به گزارش سرویس اجتماعی
صبح قزوین ،«تناقض گرایی» ویژگی بارز سلبریتی های امروزی است. اگر روزگاری چهره‌ای مانند غلامرضا تختی در کنار درخشش در زمین مسابقه، در سایر عرصه های اجتماعی نیز محبوبیت پیدا می کرد محصول سبک زندگی صادقانه و رفتار خالی از ظاهرگرایی بود. دقیقا چیزی که سلبریتی های امروزی آن را فراموش کرده اند.
بدون شک سلبریتی ها از هر روزنه ای برای بهتر و بیشتر دیده شدن و استفاده احداکثر استفاده را میکنند. یک روز خود را مدافع حقوق حیوانات معرفی می کنند و روز دیگر از افزایش عوارض خروج از کشور سخن می گویند. همه اینها راهی است برای ماندگار ساختن نام خود در ذهن مخاطبین و حرکت از شهرت به سوی محبوبیت در بین مردم. همین انگیزه نیز موجب می شود تا یک روز با اعلام شماره حساب برای زلزله زدگان پول جمع آوری کنند و روز دیگر از کم کاری مسئولین در رفع مشکلات روزمره مردم سخن بگویند. سخنانی که شاید در ظاهر رنگ خوشی داشته باشد، اما زمانی باور پذیر می شود که گوینده در صحنه عمل به اظهارات خود اندکی پایبند باشد.
امیر جعفری یکی از بازیگرانی است که مدتی است تصمیم گرفته تا با استفاده از فضای مجازی، خود را دلسوز مردم معرفی کند و در ظاهر بلندگوی جامعه ظاهر شود. در همین راستا روز گذشته امیر جعفری با اشاره به انتقاداتی که نسبت به پوشش یکی از بازیگران در رسانه ها مطرح شده است می گوید:
«چرا ما خشک شدن دریاچه ارومیه را نمی بینیم؟ گرد و غبار خوزستان را نمی بینیم؟ اختلاس را نمی بینیم؟ سیستان و بلوچستان را نمی بینیم؟ جازموریان و کودکانی که شناسنامه ندارند را نمی بینیم؟ صدای کولبران کردستان را نمی شنویم؟ اسیدپاشی اصفهان را نمی بینیم؟ همه اینها را نمی بینیم، بعد می گوییم فلان هنر پیشه شلوارش پاره بود»!
اگرچه سخنان جعفری سخنان به ظاهر زیبایی است، اما چه کسی اینها را ندیده است؟ آیا خود امیر جعفری اینها را دیده بود؟ آن روزهایی که جعفری پای بابک زنجانی را به فضای فرهنگ کشور باز کرد و زمینه را برای پولشویی این مجرم اقتصادی فراهم کرده بود، آیا نگران اختلاس شده بود؟ آیا بعد از اختلاس زنجانی اندکی خود را نیز مقصر دید؟ پاسخ به تمام این سوالات «خیر» است. جعفری نه تنها هیچ نقشی برای خود در تسهیل پولشویی بابک زنجانی قائل نیست، بلکه از عمل خود نیز دفاع می کند و می گوید «به نظرم هر کسی که بخواهد کمکی به اقتصاد ورشکسته و بیمار سینما بکند باید مورد حمایت و تشویق قرار بگیرد، خواه این شخص بابک زنجانی باشد یا هر کس دیگری»!
برخلاف تصور امیر جعفری، جمع زیادی مدتهاست دلسوزانه از اختلاس، مشکلات مردم خوزستان، ضعف اقتصادی و... سخن می گویند ولی همفکران جعفری آنها را متهم به کارشکنی و دشمنی با دولت کرده بودند و با برچسب هایی تلاش کردند تا صدای آنها شنده نشود. جالب این جاست که جعفری تا پیش از انتخابات نه تنها هیچ کدام از این مشکلات را ندیده بود، بلکه آنهایی را که برخی از مشکلات را بیان کرده بودند را «غرغرو» خطاب کرده بود.
مناظره ی امیر جعفریِ قبل از رای دادن به روحانی، با امیر جعفریِ بعد از رای دادن به روحانی!
