تیتر یک همه روزنامه های همسو با دولت روز دوشنبه قرا داد بوئینگ بود که با چشم نوازترین واژه ها آراسته شده بود.اگر این قرارداد محقق شود هواپیما ها ی مربوطه از سال2018 کم
کم وارد ایران می شوند.
اتاق فکر دولت به این جمع بندی رسید که انتظار پسابرجامی مردم همچنان باقی است و از سوی دیگر در حال حرکت به سمت انتخابات هستیم.در پاسخ به این سوال که:توده مردم که سبد اصلی رای را شکل می دهند از تحریم چه می دانند؟پاسخ این بود که هواپیما واگر هواپیمای نو وارد کشور شود انگاره انتظار گشایش پسا تحریم فرو می پاشد.رییس جمهورهم در حاشیه سفر نیویورک این مساله را با جدیت دنبال کرند که خبر آن در
خبرگزاری رسمی فرانسه درز کرد.
دولت تلاش می کنند منتقدان ورود هواپیما ی نو به کشور را مخالفان لغو تحریم یا کاسبان تحریم معرفی کند.
اما عمده انتقادات منتقدان این است:
1- منابع دولت محدود است به صورتی که وزیر ارشاد دو روز پیش می گفت دولت حقوق کارکنان را هم با بدبختی و تاخیر می دهد.در این صورت اولویت هواپیماست؟
2- سه در صد ایرانی ها از هواپیما استفاده می کنند که یک و نیم درصد آنان بلیط را از پول حاکمیت می خرند.ایا این پول کلان را صرف یک ونیم درصد مردم کردن به عدالت اجتماعی نزدیک است؟
3- در 5 سال گذشته هیچ سانحه هوایی-مسافری نداشته ایم اما در همین مدت130 هزار نفر در جاده های کشور کشته شده اند ایا نمی شود این 60 هزار میلیارد تومان صرف کیفیت جاده و خودرو شود؟
4-مشکل اصلی کشور را امروز هم رییس جمهور بیکاری اعلام کرد.ایا خرید هواپیما برای ما اشتغال ایجاد می کند یا برای فروشنده؟
5- هواپیمای نو کالایی لوکس و گران است که خیلی از کشورهای دیگر هم ترجیحشان دست دوم است.
6- رئیس جمهور هم علت خرید هواپیما را توریسم اعلام کرد که اصلا ربطی به امنیت و اشتغال ایرانیان ندارد.
انتهای پیام/1404
دیدگاه ها