدغهی او حمایت مسئولین برای احداث یک سالن ورزشی در روستای خود و گسترش رشته تکواندو در این روستا است.
در ادامه مصاحبه خبرنگار ورزشی
صبح قزوین را با علیرضا رستمی قهرمان میخوانید:
صبح قزوین : از سابقه فعالیت ورزشی خود بگویید؟
رستمی: حدود 12 سال در شهرهای قزوین و تهران مشغول فعالیت ورزشی در رشته تکواندو هستم، در استان تهران مقامهای زیادی کسب کردم و همچنین عنوان اولی و سومی قهرمانی کشور را دارم و چند هفته پیش مقام دوم را در مسابقات قهرمانی کارگران کشور بدست آوردم.
نفر اول قهرمان هفت دوره جهان بودم و سومین نفری هستم که قهرمانی ده مقام بین المللی را داراست.
وی میگوید: در مسابقات استانی قزوین نیز همیشه مقام اول را کسب کردم چون اولین کسی هستم که سبک پومسه تکواندو را به استان آوردم همچنین در لیگ کشوری صاحب مقام دوم هستیم.
صبح قزوین : در مورد رشته ورزشی خود توضیح دهید؟
رستمی: پومسه رشته جدیدی از شاخههای تکواندو است، این رشته تا ده سال پیش شناخته شده نبود؛ اولین نفر در استان من در این رشته صاحب مقام شدم برای آموزش این رشته به تهران رفتم و هم اکنون این رشته را در قزوین رواج دادهام.
صبح قزوین : هزینههای این رشته چطور است؟
رستمی: برای کسانی مانند من که از روستا به قزوین و تهران رفت و آمد میکنند هزینهها سنگین است. من حدود دوسال در رشته کاراته مشغول بود و تا کمربند آبی پیش رفتم و به دلیل سختی رفت آمد نتوانستم ادامه دهم تا زمانی که رشته تکواندو را شروع کردم.
صبح قزوین : وضعیت رشته ورزشی شما در استان چگونه است؟
رستمی: تیم استان قزوین مقام دوم کشور را دارد اما متاسفانه از ورزشکاران حمایت نمیکنند و حتی برای مسابقات کشوری که ورزشکاران شرکت میکنند؛ پول ایاب و ذهاب را پرداخت نمیکنند.
صبح قزوین : با چه مشکلاتی روبرو هستید؟
رستمی: بدلیل اینکه ورزشکاران رشته پومسه در استان کم است این رشته پیگیری و حمایت نمیشود و چون این سبک رشته در استان تازه شناخته شده است ورزشکاران کم کم به این رشته ملحق میشوند.
همچنین در استان قزوین سانس مشخصی نداریم. در شهرستانهای دیگر همچون الوند و زیباشهر وضعیت همین گونه است، بودجه کافی برای برگزاری کلاس در روستای خود را نداریم در صورتی که علاقمندان بسیاری در روستاها هستند.
صبح قزوین : انتظار شما از مسئولین چیست؟
رستمی: انتظار ما این است که برای ما حداقل یک سانس مشخص در باشگاهها قرار دهند تا بتوانیم در آنجا شاگرد پرورش دهیم همچنین به وضعیت باشگاههای روستاها رسیدگی کنند بسیاری از روستاها از داشتن سالن ورزشی محروم هستند در صورتی که نوجوانان و جوانان علاقمند بسیاری به رشتههای رزمی در این روستاها وجود دارد.
وی توضیح میدهد: در این رشته ده سال مسابقات جهانی برگزار شده است، مسابقات مبارزه هر دوسال یک بار برگزار میشود از ایران در این رشته شرکت کننده و قهرمان نیز بودند ولی من به دلیل نبود محیط مناسب برای تمرین در این مسابقات شرکت میکنم ولی انتخاب نمیشوم.
درخواست من از مسئولین و هیئت مدیرهها به عنوان اولین شخصی که رشته پومسه را به استان آوردهام این است که بودجهای را در اختیار من قرار دهند تا باشگاهی را تاسیس کنم تا کلاسهای مختلفی در آن برگزار شود تا پیشرفت چشم گیری در رشته پونسه داشته باشیم و شاگردانی را برای مسابقات استانی و کشوری و جهانی تربیت دهیم و همچنین به عنوان شغل آینده به رشته ورزشی خود نگاه کنم.
صبح قزوین : حمایتهای مسئولین از شما چگونه بوده است؟
رستمی: حتی در برابری مقامهایی که کسب میکنیم جوایزی را در نظر نمیگیرند و در آخرین مقام کشوری که کسب کردم در خود آن مسابقات به ما یک ساعت دیواری دادند و مسئولین برای من بنری را در روستا زدند، مسئولین باید در لیگ حضور داشته باشند که متاسفانه نیستند و حتی در تلویزیون نیز اسمی از ما نمیبرند تا مردم شناخت و آشنایی کافی در زمینه این رشته پیدا کنند.
حمایتها در استانهای دیگر همچون تهران و اصفهان عالی و در گلستان و البرز و سمنان خوب است، از میان 20 ورزشکار تیم ملی 7 ورزشکاری که به مسابقات راه پیدا کردند از استان تهران بودند که با من هم دوره بودند اما به دلیل حمایتهای خوب مسئولین شان به مسابقات جهانی راه یافتند.
با سالهای گذشته کاری ندارم ولی امسال که ما به عنوان تیم استان قزوین رفتیم در این مسابقات لیگ کشوری باید حمایت میشدیم که هیچ حمایتی ندیدیم و فقط هزینه ورودی آن را پرداخت کرده بودند.
به طور کل از ورزشکاران در رشتههای مختلف حمایت نمیشوند مثلا همین تکواندو که حدود هشت سال پیش قهرمانی کشور نداشتیم بچهها خودجوش بودند و رفتند دنبال این ورزش و سختی را به جان خریدند اما توانستند خود را بالا بکشند. تیم قزوین از ده تیم در لیگ مقام دوم کشور را داراست.
صبح قزوین : برنامه شما برای آینده چیست؟
رستمی: هدفم این است که اگر بودجه یا وام به من بدهند باشگاهی را به عنوان شغل در روستا تاسیس و کلاسهای آموزشی ورزشی برگزار کنم و روستا نیز ظرفیت آن را دارد روستای ما ظرفیت ایجاد فضای ورزشی را دارد و یک سالن هست در دورترین نقطه روستای ما که رفت و آمد سخت است.
صبح قزوین : مهمترین دغدغه ورزشکاران از نظر شما چیست؟
رستمی: دغدغه ما ورزشکاران شغل است جوانان تا قبل سربازی به ورزش علاقه دارند و آن را دنبال میکنند و بعد از سربازی به دلیل اینکه شغل و درآمدی ندارند؛ آن را رها میکنند.
این مسئله مشکل ریشه ای دارد همه ورزشکاران در رشتههای مختلف و رفت با این مشکل دست و پنجه نرم میکنند.
اگر شغلی را در اختیار ورزشکاران قرار دهند جامعه بهتری پیش رو خواهیم داشت برای قشر زحمت کش ورزشکاران شغلی را تعیین کنند که روزها سرکارها و بعدازظهرها به پرورش و تربیت شاگرد بپردازند و دغدغه مالی نداشته باشند.
همچنین هزینه رفت و آمدها برای ورزشکارانی که در روستاها زندگی میکنند سخت و سنگین است مسئولین برای این موضوع چاره ای بیندیشند.
انتهای پیام/1404
دیدگاه ها