دلیل پیشرفت کشورهای خارجی بها دادن به مخترعین و پژوهشگرانشان است

به گزارش صبح قزوین پویا پارسا دانشجوی مقطع کارشناسی رشته انتقال و توزیع دانشگاه دارالفنون قزوین، باعنوان این مطلب که تاکنون سه اختراع به نام خود ثبت نموده است، اظهار کرد: سیستم هوشمند هشدار دهنده به راننده جهت جلوگیری از نشت و انفجار کپسول های  CNG و LPG، سیستم هشدار دهنده به راننده جهت همراه داشتن مدارک خودرو و سیستم بی سیم با قابلیت شارژ باطری خورشیدی و برق شهری به صورت همزمان از اختراعات من می باشد.

این مخترع جوان که دلیل اصلی انگیزه خود را، برطرف کردن نیاز مردم کشورعنوان کرده، خاطر نشان نمود: اکثر مخترعین ایرانی با توجه به مشکلاتی که در کشور دیده می شود همچنین نیاز جامعه، اقدام به فعالیت در زمینه های پژوهشی و اختراعات نو متناسب با دانش روز می کنند.

عدم حمایت های مالی مسئولین عامل مهم نارضایتی مخترعین می باشد

وی به مزیت های دستگاه اختراعی خود اشاره کرد و گفت: سیستمی که من اختراع نمودم موجب ارتقاء سطح ایمنی خودروها و استفاده بهینه از سیستم CNG و LPG می شود.

پارسا با اشاره به عدم حمایت های مالی از سوی مسئولین مربوطه یادآور شد:  متاسفانه دانشگاهها حمایت و توجه لازم را نسبت به کارهای پژوهشی و تحقیقاتی دانشجویان مبذول نمی کنند و همین عامل باعث عدم رضایت و ناراحتی مخترعین، دانشجویان و پژوهشگران می باشد نکته قابل تامل این است که همیشه گفته می شود کارهای پژوهشی در اولویت همه برنامه هاست ولی در عمل کمترین بودجه به این امر اختصاص داده می شود.

عمده نیاز مخترعین تبدیل طرح آنان به صورت طرح صنعتی می باشد

این مخترع جوان یادآور شد: در سطح دانشگاههای آزاد بودجه ها بیشتر بوده ولی در دانشگاههای دولتی به دلایل نامشخصی سطح بودجه کارهای تحقیقی پایین است.
به طوری که اکثر ثبت اختراع دوستان از طریق تلاش و همت و صرف بودجه های شخصی تحقق پیدا می کند.

وی در مورد میزان بودجه اختصاصی خود در مورد ساخت طرح هایش، عنوان کرد: به طور دقیق نمی توانم بگویم برای هر طرح چقدر هزینه کردم ولی به طور تقریبی برای هرکار هزینه ای بالغ بر 4 الی 5 میلیون تومان صرف شده است.

پارسا با اشاره به این مطلب که عمده نیاز مخترعین تبدیل طرح آنان به صورت طرح صنعتی می باشد، یادآور شد: متاسفانه گروه یا ارگان خاصی به صورت مستقل، عهده دار تبدیل این طرح ها به شکل یک طرح صنعتی نمی شود.
طرح ها به شکل ایده تولید و به صورت اختراع به ثبت می رسد و در نهایت به شکل یک نمونه آزمایشگاهی درمی آید.
در واقع به آن طرح صنعتی که نیاز کشور ماست، تبدیل نمی شود.

این مخترع جوان در مورد وجه تمایز بین نوع رفتار در داخل و خارج از کشور با پژوهشگران و محققین، تصریح کرد: دلیل پیشرفت کشورهای خارجی از نظرمن بهادادن به مخترعان و پژوهشگرانشان می باشد.
شیوه کار در آنجا به این شکل است که اگر شخصی بخواهد فعالیت پژوهشی و یا تحقیقی را انجام دهد بودجه و امکانات خاصی در اختیار وی قرار داده می شود تا تمام زمان خود را بر روی کار تحقیقی متمرکز کند تا هر چه سریع تر به نتیجه برسد.

وی در ادامه افزود: ولی در ایران، ما می بایست در کنار کارهای روزمره خود آن هم با بودجه شخصی، طرح مورد نظر را به اختراع تبدیل کنیم و این یک ضعف برای سیستم آموزشی کشور محسوب می شود.

پارسا  اذعان داشت: حقیقتاً من هنوز متوجه نشده ام که چرا ارگان های مربوطه همواره از حمایت طرح های پژوهشی و اختراعی سخن به زبان می آورند ولی در عمل ما چیزی را مشاهده نمی کنیم!

وی درباره اولین اختراع خود این گونه توضیح داد: اولین اختراع من سیستم هشدار دهنده به راننده خودرو جهت به همراه داشتن مدارک خودرو و کارت سوخت بود.
من این طرح را زمانی که تازه کارت سوخت برای خودرو ها تهیه شده بود، ارائه دادم زیرا در آن زمان، خیلی از افراد کارت سوخت خود را در مراکز سوختگیری جا می گذاشتند.

مسئولین دانشگاه تنها به دادن یک لوح تقدیر و یا دادن هدیه مادی خیلی محدود همچون تخفیف جزئی در میزان شهریه اکتفا می کنند

پارسا در ادامه افزود: برای حل این مشکل 2 سیستم طراحی کردیم.
یکی اینکه اگر شخصی مدارک خودرو همراهش نبود قادر به روشن کردن و حرکت دادن ماشین نباشد، در واقع یک سیستم امنیتی برای شخص محسوب می شود.
با به کار بردن چنین شیوه ای هیچ کس مدارک خود را جا نمی گذاشت.

وی در مورد روش دوم متذکر شد: شیوه دیگری که در این زمینه موفق به ثبت شدم این بود که زمان خارج کردن کارت سوخت از جای خود، سیستم به صورت خودکار شروع به هشدار دادن می کرد.
در پایان که سوختگیری به اتمام می رسید و کارت سوخت در جای خود قرار می گرفت، هشدار قطع می شد بدین شکل هیچ کس کارت سوخت خود را در باجه های سوختگیری جا نمی گذاشت.

وی با اشاره به مراکز و ارگان هایی که می توانند از این سیستم استفاده کنند، یادآور شد: پلیس راهور، سازمان تاکسیرانی و وسایط نقلیه عمومی از ارگان هایی هستند که می توانند از مزایای این طرح بهره مند شوند.

وی با اشاره به بی مهری مسئولین نسبت به مخترعین، خاطر نشان کرد: مسئولین دانشگاه تنها به دادن یک لوح تقدیر و یا دادن هدیه مادی خیلی محدود همچون تخفیف جزئی در میزان شهریه، اکتفا می کنند.
ولی واقعیت امر این است که این تشویق از سوی ارگان های مربوطه برای افزایش انگیزه، میل و رغبت مخترعین برای ارائه و ثبت طرح های بهتر و جدیدتر، کافی نیست.

امیدواریم با اتخاذ راهکارهای مناسب از سوی مسئولین، حمایت و پشتیبانی لازم و در خور و شایسته پژوهشگران و محققین جوان، همواره شاهد ارتقاء سطح علمی دانشجویان و افزایش تعداد پژوهشگران و مخترعین کشور باشیم چرا که اینان به راستی سرمایه های با ارزش کشور بوده، مایه اقتدار و سربلندی ایران عزیزمان می باشند.

انتهای پیام /7003/خ