۱۷/شوّال/۱۴۴۵

-

۱۴۰۳/۰۲/۰۷ جمعه

صبح قزوین آقای وزیر ورزش من شما را مقصر می‌دانم
کد خبر: ۹۰۸۴۸ تاریخ انتشار: ۱۳۹۴/۶/۱۷ ساعت: ۲۱:۴۵ ↗ لینک کوتاه

کارگردان مستند "چند قطره خون" :

آقای وزیر ورزش من شما را مقصر می‌دانم

کارگردان مستندی درباره جنایت شرکت فرانسوی در ارسال خون حاوی بیماری ایدز به ایران گفت: آقای وزیر ورزش، باشگاه استقلال و افرادی که شما در مسند قرار داده اید به من پاسخگو نیستند.

آقای وزیر ورزش من شما را مقصر می‌دانم
به گزارش سرویس فرهنگی صبح قزوین ، نوید نامور کارگردان فیلم مستند "چند قطره خون" درباره ماجرای واردات خونهای آلوده از فرانسه که در جریان سفر اخیر وزیر خارجه فرانسه لورن فابیوس به ایران رونمایی شد با گلایه از وزارت ورزش گفت: من قرار بود یک مجموعه ده قسمتی مستند برای باشگاه استقلال بسازم و صحبتهایی هم با اسپانسرها انجام شده بود و در واقع من پیشنهادهای کاری دیگر را رد کردم و روی این مجموعه تمرکز کردم تا اینکه بالاخره اسپانسر باشگاه به من گفت یکی از مقامات باشگاه با ساخت این مستند مخالف است و حتی حاضر نشدند دلیل آنرا به من بگویند.
این مستند ساز افزود: مزد مستند سازی که برای هموطنانش فیلم ساخته این است که او را ماهها پشت در این نهاد و آن وزارتخانه معطل کنند. آقای وزیر ورزش شما دستور پی گیری دادید اما می دانید با زندگی زن و بچه من چه معامله ای شد؟ فکر نمی کردم روزی مجبور بشوم جلوی در وزارت ورزش بست بنشینم و جالب است که هیچ کس هم نمی گوید مشکل تو چیست؟ اقای وزیر ورزش آدمهای شما به من دروغ می گویند و من شما را مقصر می دانم چون این افراد را شما در مصدر کار قرار داده اید. بهرام افشارزاده مدیر دفتر حوزه وزارت هم هست. من این جریان را از چشم شخص وزیر می بینم و این را می گویم که برای احقاق حق خودم کارهای دیگری هم بلد هستم که اگر تا روز ملی سینما در روز شنبه تکلیف من را مشخص نکنند طور دیگری اقدام خواهم کرد.

سرمایه من در چند قطره خون به دلیل حواشی ایجاد شده خوابید
نامور ادامه داد: سرمایه من در چند قطره خون به دلیل سوژه ای که مستند داشت خوابید چون ما کمتر فرصت نمایش پیدا کردیم و حاشیه هایی برای ما ایجاد شد و نتوانستیم فیلم را برای جشنواره های خارجی ارسال کنیم. در واقع یک شرکت فرانسوی برای این فیلم مشکلاتی ایجاد کرد که من نتوانستم به عرضه بین امللی این فیلم مبادرت کنم.