در همین راستا امیر جعفری در یک مصاحبه درباره انتخابات ریاست جمهوری می‌گوید:« قبلا استرس می‌گرفتیم. اما حالا هواپیما دارد می‌آید. توریست دارد وارد کشور می‌شود. وقتی می‌خواهیم به خارج از کشور برویم برای فستیوالی چیزی، با عزت و احترام می‌رویم. اما مردم اینها را نمی‌بینند. فقط می‌گویند جوانها بیکارند...مقداری از این مشکلات به خودمان بر می‌گردد آدمهای تنبلی شده‌ایم.از قدیم هم همیشه رعیت‌ها دوست داشتند یک گونی برنج یا سیب‌زمینی بیشتر بگیرند. تن‌پرور بارمان آورده اند».
اگرچه دلسوزی برای آسمان خاکستری خوزستان و نگرانی برای اختلاس ها امری پسندیده است، اما کسی می تواند ژست روشنفکری به خود بگیرد و امروز از مشکلات مردم سخن بگوید که واقعا درد مردم داشته باشد، نه کسی که روزگاری تمام مشکلات کودکان خوزستانی را فراموش کرده و جوانان بی کار را تنبل خطاب می کرد اما در مقابل از سفر راحت به خارج از کشور سخن می گفت!
جعفری در ادامه سخنان جالب تری را نیز مطرح می کند. او می گوید: «ای کاش مسولان ده شب به کرمانشاه بروند. در چادر زندگی کنیم تا ببینیم آنها چه می کشند. ده شب به خوزستان برویم تا ببینیم این گرد و غبار چه می کند؟! ده شب زن و بچه ات را ببر، ببین وجودش را داری آنجا زندگی کنی؟ با پراید و سمند خودمون تردد کن، عید نرو شمال، برو زابل، برو سیستان و بلوچستان. ببینم می تونی بروی آنجا زندگی کنی؟ آیا می توانی در مسکن مهر زندگی کنی؟ ای کاش این اتفاق می افتاد».
ریشه این طرز تفکر به نگاه بسته و محدود امیر جعفری و سلبریتی ها بازمی گردد. دایره دیدی که تنها برخی از مسئولان همفکر خود را می بیند. شاید حسن روحانی که امیرجعفری از مدافعان او در انتخابات اخیر بود، هیچ گاه سوار بر خودرو پراید و سمند نشود، اما هستند مسئولان انقلابی زیادی که سالهاست با همین پراید و سمند تردد می کنند.
اما نکته جالب توجه اینجاست که کسی از مشکلات خودرو پراید و سمند حرف می زند که ارزش خوردو او چند برابر همین خودرو هاست. بیان چنین سخنانی از جانب افرادی که خود حاضر نیستند از برج های خود پائین بیایند و اندکی مشکلات مردم را تجربه کنند چیزی جز رفتار پوپولیستی نیست. افرادی مانند غلامرضا تختی بدان علت محبوب مردم شدند که اگر سخنی را بیان می کردند خود بدان عمل می کردند و اگر رفتاری را نشان می دادند، نه از روی ریا بلکه از روی باور قلبی بوده است. اما سلبریتی های امروز تاکنون نتوانتسه اند چنین مساله ای را درک کنند.
دلسوزی کسانی که بی ارتباط ترین قشر با مشکلات جامعه هستند، همان اندازه مضحک است که یک قصاب انجمن حمایت از حقوق گوسفندان تاسیس کند. این دست سلبریتی های ریاکار یک بار برای همیشه بایستی تکلیف خود را روشن کنند. از حمایت های این روزهای سلبریتی ها بوی متعفن ریا به مشام می رسد. طبقه ای که قطعا نماد بی عدالتی هستند حالا امروز مذبوحانه قصد دارند خود را حامی مردم معرفی کنند. سلبریتی ها خیلی زودتر از امروز نشان داده اند که اصلا صلاحیت اظهار نظر در خصوص مشکلات مردم را ندارند. کسانی که درست در زمان مشکلات اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و... مردم، سرخوشانه از شهرتی که با پول رسانه ملی وبیت المال کسب کرده بودند، در فستیوال های خارجی سیر می کردند، نمی شود به یک باره خود را دلسوز مردم نشان دهند. حالا امروز دور ترین فرد به مردم خود را دوستدار مردم معرفی می کنند.
انتهای پیام/1404
منبع:رجا
دیدگاه ها