معجزه‌ی ایمان

این نیست مگر بواسطه اینکه علمای شیعه سالیان طولانی باجمعیت کم و امکانات محدود و مضایق فراوان، فرهنگ اهل بیت را تدریجا در میان مردم ترویج کردند و اینگونه توانسته اند تعظیم این شعائر را در این کشور به یک فرهنگ عمومی تبدیل کنند.

از اینجا معلوم می شود این امکان وجود دارد مردمی متکی بر قوه ایمان و اعتقاد و در بستر فرهنگ نهادینه شده دینی ، خود را همیشه بدهکار دین دانسته و همواره حاضر باشند در هر شرایطی به آنچه اعتقاد دارند و آن را تکلیف می دانند عمل کنند. این پاسخ به آنان است که گاه از خستگی مردم سخن گفته و با حسن نیت می خواهند مردم را با مشوق های مادی به ادامه ی راه دعوت کنند. پس مطلب اول آنکه اگر حقیقت دین به شیوه صحیح برای مردم بیان شده و به آن دعوت شوند نه فقط مطالبه مادیات ندارند بلکه حاضرند از نیازهای مادی خود بگذرند و آن را ایثار هم بکنند. به علاوه گذشت سالیان طولانی هم نه تنها موجب کاهش انگیزه های ایمانی و ضعف حضور مردم در انجام تکالیف سیاسی و اجتماعی آنها نمی شود بلکه رشد سالانه مشارکت مردم عراق در برگزاری مراسم اربعین و تعظیم شعائر دینی خلاف آن را نشان می دهد. البته ایمان گرایی مردم و فداکاری آنها به معنای بی پاسخ ماندن این ایثارها نیست . وظیفه متولیان امور در فراهم کردن شرایط زندگی آبرومندانه، عزتمندانه و همراه با کفاف برای مردم خود امری دیگر و در جای خود ثابت است.

مطلب دوم آنکه برای فراگیر تر شدن این حرکت و اینکه مردم بیشتری به این حرکت بپیوندند لازم نیست دیگر همین مقدار زمان بگذرد بلکه اگر آن تبلیغ علمای سلف با همان روح و محتوی و مایه های عمیق و اصیل اما به پشتوانه امنیت و امکانات و سازماندهی وبرنامه ریزی صحیح به صحنه بیاید حتما سرعت توسعه این فرهنگ افزایش خواهد یافت و مراسم اربعین به زودی به یک حادثه غیر قابل چشم پوشی توسط رسانه های معاند تبدیل شده و این فرهنگ تا اعماق جوامع بشری هم نفوذ خواهد کرد.

مطلب سوم اینکه با وجود این آمادگی ایمانی در مردم، چرا با گذشت ۱۵سال از سقوط صدام و اشغال عراق توسط امریکا مردم عراق با حدود ۶۵درصد شیعه (با لحاظ اختلاف در آمار) و اهل سنتی نسبتا همراه هنوز نتوانسته اند کشورشان را از سلطه منحوس و خفت بار بیگانه کاملا آزاد کنند و یک دولت قوی اسلامی مستقل با اهداف متعالی تشکیل داده و به پیشرفت مناسبی دست یابند؟ و چرا فساد در حکومت عراق همچنان یک مشکل بزرگ است؟ این سوال البته به صورتی دیگر در مورد ایران هم مطرح است که چرا انقلاب در این چهل سال به پیشرفتهای مقدور دست نیافته و از نگاهی دیگر چرا هنوز خرمشهرهایی در حاکمیت ایران هست و هنوز  آزاد نشده است؟

این درست است که گسترش مراسم اربعین در سطح مردم می تواند در تمامی سطوح زندگی مسلمانان و بلکه سایر ملل تاثیر گذار باشد اما این فرهنگ حداکثر در لایه هایی از سطح بیرونی زندگی باقی خواهد ماند و در این صورت مردم سالیان دراز دیگری با امام حسین ع زندگی می کنند، برای رفع حاجات خود در راه بزرگداشت امام حسین خرج می کنند اما این روند نمی تواند منجر به تحولات عمیق اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و تغییرات بنیادی در نظامات اداره زندگی مردم شود. نشانه اش همین اربعین است که این سطح از پایبندی ایمانی در مردم عراق که پیشتاز احیای این سنت حسینی هستند نتوانسته با سرعتی قابل توقع در لایه های عمیق تر جامعه نفوذ کند.

برای حل این مشکل نیز باید به همان ایمان اما عمیق تر از گذشته تکیه کرد. در فرهنگ عاشورا و کربلا و آن مایه های غنیِ اعتقادی که موجب پیدایش حماسه ی معجز گون اربعین در این سالها شده، لایه هایی معنوی و معرفتی عمیق تری وجود دارد که در صورت کشف و استحصال و انتقال به مخاطبان، موجب توسعه ی بیش از پیشِ دین و پیشبرد اهداف الهی می شود. این کشف و استحصال با همان ضوابط اجتهادی در دین بدست می آید. اگر آن تعلیمات و تبلیغات گذشته ی علما  با این مایه های نو آمد همراه شود ما شاهد معجزات بزرگتری در این عصر خواهیم بود. یکی از مضامین تحول زای این نگاه درست به دین در مقاله "امام حسین و دین فردی" توضیح داده شد.

روشن است با همین روند موجود اربعین هر سال با شکوه تر برگزار شده و گسترش خواهد یافت اما اگر با آن مایه های تربیتیِ معنوی و معرفتی و بصیرتی که تحقق بخش اهداف دین است همراه شود و مبلغین رسالتهای الهی وظایف خود را بدرستی انجام دهند ، همانطور که جنگ ما فتح راه کربلا را به همراه داشت و مردم عراق نیز راه کربلا را برای مسلمانان هموار کردند، راه آزادی خرمشهرهای تحت اشغال در ایران و عراق و آنگاه دیگر جوامع اسلامی نیز هموار خواهد شد. این تعالیم همچون اکسیری اعجاب آور بار دیگر آثار معجزه ایمان مردم را در گشایشهای اسلام نشان خواهد داد.

با این سرمایه ی گرانقدر ایمانی سرعت پیشرفت دین بسیار بیشتر از این خواهد بود، ایران اسلامی با گذر از دو مرحله ی دولت مطلوب اسلامی و جامعه ی نمونه اسلامی ظرف پنجاه سال به تمدن نمونه اسلامی خواهد رسید و دیگر کشورهای اسلامی نیز در همین مسیر به سوی این تمدن حرکت خواهند کرد.این همان معجزه ی ایمان است که ما چهل سال است آن را تجربه کرده و در آخرین صحنه در این روزها در راهپیمایی اربعین نیز ظهور کرده است.



انتهای پیام/1404