مسئولین ورزش قزوین هیچ حمایتی از من نکردند/شهدا قهرمانان واقعی هستند

به گفت و گو با امیرمرتضی پورموحد قهرمان مسابقات بوکس نوجوانان کشور در سال جاری، کاپیتان تیم ملی بوکس نوجوانان و پدیده این دوره از رقابت های قهرمانی بوکس نشستیم.

پدرش علی پور موحد سبزپوش مرزبانی ناجا نیز او را در این گفت و گوی صمیمانه همراهی کرد.

صبح قزوین: خودتان را کامل برای مخاطبین صبح قزوین معرفی کنید.

من امیرمرتضی پورموحد 16 ساله و ساکن قزوین هستم.
ورزش را از سن 6 سالگی آغاز کردم و الان نزدیک به 10 سال است که دررشته بوکس فعالیت می کنم.

صبح قزوین: چه عناوین و مدال هایی تا کنون در این رشته ورزشی بدست آوردید؟

امسال اولین باری بود که در یک مسابقه ملی شرکت  کردم و موفق به کسب عنوان قهرمانی در وزن 63 کیلوگرم شدم.
همچنین کاپ تکنیک این دوره از رقابت ها را به من دادند و به عنوان پدیده مسابقات مطرح شدم.

صبح قزوین:چرا بوکس را به عنوان یک رشته ورزشی انتخاب کردید در حالی که رشته های دیگری از ورزش وجود دارند که توجه بیشتری به آنها می شود؟

من دوست داشتم در رشته ای فعالیت کنم که توجه چندانی به آن نشده است تا بتوانم با کسب موفقیت در جهت اعتلای آن گام بردارم.
هرچه شاخه ای از ورزش گمنام تر، سختی من برای رسیدن به مدارج بالا در آن رشته بیشتر و برای همین است که این رشته را انتخاب کردم تا سختی بیشتری بکشم و این سختی برای من شیرین است.

صبح قزوین:خیلی از نوجوانان و یا جوانان هم سن و سال شما هستند که علاقه به ورود به یکی از رشته های ورزشی بالاخص رشته های رزمی را دارند اما یک ترس و دلهره ای از آسیب های احتمالی در حین ورزش و یا مسابقات در آنها وجود دارد.
شما چطور با این مسئله مواجه شدید؟

خیلی از مردم به انجام فعالیت های ورزشی در رشته های مختلف می پردازند در حالی که از آسیب ها و خطرات احتمالی آنها غافلند.
مثلا ورزش فوتبال به عنوان محبوب ترین رشته ورزشی در میان مردم یکی از پرخطرترین آنها نیز هست.

آسیب های ناشی از ورزش های رزمی بالاخص بوکس با رعایت کامل نکات ایمنی بسیار کمتر از ورزشی همچون فوتبال است.

البته اینطور هم نیست که هیچ اتفاقی نیفتد و این رشته های ورزشی توام با اتفاقات و حوادثی است که با رعایت موارد ایمنی به حداقل می رسد.

اگر کسی بخواهد در هر امری موفق شود باید جسارت لازم را داشته باشد و از حوادث و اتفاقات پیش رو هراسی در دل راه ندهد تا بتواند مسیر موفقیت را سریع بپیماید.

صبح قزوین:معنویت و پرداختن به آن تا چه میزان در موفقیت شما نقش داشته است؟

در تمامی لحظات بالاخص به هنگام مسابقات و نبرد برروی رینگ، به خدا توکل کرده ام و یاد اولیای معصومین و ائمه اطهار را در ذهن داشته ام.

قبل از  شروع مسابقات نیت کرده بودم که اگر خداوند موفقیتی در این رقابت ها عاید حال من کرد نشان و مدال حاصل از پیروزی را تقدیم بارگاه مقدس امیرالمومنین علی (ع) در نجف اشرف نمایم و اکنون این دِین بر گردن من است.

در این میان ناگهان پدر امیرمرتضی صحبت او را قطع کرد و گفت: مطلبی را می خواهم بگویم اگر چه می دانم امیرمرتضی به شدت از من ناراحت می شود .
او مدتی است سرپرستی کودکی یتیم را عهده دار شده و هزینه های آن را از محل جایزه قهرمانی خود می پردازد.
این مطلب را گفتم چون اعتقاد دارم فعالیت های ورزشی نه تنها در تعارض با دین داری نیست بلکه پرداختن به معنویت و مسائل این چنینی بر زیبایی ورزش می افزاید.

صبح قزوین:معمولا ورزشکاران صاحب نام مسلمان و ایرانی در میادین ورزش یا نبرد برای خود ذکری را انتخاب می کنند که بیان آن به قول خود آنها به آنها انرژی و آرامش می دهد.
آیا شما برای خود ذکری انتخاب کرده اید؟

بله من ذکر یا علی مدد را برگزیده ام.

صبح قزوین:بعضی از ورزشکاران فرد یا افرادی را به عنوان الگو برای خود قرار می دهند و سعی می کنند با همسان سازی خود با آن فرد یا افراد در مسیر و سبک آنها فعالیت کنند.
شما چه فردی را به عنوان الگو برای خود انتخاب کرده اید؟

از چهره ها و شخصیت های ورزشی کسی را برای خود الگو قرار ندادم .
من حضرت علی (ع) را الگو و اسوه خود انتخاب کردم که در جنگ، هیچ ترس و واهمه ای نداشت و با توکل بر خدا بر دل دشمن می تاخت و آنها را از میان بر می داشت.

