وصیت دکتر مصدق که هنوز به آن عمل نشده است

صبح قزوین: مرد آزادی که به گفته دکتر علی شریعتی: " 70 سال برای آزادی جنگید".
او نخست وزیر محبوب ایرانیان بود که پس از کودتای 28 مرداد سال1332 به احمد آباد تبعید شد.
وی در احمد آباد به سختی روزگار می گذراند، این را از نامه های دکتر مصدق که در روزهای تبعید برای دوستان و آشنایانش می نوشت می توان فهمید.
احمدآباد کجاست؟ احمدآباد روستایی است در بخش مرکزی شهرستان نظرآباد، حدود 6 کیلومتری جنوب غربی شهر آبیک، زمین های این روستا جزء املاک عضدالسلطان پسر مظفرالدین شاه قاجار و شوهرخواهر دکتر مصدق بوده است که مصدق آنرا با زمین‌هایی که در اراک داشت تعویض کرد.
در این روستا قلعه ای وجود دارد که مصدق خود بر ساخت آن نظارت داشته و طرح قلعه برگرفته از ساختمانی در آشتیان است که متعلق به میرزا هدایت الله آشتیانی پدر دکتر مصدق است.
پس از کودتای 28 مرداد، دادگاه نظامی، مصدق را به سه سال حبس در زندان لشگر 2 زرهی محکوم کرد.
اما بعد از گذراندن این سه سال وی را در سال 1335 به احمدآباد تبعید کردند و تعدادی گروهبان و سرباز را برای حفاظت از دکتر مصدق به آنجا فرستادند و تا پایان عمر خود در قلعه احمد آباد در تبعید بسر برد.
قلعه احمد آباد که به آرامگاه مصدق تبدیل شده است در فهرست آثار ملی ایران به شماره ثبت ۲۹۴۳ قرار دارد و خانواده دکتر مصدق در سال 1373 این بنا را متعلق به مردم ایران دانسته و آن را وقف کردند.
بنای این قلعه هم اکنون رو به ویرانی است اما هر ساله در سالگرد دکتر مصدق مردم به این مکان می آیند و یاد او را زنده نگه می دارند.
وصیت دکتر مصدق نخست وزیر ایران که در سال 1331 به حمایت مردم از قائله 30 تیر رهایی یافته بود در آرامگاه شهدای قیام در ابن بابویه به پسرش غلام حسین وصیت می کند که پس از مرگش در کنار شهدای 30 تیر دفن شود، وصیتی که هنوز فرزندان مصدق علی رقم تلاش هایشان موفق به انجام آن نشده اند.
دکتر مصدق در 14 اسفند سال 1345 چشم از جهان فروبست.
اولین اقدامی که فرزند مصدق برای عمل به وصیت پدر انجام داد این بود که از طریق امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت، به شاه پیغام داد که وصیت مصدق بر این است که در کنار شهدای 30 تیر به خاک سپرده شود.
اما شاه مخالفت کرده و دستور می دهد مصدق را در همان احمد آباد دفن کنند.
بر اساس تاریخ شفاهی دانشگاه هاروارد، غلام حسین مصدق درباره دفن پدرش گفته است: «ما برای دفن او جایی نداشتیم، در وسط ناهار خوری قلعه احمدآباد به امانت در تابوت گذاشتیمش، چون دفن کردن با امانت فرق دارد.
دفن که کردی دیگر نمی شود نبش قبر کرد و مرده را درآورد».
دکتر مصدق را به طور امانت در قلعه اش دفن کردند تا هر وقت زمینه مساعد شد او را کنار شهدای 30 تیر دفن کنند.
برای وی سنگ قبر ساختند اما در ابن بابویه که وصیت کرده بود.
به گفته شاه حسینی عضو هیأت امنای قلعه احمد آباد:« در اوایل انقلاب اسلامی به همت مرحوم داریوش فروهر سنگ قبر خارای بزرگی در ابن بابویه نصب کردند تا بتوان پیکر ایشان را منتقل کرد اما نشد.
دکتر یدالله سحابی به من شخصا توصیه می کرد شاه حسینی یادت باشد اینجا قبر آقای دکتر مصدق نیست، مصدق به طور موقت و امانی در احمدآباد دفن شده و طبق وصیتی که کرده باید در ابن بابویه کنار شهدای 30 تیر دفن شود که تاکنون چنین امکانی پیدا نکردیم که بتوانیم به وصیت مصدق عمل کنیم و متأسفانه همان سنگ بزرگی هم که در ابن بابویه گذاشته بودند به کناری زده شد».
اما پس از گذشت 47 سال از درگذشت این مرد قانون، هنوز که هنوز است نتواسته اند به وصیت او عمل کنند و او نه در قبر دائمی اش آرمیده و نه سنگ قبری دارد.
برگرفته از "درخلوت بدون مصدق" به قلم سرگه بارسقیان انتهای پیام/8002/خ