يك فيلم می تواند به اندازه ي یک موشک دوربرد تأثیرگذار باشد/ هنر انقلاب درحال درجا زدن است

حمیدرضا (بابک)سبحانی نژاد فيلم نامه نويس قزوينی در گفتگو با خبرنگار صبح قزوین اظهار کرد: همانطوركه مي دانيم تعداد علاقه مندان در عرصه ي هنر به ويژه در رشته هاي کارگردانی و نویسندگی بسيار زیاد است اما وقتی که مباحث متنوع آموزشی آن و تلاش برای رسیدن به مراحل بالاتر پیش می آید خیلی از همان علاقه مندان در کوهپایه باقی می مانند و تنها تعداد اندکی به سمت قله حرکت می کنند.
سبحاني نژاد درخصوص نقش هنر در جامعه بيان کرد: همایش ها و بزرگداشت های متعددي با تعداد زياد مخاطبان برگزار می شود اما آنچه كه به توليد يك اثر هنري مانا منجر مي شود فقط و فقط تعهد و پشتكار شخص هنرمند است كه متاسفانه مشكلات ريز و درشت زندگي او را محصور مي كند.
وی افزود: مشکل عمده ي فیلم ها و مستندهایی که شهید محور هستند، نداشتن مطالعه و تحقيقات همه جانبه و ويژه است که باید درباره ی شهید و محيط پيرامون زندگي آن عزيز صورت بگیرد.
اين نقيصه مشكل اصلي فيلم هايي با مضمون شهید است که احتمالاً با شرايط موجود ادامه دار خواهد بود! این فیلم نامه نویس قزوینی در ادامه گفت: هنرمند انقلابی اول باید بر ابعاد هنر احاطه داشته و مطالعات اعتقادی همچنين هنری را در زمان ها و اقليم هاي مختلف انجام دهد.
وی اضافه کرد: مسئله بعدی پرداختن به بُعد استراتژیک هنر است یعنی اثر هنری که در سال 93 تولید می شود باید از لحاظ ارزش مداری، تناسب با مردمان هم روزگار و ابعاد راهبردي نظام مقدس جمهوري اسلامی، با آثاری که در سال 83 تولید شده فرق داشته و رویندگی و زایندگی در آن مشهود باشد.
سبحانی نژادخاطر نشان کرد: وقتي به مقوله  نگاه استراتژیک در هنر می پردازیم، با شرایط کنونی جامعه و جنگ نرمی که در جريان است نیاز به ابزارهای دفاعي از جنس فرهنگ و هنر احساس مي شود.
به اعتقاد من بزرگترین ابزار همان هنرهاي تصويري است.
از طريق توليد آثاري با بضاعت هاي بالاي بصري و هنري كه مضامين معنوي و انقلابي در تاروپود آنها تنيده شده باشد، مي توان اميدوار بود كه استقبال مخاطبان بسياري در داخل و خارج از كشور را برانگيزد.
وی با انتقاد از سیستم مدیریت فرهنگی کشور عنوان کرد: بدون هیچ گونه تعارفی باید بگوییم که مدیریت فرهنگی کشورمان مشکلات بزرگ ماهيتي و عَرَضي دارد.
متاسفانه بسياري از مديران راهبردي كشور هنوز باور ندارند که يك فيلم می تواند به اندازه ي یک موشک دوربرد تأثیرگذار باشد.
هنر هنوز جدی گرفته نشده تا در ادامه  آن، فرآیندهاي دامنه دار و پيگيري در اين عرصه شكل بگيرد.
به همین دلیل است که بعد از اواسط دهه ی هفتاد هنرمندان مذهبی و ارزش مدار چنداني كه موفق و در ميان عموم شناخته شده باشند، تربیت نشده اند و افرادی هم که اکنون حضور دارند بيشتر در فضاي قابل لمس انقلابي و دفاع مقدس به طور خودجوش پرورش یافته اند.
سبحانی نژاد به جشنواره عمار و فیلم های موجود در آن اشاره و بیان کرد: جشنواره ی عمار بارقه های امیدی را ایجاد کرده است اما باید به جایی برسد که فیلم های ارزشمند و مورد توجه اقشار مختلف مردم در اين جشنواره بدرخشد.
در روزگار کنونی که هنر انقلاب درحال درجا زدن است هر سال شاهد آنیم که جريان شبه روشنفکری زاويه دار با نظام، درحال پرورش استعدادها و هنرمندانی است که اسامی آنها را در بعضي جشنواره هاي غربي می شنویم.
وی مسئله ي جهاد فرهنگي را مورد بررسي قرار داد و گفت: در جهاد فرهنگی بحث ایثارگری فرهنگی مطرح است؛ بايد انگيزه ي خدايي داشت تا در فضاي تحت سيطره ي تفكر غربي، آماج توهين ها و انگ هاي رنگارنگ قرار نگیریم.
