انتقاد از قالی‌باف تا اطلاع ثانوی ممنوع!

حواشی مربوط به محمدباقر قالی باف و شهرداری تهران در هفته های اخیر هرگز کم نشده؛ هنوز تکلیف فیش حقوقی قالی باف و نوع همکاری همسرش و حواشی مربوط به پسرش روشن نشده؛ ماجرای محله هرندی، حمله ماموران شهرداری به یک کارواش، مرگ دخترک معصوم 5 ساله در پارکی در خاوران، درگیری عوامل شهرداری با دستفروشان، انفجار تونل مترو در شهران، تغییر ناگهانی چند معاون شهردار و ... مبهم باقی مانده اما انتقادها ناگهان فروکش کرده است.

خود قالی باف هم انگار این فرصت را مغتنم شمرده که شفاف تر از قبل سخن می گوید و انتقاد می‌کند. او همین چند روز پیش در برج میلاد، روحانی را بی پرده تر از هر زمان دیگری به سخن گفتن به شیوه اپوزیسیون متهم کرد. قالیباف در جواب روحانی که گفته بود "همان‌قدر که اتکاء کشور برای اداره‌اش به درآمدهای نفتی مضر است از آن مضرتر درآمد شهرداری به تراکم است" پاسخ کم سابقه ای داد و گفت: همه حرف های گفته شده  محترم است اما این عادت را کنار بگذاریم که بعد از نزدیک به چهار دهه مسئولیت در سطوح مختلف، به عنوان یک مسئول در نقش اپوزوسیون حرف بزنیم بلکه باید در نقش پاسخگویی حرف بزنیم و بگوییم چه کرده ایم؟

10 ماه تا انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم باقی مانده و ظاهرا انتقاد از قالی باف تا اطلاع ثانوی تعطیل شده است! قالی باف هنوز حرفی از کاندیداتوری نزده، اما شواهد نشان می‌دهد برخی بدشان نمی آید همچنان قالی باف را رقیب اصلی روحانی نشان دهند؛ آن هم در حالی که شهردار تهران در انتخابات 92 بیش از هر عامل دیگری به خودش باخت. زمانی که استراتژی مشخصی برای صحبت کردن در موضوعات سیاسی نداشت؛ قالی باف در تبلیغات مذکور آن قدر از پروژه های اقتصادی که در شهرداری انجام شده بود گفت که برخی از آنها که رایشان به او بود به این نتیجه رسیدند که گویی فرد منتخبشان بیش از آنکه در تراز رییس جمهور صحبت کند، از نگاه پیمانکار پروژه های اجرایی سخن می گوید.

همان یک بار هم که در هماوردی "سیاسی" – نه شعارهای اقتصادی و مثلا بالیدن به پل صدر و تونل رسالت - با روحانی تن به تن شد، چنان ضعفی از خود نشان داد که رقیب ناامیدش با یک "گازانبر" تکلیف انتخابات را مشخص کرد.

با این حال، گویی "بهشت" برای قالی باف کوچک است و او هنوز هم سودای "پاستور" دارد. در این بین عهد نانوشته برخی جریانات و تشکیلات رسانه ای شان برای توقف هرگونه انتقادی از قالی باف کم کم پررنگ تر می شود.

کار به جایی رسیده که حتی صدای حامیان احمدی نژاد که شهرداری چند روز پیش بنرهای گردهمایی شان در مسعودیه را هم جمع کرد، شنیده نشد!

حال اینکه سرانجام این تصمیم ناگفته چیست و انتقاد از قالی باف تا چه زمانی ممنوع است، را زمان مشخص خواهد کرد.


انتهی پیام/1404