مالکوم شباز، شهیدی دیگر از جنایات امپریالیسم آمریکایی

صبح قزوین؛

قرن 21 برای دنیای غرب قرن مبارزه ای ریشه ای با دنیای اسلام می باشد.
سال هایی که اسلام هراسی و تروریست خواندن مسلمانان سرلوحه و قله هرم کاری استکبار جهانی قرار گرفته است.

60 سال کشتار بی گناهان فلسطینی، متولد کردن نوزاد شومی به نام وهابیت و بریدن سر دینداری با دین! اشغال افغانستان و پاکستان و عراق، قتل عام فجیع سوریه و بحرین و مصر فقط سر سوزنی از این دریای خروشان کینه و عداوت است.

در این بین آنچه دنیای غرب و هم پیمانانش نوک پیکان سیاست های خود قرار داده اند، در نطفه خفه کردن صدای هر آزادیخواه و مبارزه راه حق است؛ این ننگ آوران تاریخ گویی این رسوم جاهلیت را از پدران عرب زبان خود که با نیزه شکم حق گویان دین مدار تاریخ را می دریدند، به ارث برده اند.

در این شکی نیست؛ چون پول های بادآورده چاه های نفت باید به گونه ای هاری این سران را نشان می داد.

پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی در این راستا به سان الگویی ممتاز برای کشورهای اسلامی بود تا مقابل حکومت های ظالم و دیکتاتور مآب خود بایستد.
موج بیداری اسلامی که سه سالی است در خاورمیانه ایجاد شده نمونه کوچکی از این اقدامات می باشد.

از منظر دیگر موج نژادپرستی و مبارزه با حق طلبی سیاه پوستان آمریکا دلیل دومی برای مبارزه با اسلام طلبی سران قدرت طلب آمریکا شده است.

زمانی مالکوم ایکس به عنوان رهبر فقید سیاه پوستان مسلمان جهان پا روی دم سیاستمدار مکار جهان گذاشت و معادلات آنها را به هم ریخت، شاید به ذهن معیوب "اف بی آی" هم خطور نمی کرد که بعد از چهار دهه گذر از شهادتش، نوه ی جوانش با نام مالکوم شباز جا پای پدربزرگ شهیدش گذاشته و زنده کننده راه و یاد او شود.

مالکوم جوانی که با مشاهده چند قرن استضعاف و بهره کشی از سیاه پوستان در آمریکا، کشوری که خود را مهد تمدن و آزادی می انگارد، فقط به جرم رنگ پوستشان به تنگ آمده بود؛ وارد میدان جهادی جانفشانانه شد.

وی با الگو قرار دادن راه و عملکرد جد مادری اش، با شور و شوق با سفری که به خانه خدا داشت و عهدی ملکوتی که با پروردگار خود بست؛ شیوه ی امام بزرگوارش حسین بن علی(علیه السلام) را در کربلا قطب نمای راه خود قرار داد و با سفر به کشورهای مسلمان و تقویت اتحاد بین شیعه و سنی، به عنوان رهبر مسلمانان سیاهپوست جهان شناخته شد.

مالکوم شباز جوانی 29 ساله، زیبا، سخن ور بود که تنها هدفش برابری و عدالت و مبارزه با ظلم نژادپرستانه قدرت پوشالی آمریکا بود.

شاید ملموس ترین همدردی قشر مسلمان با مالکوم ها، داستان عمو تم باشد که در کتاب های درسی خود خوانده ایم.

اما عمق فاجعه ای که دنیای استکیار و در رأس ضلع قدرتش دولت آمریکا با سازمان های جاسوسی و امنیتی اش چون "سیا" و "اف بی آی" بر سر سیاه پوستان مخصوصا مسلمان و شیعیان تحمیل کرده است، بر کسی پوشیده نیست.

این نگرش کورکورانه و جاهلانه دنیای غرب است که با خیالی خام گمان می کنند با ترور شخصیت های انقلابی شیعیان خواهند توانست ریشه مبارزه با ظلم و مقاومت در مقابل شان را برکنند.
اما زهی خیال باطل! به فرموده معمار کبیر انقلاب اسلامی ایران: "ما را بکشید، بیدار تر می شویم.
"

جنایت کاران تاریخ چهار دهه قبل مالکوم ایکس را ترور کردند تا با ایجاد رعب و وحشت در بین مسلمانان سیاهپوست راه متولد شدن رهبر بعدی را سد کنند.

اما هرگز گمان نمی کردند زمانی که جلوی دیدگان دختر 4 ساله معصوم مالکوم ایکس، پدرش را تکه تکه می کنند در گذر زمانی نه چندان دور همین دختر مادر مالکومی دیگر می شود که با اقتدا به پدربزرگش حامی سرسخت شیعیان در جهان شده و چون تیری زهرآگین در قلب شان فرو خواهد رفت.

آری مالکوم ها را بکشید، شیعه بیدارتر می شود!

مالکوم شباز شیعه، نماد مقاومت اسلامی به خاطر مقابله با امپریالیسم آمریکایی در مکزیک قبل از جلسه با دوستانش توسط سازمان اف بی آی آمریکا ترور می شود تا نتواند بیشتر از این پیام آزادیخواهی اش را به گوش مظلومین جهان برساند.

رهبری که قصد سفر به کشورمان را داشت اما با طراحی پروژه ای از قبل تعیین شده، نگذاشتند این مبارز بزرگ دست یاری در دست هم کیشان شیعه خود بگذارد.

اما مسلمانان با بصیرت امروز چه می کنند؟

مسلمانان  امروز و مبارزان میدان های آینده، روشنگرانه از مجاهدین راه حق درس زندگی می گیرند.
همان گونه که زمانی با کمترین سن نارنجک به کمر می بندند و به فرموده امام خمینی(ره)، رهبری می شوند برای مبارزه با تجاوز دشمن خاطی!

آری شیعیان جهادگر امروز یاد مالکوم های شیعه و مجاهدان میدان نبرد را زنده نگه می دارند و در این راه هر کدامشان رهبری برای دفاع از حریت و آزادگی میدان های آینده خواهند بود.

آنچه بر کسی پوشیده نیست ذکر این مطلب است که دنیای غرب هیچ برهه ای از زمان نسبت کینه ورزی به مسلمانان کوتاهی نکرده است و این راهی می باشد که هیچ گاه به مقصد نخواهد رسید.

انتهای پیام/2002/خ