این فیلم نامه نویس متعهد کشور ادامه داد: در جامعه ای که سازمان تبلیغات اسلامی، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنیاد حفظ آثار و ارزشهاي دفاع مقدس، بسیج هنرمندان و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی داریم، همه چیز حکایت از این دارد که بودجه ها باید صرف ترویج و تبلیغ معنويت و مسائل بنیادی، اسلامی و انقلابي شود اما مي بينيم هنرمندي که می خواهد در این زمینه فعاليت کند پشتیبان قابل توجهي ندارد و مجبور مي شود به دليل كمي امكانات و نبود انگيزه هاي مديريتي به تولید کارهای کلیشه ای که فایده ي چنداني برای فرهنگ ايراني اسلامي كشور ندارد، بپردازد.
سبحاني ن‍ژاد در ادامه به فرهنگ جهادي و جهاد فرهنگي اشاره و اظهار داشت: فرهنگ مي تواند به كمك اقتصاد مقاومتي بيايد و اقتصاد هم بايد فرهنگ و هنر را دريابد.
وی تاکید کرد: اين تفكر كه اقتصاد و فرهنگ دو مقوله ي جدا از هم هستند تفكر غلطي است.
براي مثال كشورهايي مثل ژاپن و آلمان كشورهايي بودند كه بعد از جنگ جهاني دوم نابود شده و زيرساخت هاي اقتصادي شان به كلي از بين رفته بود اما با مديريت و برنامه ريزي هاي همه جانبه ي فرهنگي و اقتصادي توانستند انگيزه ي تلاش مضاعف و جديت در مردم را تقويت كنند و با سرعت تبديل به قدرت هاي اقتصادي شوند.
سبحانی نژاد افزود: در اوایل انقلاب و دفاع مقدس همه ی مردم مثل هم زندگی می کردند، همه در صف نفت، مرغ و روغن كنار هم مي ايستادند؛ ولی حالا زندگی مردم متفاوت شده است، برای مثال افرادي که مشاغل خدماتی یا آزاد دارند، نسبت به هنرمندی که وظیفه ی خطیر هدایت جامعه را برعهده گرفته، مرفه تر و در آسايش بيشتري زندگی می کنند.
این هنرمند کشور تصریح کرد: به عقيده ي من بودجه ای که به  فرهنگ كشور تزریق می شود بسیار اندک است در ثاني این بودجه ی ناچیز هم درست استفاده نمی شود.
برای مثال برگزاری همایش ها که بيشترشان قدم مثبت و حرکت رو به جلوی فرهنگی را ایجاد نمی کنند، بيشترين سهم را از بودجه هاي فرهنگي هنري دارند.
وی افزود: متأسفانه بسياري از مدیران فرهنگی ما چون شناخت لازم و کافی از مقوله ي فرهنگ و هنر ندارند، نمی توانند برای مصرف بودجه  فرهنگی در اختيارشان شجاعت، خلاقيت، وسعت ديدگاه، آينده نگري و برنامه ریزی درستی داشته باشند و ترجیح می دهند در عرصه هایی که شناخت كمتري دارند، وارد نشوند.
سبحانی نژاد ادامه داد: با این وضع باید به هنرمندان جوان حق داد که دنباله روي جشنواره های خارجی باشند چون هیچ افق روشنی در فضاي فرهنگي كشور برای خود متصور نیستند.
وي افزود: یکی از مشکلات هنر ما جشنواره ها است که به جای اینکه وظیفه شان شناسایی و انگيزه دهي به جوانان باشد محلی برای تقدیر و تشکر از گروه ها و تشكل هاي خاص است، به همين دليل در بسیاری از جشنواره ها جوایز تنها به خاطر شايستگي ها اهدا نمی شود و مسائل ديگري نيز در آن دخيل است! سبحاني ن‍ژاد در جمع بندي صحبت های خود خاطرنشان کرد: حرف ها بسيار است و مجال اندك؛ مجاهدت در عرصه فرهنگ و هنر اصيل ايران اسلامي سخت و نفس گير است اما مي توان با تلاش و استقامت بيشتر راهي را باز كرد تا هنر انقلابي بتواند تلنگری به رخوت ها و روزمرگی ها بزند و مردم را به اخلاق و باورهاي عميق الهي رهنمون سازد.
وی در پایان گفت: بايد اين نگاه كلان راهبردي در مديريت كشور فراگير شود كه گروه اجتماعي هنرمندان در جامعه تأثيرگذاري ويژه اي دارند و نهادهاي فرهنگي با شناخت درست و بررسي جوانب بايد براي تاثيرات مفيد و سازنده ي اهالي فرهنگ و هنر سرمايه گذاري مادي و معنوي شايسته و قابل توجه داشته باشند.
انتهای پیام/2004/خ