صبح قزوین:از پدر امیرمرتضی پرسیدیم که شما به هنگام مسابقات و مبارزه امیرمرتضی نگران سلامتیش نبودید؟

توکل ما بر خدا بود.
وقتی امیرمرتضی در ماه مبارک رمضان به دنیا آمد ما اورا وقف امیرالمومنین علی (ع) کردیم و موفقیت،پیشرفت و سلامتی او در زندگی را از حضرت خواستیم.
برای همین نگرانی نداشتم.

صبح قزوین: امیرمرتضی، گویا شما در یکی از پایگاه های بسیج قزوین هم فعالیت می کنید.
اگر صحبتی در این خصوص دارید بیان کنید.

بله من در حوزه بسیج حضرت ولی عصر(عج) قزوین فعالیت می کنم.
پدرم من را از سنین کودکی در بسیج عضو کرد.
حقیقتا برنامه های بسیج از حیث اعتقادی در زندگی من موثر بود.

صبح قزوین:مسئولین ورزش استان چه میزان از شما چه از لحاظ مادی و یا معنوی حمایت کرده اند؟

متاسفانه باید بگویم از زمانی که از مسابقات کشوری بوکس و موفقیتی که در کسب عنوان قهرمانی داشتم، برگشتم هیچ یک از مسئولین ورزش قزوین به من توجهی نکرده اند و حتی به دیدنم نیامده اند.

صبح قزوین: یعنی هیچ یک از مسئولین شما را مورد تقدیر و تمجید قرار ندادند؟

متاسفانه نه.
البته انتظاری هم ندارم.
کسب عنوان قهرمانی برای من بهترین هدیه بود.

 صبح قزوین: تلخ ترین و شیرین ترین خاطره ای که از فعالیت در ورزش بوکس دارید چیست؟

تلخ ترین خاطره من مربوط به سال گذشته است که به دلیل 7 روز کم بودن سنم نتوانستم در مسابقات قهرمانی کشور آن سال شرکت کنم و البته آن را خواست خدا می دانم که پس از گذشت یکسال و کسب تجارب بیشتر و شرکت در مسابقات امسال من را موفق به بدست آوردن مدال طلا و عنوان قهرمانی کرد و این نیز بهترین خاطره من است.

صبح قزوین:از چگونگی مبارزه ها در مسابقات و رودررویی با حریف های خودتان برای خوانندگان این مصاحبه بگویید.

من تمامی رقبای خودم را طی یکی دو راند اول ناک اوت می کردم و در مجموع کل مسابقات من فقط 8 دقیقه مبارزه کردم که این به نوع خود یک شگفتی بود.
سرسخت ترین حریف من از استان مازندران بود که نهایتا در راند دوم ناک اوت شد.
بدلیل مبارزه های خوبی که انجام دادم به من کاپ تکنیک مسابقات و عنوان پدیده را اهدا کردند.

صبح قزوین:یکی از آفت های قهرمانی غرور و تکبر است .
شما برای اینکه این صفت ناشایست را از خود دور کنید چه کار کردید؟

یاد خدا بودن همواره آدمی را از ابتلا به غرور دور نگه می دارد.
من جمله ای از پدرم را همواره در ذهن خود تکرار می کنم که می گوید: "این نیز بگذرد" .
اعتقاد به اینکه این دنیا فانی است و تمامی خوشی ها و بدی ها می گذرد آدمی را در حدی از تعادل روحی نگه می دارد.

صبح قزوین: در هفته بزرگداشت دفاع مقدس به سر می بریم .
در این خصوص صحبتی دارید؟

اگر مجاهدت ها و رشادت های شهدا، جانبازان و ایثارگران نمی بود ما امروز نمی توانستیم در عرصه های گوناگون همچون ورزش افتخارآفرینی کنیم .
من قهرمانان واقعی را شهدا می دانم که از جان خود گذشتند تا ما در آرامش و آسایش باشیم.

صبح قزوین:توصیه شما به نوجوانان هم سن خودت به عنوان سخن پایانی چیست؟

اینکه اگر با اهل بیت(ع) رابطه خوبی ندارند هرچه سریعتر نسبت به اصلاح آن اقدام نمایند چرا که خیر دنیا و آخرت آنها در ارتباط با آنها است.

دوم اینکه در رشته مورد علاقه خود وارد شوند هرچند به آن رشته توجهی نشود چون علاقه به چیزی در موفقیت در آن بسیار اهمیت دارد.

و در نهایت از تمام کسانی که مشوق و حامی من بودند بالاخص پدر و مادر و خانواده ام،اساتیدم آقایان حمید و سعید عباسی تشکر می کنم.

از پدر امیرمرتضی هم خواستیم به عنوان پدر یک نوجوان موفق به خانواده ها نیز توصیه ای نماید.

وی اظهارداشت: خانواده ها باید به علاقه فرزندانشان توجه کنند و از هیچ تلاشی برای موفقیت آنها مضایقه نکنند.