مجبور به مسافرکشی شدم
او افزود: وقتی باشگاه استقلال هم با من اینگونه برخورد کرد برای امرار معاش خانواده ام مجبور به مسافرکشی شدم و از گفتن این مسئله هم خجالت نمی کشم و در واقع آقایانی که من فیلمساز را به این روز انداخته اند باید خجالت بکشند.
نامور می افزاید: بالاخره نامه ای به وزیر ورزش نوشتم و ایشان دستور پی گیری فوری و سریع را به حراست وزارت ورزش دادند. از آخر فروردین تا آخر مرداد 4 ماه طول کشید تا من توانستم یک جلسه با مدیر باشگاه استقلال و نمایندگان حراست وزارت ورزش داشته باشم. در آن جلسه چون وزیر پاسخ خواسته بود اعلام تفاهم کرد که پروژه به نامور بازگردانده شود و نماینده حراست هم از من پرسید که ایا ما اعلام تفاهم کنیم و من هم که روی حرف مدیرعامل باشگاه حساب کرده بودم جواب مثبت دادم.
کارگردان مستند چند قطره خون ادامه داد: پس از این ملاقات یک ماه نیم است که من را می دوانند. یک بار نامه من را گم کرده اند گفتند دفتر وزیر است تا اینکه هفته پیش بهرام افشارزاده مدیرعامل باشگاه استقلال به من گفت باید یک جلسه دیگر با حراست داشته باشیم خلاصه که ما را مثل توپ فوتبال از این طبقه به ان طبقه پاسکاری می کنند

وقتی همه چیز دیر می شود درباره قصور دولت ایران است
این مستند ساز در ادامه درباره عملکرد حرفه ای اش در سینمای مستند اظهار داشت: چند قطره خون دو بخش دارد که یکی با نام "وقتی همه چیز دیر می شود" تقصیرها و قصورهای دولت ایران در گرفتن حق این عزیزان را بازتاب می دهد و مستند دیگر با نام چند قطره خون به جنایت فرانسویها می پردازد. من در این مستند یقه شرکت فرانسوی را گرفتم که دوباره به ایران برگشته بود بدون اینکه غرامت بیماران ما را بدهد.
به گفته وی با اینکه می دانستم ممکن است مشکلاتی برایم ایجاد شود اما حس کردم وظیف دارم که این کار را انجام بدهم. ولی تصمیم گرفته ام از این به بعد از این کارها نکنم تا زن و بچه ام دچار مشکلات مالی نشوند.

من دوربینم را بی خود روشن نکردم
او افزود: مستند سازی را ده سال پیش به اتفاق همسرم با فیلم مستند وقتی همه چیز دیر می شود از مرکز گسترش سینمای تجربی شروع کردم که جایزه سوم جشنواره سینما حقیقت را گرفتیم و از جشنواره فیلم پلیس و جشنواره شهید آوینی هم تقدیرنامه و لوح دریافت کردیم.
نامور ادامه داد: چند قطره خون درباره سیصد انسانی است که در ایران هیچکس حتی به آنها نگاه هم نمی کرد و در رسانه ها هم اثری از مشکلات آنها دیده نمی شد با اینکه کشور فرانسه نقش اصلی را در بیماری آنها داشت تا زمان آمدن فابیوس به تهران بسیار کم از این موضوع در رسانه ها صحبت می شد. این فیلم را من به سفارش هیچ نها یا ارگانی نساختم و در واقع با سرمایه شخصی و دغدغه شخصی خودم اقدام به ساخت این فیلم کردم و سرمایه ام همدر این کار به دلیل حواشی ایجاد شده خوابید.
این مستند ساز اضافه کرد: من دوربینم را بی خود روشن نکردم و انگیزه ام بازنمایی مشکلات بخشی از هموطنانم بوده است. حس اینکه یک خارجی را وادار کنم غرامت هموطنانم را بدهد وظیف دولت ایران بوده اما به وظیفه اش عمل نکرده است را من تک و تنها بریا این کار استین بالا زدم درباره اش مستند ساختم و طرف فرانسوی هم اعلام کرد غرامت بیماران را می دهد.
او در پایان اظهار داشت: فیلم تیام را هم ساختم که درباره دختربچه ای است که یکی از بستگانش در چشم او آهک ریخته بود و از او سوء استفاده جنسی کرده بود. به کمک یکی از دوستان این بچه را به آمریکا فرستادیم و بینایی یکی از چشمهای او به لطف خدا بازگشت.



انتهای پیام/7008

منبع: نسیم

دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان