به گزارش خبرنگار اجتماعی
صبح قزوین ؛ روز هفتم مهرماه سال 1359 زمانی که دشمن بعثی به پالایشگاه آبادان حمله هوایی کرد، آتش نشانان منطقه و شهرهای اطراف برای مهار آتش به پالایشگاه رفتند که در حین عملیات خاموش کردن آتش، مجدداً هواپیماهای دشمن اقدام به بمباران پالایشگاه میکنند که منجر به شهادت تعداد زیادی از آتش نشانان میشود.
طرح تعیین روز آتش نشانی و ایمنی در سال 1379 توسط ستاد هماهنگی امور ایمنی و آتش نشانی کشور پیشنهاد و توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور تائید شد، این روز با هدف ترویج ایمنی و پیشگیری از حوادث در سطح کشور و همچنین یادآوری حماسه آفرینیها و از خود گذشتگیهای آتش نشانان میهن اسلامی در عرصه دفاع مقدس نامگذاری شده است.
در واقع این روز بهانهای است تا به گرامیداشت انسانهایی بپردازیم که از جان و آسایش خود، در راه حفظ جان و آسایش مردم میگذرند تا بتوانند در امنیت زندگی کنند.
به همین مناسبت مصاحبه ای با رضا امیری خسروبیگی مسئول ایستگاه شماره ۷ سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری قزوین صورت گرفته که در ادامه میخوانید، وی متولد سال ۱۳۶۳ است و به مدت ۱۴ سال است که در سازمان آتش نشانی مشغول به فعالیت است.
صبح قزوین : چطور وارد آتش نشانی شدید؟ آیا از سختیهای کار مطلع بودید؟
امیری خسروبیگی: از سالها قبل اطلاعات کمی درباره شغل آتشنشانی داشتم چون شغل پرهیجانی است؛ حتی دوره ای در یکی از شهرهای اطراف استان قزوین برای گزینش آتش نشانی اقدام کرده بودم اما متاسفانه نشد.
پس از پایان دوره هنرستان و کسب مدرک دیپلم وارد عرصه ورزش شدم و در چند مورد مسابقات کشوری مقام کسب کردم؛ سپس با راهنمایی یکی از دوستانم فرم ثبت نام در آتش نشانی را پر کردم و بعد از گزینش و پشت سرگذاشتن ۴ دوره آموزشی وارد عرصه آتش نشانی شدم.
صبح قزوین : مهم ترین دغدغه یک آتش نشان چیست؟
امیری خسروبیگی: آتشنشانی با توجه به مشکلات آن، زمان خاص کاری ندارد و در هر لحظه امکان وقوع حادثه وجود دارد، اولین دغدغه ما خدمت رسانی و خدمت سریع و به موقع است.
صبح قزوین : آتش نشانی چه آموزشهایی میبینند؟
امیری خسروبیگی: با توجه به سختی و پرخطر بودن کار به طبع آموزشهای سخت تری هم باید داده شود و بعد از گزینش به مدت ۳ ماه تمام مهارتهای لازم آموزش داده میشود.
صبح قزوین : ساعت کار آتش نشانان چند ساعت است؟
امیری خسروبیگی: نیروهای عملیاتی آتش نشانی به علت سختی کار به صورت ۲۴/۴۸ است یعنی هر آتشنشان باید ۲۴ ساعت کامل در ایستگاه خود به صورت شیفت و آماده باش حضور داشته باشد و ۴۸ ساعت زمان استراحت است.
صبح قزوین : آمادگی شخصی چقدر در این شغل موثر است؟
امیری خسروبیگی: آتش نشانی یکی از شغلهای زیانبار است و اگر فرد قدرت، آمادگی شخصی و مهارتهای لازم و کافی را نداشته باشد به طبع اولین کسی که آسیب میبیند خود آتشنشان است.
صبح قزوین : شیرین ترین خاطره ای که در مدت کاری خود داشته اید؟
امیری خسروبیگی: در هیچ جای دنیا ممکن نیست که یک آتشنشان در دو عملیات سنگینی که در آن حضور داشته بگوید هر دو به یک شکل بوده است و قطعا هر عملیاتش متفاوت با دیگری است.
در این ماموریتها هم غم مردم وجود دارد و هم شادی آنها، شیرین ترین خاطره من مربوط به عملیاتی است که در حومه شهر قزوین اتفاق افتاده بود که یک کودک دو ساله در چاه سقوط کرده بود که خوشبختانه با کمک همکاران توانستیم این کودک را سالم به آغوش مادر بازگردانیم و لحظه ای که کودک را به مادر تحویل میدادم خوشحالی آن مادر و دعای خیری که همیشه بدرقه زندگی ما است را هیچ وقت فراموش نمیکنم.
صبح قزوین : آیا در عملیاتها آسیب دیده اید؟
امیری خسروبیگی: بله؛ متاسفانه اکثر آتشنشانها به علت جسارت و شجاعت خود مصدوم شده اند، دی ماه سال ۱۳۹۴ در حادثه حریق منزل که در تقاطع فلسطین اتفاق افتاده بود از ناحیه مچ پای چپ مصدوم شده ام و یک بار هم در ایستگاه در حین آموزش آسیب دیده ام.
صبح قزوین : اگر به زمان گذشته بازگردید باز هم شغل آتش نشانی را انتخاب میکنید؟
امیری خسروبیگی: قطعا همین شغل را انتخاب میکنم به نظرم همینکه دعای خیر مردم همیشه همراهت باشد و بتوانی باعث نجات دادن جان و زندگی مردم باشی، هم دنیا و هم آخرتت را داری که همین کافی است.
صبح قزوین : زیباترین صحنه زندگی یک آتشنشان را برایمان توصیف کنید.
امیری خسروبیگی: همان رضایت و شادی مردم، شاید ما ساده ترین عملیاتهایی هم را که انجام میدهیم از نظر مردم خیلی بزرگ میآید و دعای خیر میکنند؛ به نظرم این بهترین لحظه است و همین نگاه به ما انگیزه زایدالوصفی برای خدمت رسانی بیشتر میدهد.
صبح قزوین : آتش نشانها از آتش نمیترسند؟ پطور وارد آتش میشوند؟
امیری خسروبیگی: شاید این بحث یک مقدار اغراق باشد اما به ما ثابت شده است که آتش نشانها را خدا انتخاب میکند، آن ترس اصلی که در وجود هر انسانی است برای این قشر معنایی ندارد و از شروع دوره آموزشی تا پایان آن به خود و دیگران نشان میدهند که هیچ ترسی ندارند. البته با توجه به تجهیزات آتش نشانی اصلا هیچ جای ترسی وجود ندارد.
صبح قزوین : بعد از حادثه پلاسکو چه حسی داشتید؟
امیری خسروبیگی: بعد از حادثه پلاسکو همه به صورت آماده باش در ایستگاهها حضور داشتند که در صورت نیاز اعزام شوند و همه یک حال عجیبی داشتند.
درست است که ما اصلا آنها را نمیشناختیم اما همین یکی بودن لباسهایمان باعث شد تا غم آنها را درک کنیم، برای خانواده سخت است که یکدفعه همچین اتفاقاتی را به آنها اطلاع دهند؛ به نظرم شهدای پلاسکو گلچین شده بودند.
صبح قزوین : حادثه پلاسکو چقدر در نگاه مردم تغییر مثبت ایجاد کرد؟
امیری خسروبیگی: در یک ماه اول حادثه به طور باور نکردنی مردم خیلی رعایت میکردند و در هر موقعیتی ماشین آتش نشانی را میدیدند راه را باز میکردند؛ برای خود من اتفاق افتاد که با ماشین اداری، در حین انجام کار اداری بودم و عملیاتی هم نبود ولی جوری همه راه را باز میکردند که برایم جای تعجب داشت. بعد مدتی شاید عادی شد البته مردم بیشتر اهل مراعات شده اند اما به نظرم بازهم گنجایش بهتر شدن را دارد.
صبح قزوین : چه توصیه ای برای مردم دارید؟
امیری خسروبیگی: به تمام مردم توصیه میکنم که موارد ایمنی را همیشه رعایت کنند و به عنوان داوطلب در دورههای آموزشی شرکت کنند، خیلی خوب است که هرکس برای خودش یک آتش نشان باشد.
صبح قزوین : حرف پایانی؟
امیری خسروبیگی: روز آتش نشان را به تمامی همکارانم تبریک و خسته نباشید میگویم و امیدوارم که یک زندگی خوب، آرام و بدون خطر را داشته باشند.
انتهای پیام/3008
دیدگاه ها