فریاد استغاثه کارگران در آستانه سال نو

به گزارش سرویس اجتماعی   صبح قزوین ، روزهای‏ پایانی سال ۹۴ در حال سپری‏ شدن است و آرام‏ آرام زمستان جای خود را به بهار می‌دهد تا با آمدن‏ نوروز، انسان‌ها نیز همانند طبیعت لباسی‌نو برتن کرده و شادی‏ و نشاط را به روزهای آغازین سال‎جدید هدیه کنند.

کارگران و رکود

اما درگیر‏ودار بازار نوروزی که البته در وضعیت ‏ناگوار ‏معیشتی مردم چیزی به جز عرق‏ شرم بر جبین بسیاری از سرپرستان ‏خانوار میهمان نکرده است، روزهای آغازین سال‏ نو، طراوت‏ و شادابی سال‌های گذشته را برای جمع زیادی از خانواده‌های قشر ‏مظلوم “کارگر” ندارد.
کارگرانی که در شرایط‏ سخت کاری و تن‏ دادن به قراردادهای غیر‏قانونی برای لقمه ایی نان‏ حلال تلاش می‌کنند تا شاید در روزهای سال‎نو بتوانند حداقل میوه‏ شب‏ عید خود را تهیه کنند.
روزهای سال‎ نو برای بسیاری از سرپرستان‏ خانوار با شادی همراه نیست و درد ‏جانکاه‏ بیکاری گریبانگیر مردانی است که باید چوب بی تدبیری مسئولانی را نوش‏ جان کنند که مدعی عبور از رکود هستند و با همه مصادیق موجود، هنوز هم بر سخن خود پافشاری می‌کنند.
درحالی که یکی از مسئولان محترم مدعی ایجاد یک‌میلیون و ۱۷۹ هزار شغل در کشور است، خبرهایی از بیکار شدن بیش از ۲۰۰۰ کارگر در واحدهای تولیدی‏ و صنعتی بزرگترین شهرک صنعتی خاورمیانه به گوش می‌رسد.
پس از اعلام خبر تعطیلی ۱۵ شرکت تولیدی‏ و صنعتی در استان قزوین از جمله شرکت‌های پوشینه ‏بافت، نازنخ، فرنخ، نقش‎ایران، شرکت آبگینه نیز تعطیل شد تا بیش از ۵۰۰ کارگر اعم از رسمی ‎و‎‎ قراردادی آن بیکار شوند.
همچنین در آستانه سال‎نو، ۸۰ کارگر واحد تولیدی ایران‎چوب نیز به واسطه تعطیلی این شرکت رخت‎بیکاری بر تن کردند تا آنان نیز روزهای سال‎نو را میهمان سفره‏ پرغصه بیکاری و ناچاراً دستفروشی باشند.
البته این تمام تراژدی ‏غمبار این روزهای شهرصنعتی البرز نیست و هنوز فریاد ‏استغاثه کارگران شرکت‌های کنتورسازی، کارتن‎پارس، فرش‎پارس، سرامیک‌البرز و ایران‎قوطی که تمام یا بخشی از حقوق و مزایای معوقه خود را دریافت نکرده‌اند به گوش می‌رسد.
صدایی که اگر بلند شود، اخراج‏ و بیکاری را به همراه خواهد داشت و روند طاقت فرسای قضایی برای دریافت دستمزدی که برای آن عرق ریخته‌اند.
گویی مسئولان وزارت کار‎وتعاون و سایر مسئولان مربوطه که به موقع حقوق چند رقمی آنان به حساب واریز می‌شود، علاقه‌ای به خواندن و پیگیری مشکلات واقعی کارگرانی که خمینی روح‏ خدا‏(ره) آنان را ارزشمندترین‏ طبقه و سودمندترین‏ گروه در جوامع می‌داند، ندارند و این موضوعات از حوصله‏ مبارک عزیزان خارج‏ است!
ای‏ کاش مدعیان ایجاد شغل و‏ حرکت بسوی اشتغالزایی، دقایقی طعم ‏تلخ تنگ‏دستی و زندگی در زیر خط‏ فقر را می‌چشیدند تا به جای سرمستی از نتایج ‏انتخابات تهران، به فکر اقتصاد ‏و‏ معیشت مردم باشند و پیام انتخابات را آنگونه که مردم می‌خواهند درک کنند نه صدها جلد کتاب خیالی که به نفع خود نوشته‌اند.
ای‏ کاش این سخن امام‏خمینی(ره) برای مسئولان و برخی تشکل‌های به ظاهر کارگری که در انتخابات دهمین‏ دوره مجلس شورای‏ اسلامی، مطاع‏ گرانقیمت کارگر را به مطامع ‏سیاسی و حمایت از جریان‏ سرمایه داری فروختند تداعی ‏شود که فرمود: "خدا‏ نیاورد آن ‏روزی را که سیاست‏ ما و سیاست‏ مسئولین کشور ما پشت‏ کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه‌دارها گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار‏ و ‏عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذالله که این با سیره و‏ روش‏ انبیاء و امیرالمؤمنین و ائمه‌ی‏ معصومین (علیهم‌السلام) سازگار نیست.
انتهای پیام/2002