صبح قزوین: از آنجا که در عالم خلقت، هیچ امری بدون هدف نیست، یکی از سوالات اصلی در مسئله رجعت این است که چرا باید عده ای از انسان ها، خوب باشند یا بد، قبل از قیامت و در دوران ظهور حضرت امام مهدی(عج) به دنیا برگردند؟
یاری و نصرت دین الهی
یکی از اهدافی که در رجعت مومنان بر آن استوار است، نصرت و یاری رساندن به دین الهی در در آرمان شهر مهدوی و عصر حکومت قائم آل محمد(عج) است که حکومت عدل الهی را جهانی می کند. خداوند می فرماید: "همانا فرستادگان خویش و مومنان را در دنیا و روزی که شاهدان برخیزند، یاری خواهیم کرد." از ظاهر این آیه استفاده می شود که این نصرت، دسته جمعی انجام می شود، نه فردی. از آنجا که چنین نصرتی تاکنون تحقق پیدا نکرده است، قطعا در آینده تحقق خواهد یافت؛ زیرا وعده الهی تخلف ناپذیر است.
امام صادق(ع) در تفسیر این آیه می فرمایند: "به خدا سوگند، این نصرت در رجعت است؛ چرا که ائمه و بسیاری از پیامبران در دنیا کشته شدند و کسی آنان را یاری نکرد. این مطلب در رجعت تحقق خواهد یافت.
تکامل مومنان
براساس برخی روایات، یکی از حکمت ها و اهداف رجعت، به کمال رسیدن مومنان خالص است؛ چرا که آنان در مسیر تکامل معنوی، با موانع دشمنانروبرو بوده اند و از تکامل باز مانده اند.
از این رو، حکمت الهی اقتضا می کند که آنان مسیر تکاملی خویش را از طریق بازگشت به این جهان به پایان برسانند و در گسترش حکومت حق و آرمان شهری مهدوی، سهیم باشند.
شرکت در چنین حکومتی، بی شک، از افتخارات بزرگ محسوب می شود. از این رو، امام صادق(ع) می فرمایند: هر مومنی که کشته شده باشد، به دنیا برمی گردد تا کشته شود( و به ثواب شهادتبرسد).
فخر مومنان، از تشکیل آرمان شهری مهدوی
در طول تاریخ، بسیاری از مومنان در آرزوی برقراری حاکمیت دین در سراسر جهان بوده اندو برای تحقق این هدف، بسیار مبارزه کرده اند؛ اما دشمنان دین با ظلم خویش نگذاشتند دین الهی در تمام ابعاد، حاکمیت یابد. از این رو، براساس دسته ای از روایات، در دوران رجعت، مومنان به این جهان برمی گردند تا عزت دین و خفت و خواری ظالمان را مشاهده کنند و از برقراری و تشکیل آرمان شهر مهدوی و حکومت عدل مهدوی، لذت برند.
امام باقر(ع) می فرمایند: اما مومنان، به سوی روشنایی های چشمانتان برمی گردند (تا چشمشان با دیدن حکومت عدل امام زمان روشن شود) و اما ستمگران، برمی گردند تا دچار عذاب الهی شوند؛ چنان که خداوند می فرماید؛ و قطعا غیر از آن عذاب بزرگتر، از عذاب این دنیا به آنان می چشانیم.
کیفر دنیوی کافران و تاثر آنان از استقرار حکومت مهدوی
یکی دیگر از اهداف رجعت را چشیدن کافران از عذاب های دنیوی شمرده اند. امام باقر(ع) می فرمایند: هیچ شخص نیک و بدی از این امت نیست؛ مگر اینکه رجعت می کند: مومنان برمی گردند تا اینکه عزیز شده، چشمانشان روشن شود و فُجّار برمی گردند تا خداوند ذلیلشان کند. آیا نشنیده ای گفتار خداوند را که می فرماید: همانا عذاب نزدیک تر را که غیر از عذاب بزرگ تر است، به آن ها می چشانیم. عذاب رجعت منطبق شده است.
حضرت علی(ع) در تفسیر آیه مبارک "رُبَما یوَدُّ الَّذینَ کَفروا لَو کانوا مُسلِمینَ" می فرمایند: " مانی که من با شیعیان برمی گردم، بنی امیه را با خواری و ذلت به قتل می رسانم. در این هنگام، کفار می گویند که ای کاش مسلمان بودیم.
انتقام جویی از دشمنان
در پاره ای روایات، یکی از اهداف رجعت را انتقام گرفتن از دشمنان اهل بیت(ع) عنوان کرده اند؛ به طوری که یک از لقب های امام عصر(عج) را منتقم گفته اند.
امام صادق(ع) فرمودند: هنگامی که مصیبت (جدم) حسین(ع) صورت پذیرفت، ملائکه به درگاه خداوند تضرع کردند. پس خداوند سایه حضرت قائم(عج) را برپا داشت و فرمود که به وسیله وی، از آنان که به او ستم کردند، انتقام می گیرم. امام زمان(عج) در صورتی می تواند از قاتلان امام حسین(ع) انتقام بگیرد که آنان زنده باشند و این، با رجعت تحقق می یابد.
" با همکاری دفتر پاسخگویی حوزه علمیه قزوین"
انتهای پیام/2002/خ
دیدگاه ها