۲۴/شوّال/۱۴۴۵

-

۱۴۰۳/۰۲/۱۴ جمعه

صبح قزوین عیب یک فرد نباید به قومش نسبت داده شود
کد خبر: ۲۹۹۴۵ تاریخ انتشار: // ساعت: : ↗ لینک کوتاه

جلسه تفسیر قرآن/حجت الاسلام عابدینی:

عیب یک فرد نباید به قومش نسبت داده شود

حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی گفت: متاسفانه گاهی در جامعه ما صفت و عیبی را به جماعتی نسبت می‌دهیم در حالیکه این نوع صحبت کردن منطقی و به صلاح نیست، چرا که مطلقا نمی‌توان گفت تمام افراد یک قوم مثل هم هستند و در هر جایی خوب و بد در کنار هم قرار دارند.

عیب یک فرد نباید به قومش نسبت داده شود

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر صبح قزوین، حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی، امام جمعه موقت قزوین در جلسه تفسیر قرآن امامزاده اسماعیل، به تفسیر آیه 14 سوره حجرات پرداخت و اظهار داشت: در این آیه خداوند خطاب به اعرابی که ادعای ایمان آوردن داشتند و به این خاطر بر سر پیامبر(ص) منت گذاشته و خود را مستحق دریافت صدقه و سهم مسلمانان می‌دانستند، می‌فرماید شما نباید ادعای مومن بودن داشته باشید بلکه باید بگویید اسلام آورده ایم.

وی افزود: هر چند که در این آیه خداوند می فرمایند اعراب این گونه رفتار می‌کنند اما به این معنی نیست که همه آنان مثل هم هستند و این تفسیر را که منظور از اعراب تمام اعراب نبوده و عده خاصی مد نظر خداوند هستند را تنها می‌توان با اشراف بر تمام قرآن و با تفسیر سایر آیات دریافت.

امام جمعه موقت قزوین با بیان اینکه خداوند در سوره مبارکه توبه درباره اعراب می‌فرماید بعضی از اعراب کسانی هستند که چون در راه خدا انفاق می‌کنند خود را مبغون و خسارت دیده فرض می‌کنند اذعان داشت: آنها از شکست مسلمانان خوشحال و از پیشرفت آنان دلگیر می‌شوند و در مقابل گروهی از اعراب به خدا و رسولش ایمان داشته و هرچه را که در راه او انفاق می‌کنند وسیله ای برای تقرب به خداوند می‌پندارند.

وی در ادامه با تأکید بر اینکه خداوند بدی گروهی از یک قوم را به کل آن جمع نسبت نمی‌دهد ابراز داشت: متاسفانه گاهی در جامعه ما صفت و عیبی را به جماعتی نسبت می‌دهیم در حالیکه این نوع صحبت کردن منطقی و به صلاح نیست، چرا که مطلقا نمی‌توان گفت تمام افراد یک قوم مثل هم هستند و در هر جایی خوب و بد در کنار هم قرار دارند.

عابدینی با بیان اینکه اسلام و ایمان دو مقوله جدا از هم هستند خاطرنشان کرد: اسلام آوردن به معنای تسلیم شدن بوده و گفتن شهادتین برای مسلمان شدن کافی است در حالی که ایمان آوردن به معنای اعتقاد و باور قلبی و امری باطنی و عمیق است.

وی در ادامه با اشاره به چند حدیث پیرامون تفاوت اسلام و ایمان تصریح کرد: به فرموده امام صادق(ع) ایمان غیر از اسلام است، ایمان اقرار و عمل و اسلام اقرار بدون عمل می باشد، به عبارت دیگر ایمان با اسلام مشارکت دارد ولی معلوم نیست که اسلام هم با ایمان مشارکت داشته باشد؛ به این معنی که مومن حتما مسلمان هم هست ولی هر مسلمانی لزوما مومن نخواهد بود.

استاد دانشگاه بین المللی قزوین ادامه داد: شرط اسلام آوردن تنها گفتن شهادتین و اقرار با زبان است ولی ایمان هدایتی است که ریشه در دل دارد و درجه آن بالاتر از اسلام است.

وی با بیان اینکه در قرآن دو نوع اسلام معرفی شده یادآور شد: نوع اول اسلام قبل از ایمان و تنها نیازمند اقرار زبانی و شهادتین است، همچون مسلمان شدن ابوسفیان که یا از ترس و یا به طمع به دست آوردن امتیازاتی بود و نوع دوم، اسلام پس از ایمان است که از مراتب بالا و از ثمرات ایمان خواهد بود.

امام جمعه موقت قزوین در پایان گفت: حضرت ابراهیم در عین مومن بودن از خداوند درخواست کرد تا او و فرزندش را از مسلمانان و تسلیم شدگان قرار دهد و چون در ماجرای قربانی کردن فرزندش تسلیم فرمان خدا شد، خداوند او را به مقام بالای اسلام پس از ایمان رساند.

انتهای پیام/2002/ح

دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان