رفتارهایی توأم با اقتدار و صمیمیت برای حفظ کانون خانواده/ والدین چگونه فرزندان‌‌شان را در ریل زندگی قرار دهند؟

می‌‌توان ادعا کرد که از مهم‌‌ترین و تاثیر گذارترین مسائل در حریم خانواده، رابطه متقابل والدین و فرزندان می‌‌باشد، آگاهی و شناخت عمیق از چگونگی این روابط می‌‌تواند والدین را در پرورش شخصیت سالم فرزندان در خانواده هدایت کند و روش‌‌های مناسب و مؤثر را پیش روی آنان قرار دهد.

رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله ـ می‌‌فرمایند: «اِعْدِلُوا بَیْنَ اَوْلادِکُمْ کَما تُحِبُّونَ اَنْ یَعْدِلُوا بَیْنَکُمْ فِی الْبِرِّ وَ اللُّطْفِ.»، با فرزندانتان به عدالت رفتار کنید، همان گونه که دوست دارید دیگران در میانتان در نیکی و لطف به عدالت رفتار کنند.

رفتاری ترکیبی از رفتارهای مقتدرانه و همراه با صمیمیت

امیر احمدی، روانشناس بالینی در خصوص نوع رفتار صحیح با فرزندان تصریح کرد: رفتار والدین با فرزندان در رشد و تربیت آنها تاثیر بسزایی دارد اما در این میان نحوه رفتار صحیح هم می‌‌تواند پیچیده و نسبت به هر فردی متفاوت باشد، بسته به شرایط خانوادگی و فرهنگی هر خانواده‌‌ای برخوردها با فرزندان بسیار متنوع است؛ برای داشتن تاثیر مثبت بر فرزندان، والدین بایستی رفتاری ترکیبی از رفتارهای مقتدرانه و همراه با صمیمیت داشته باشند.

وی ادامه داد: در هر نوع رابطه‌‌ای وجود احترام متقابل و علاقه مند بودن به رابطه رمز موفقیت و بقای آن رابطه خواهد بود، در این میان رابطه والدین با فرزندان هم از این قاعده مستثنی نخواهد بود.

توجه به نقاط ضعف و قوت فرزندان در کنار توجه به شرایط بحرانی و نیازها

این روانشناس بالینی اذعان داشت: برای ایجاد یک رابطه خوب توجه به نقاط ضعف و قوت فرزندان و همچنین توجه به شرایط های بحرانی و نیازها، فرصت های فرزندان و ایجاد یک رابطه توام با اقتدار و صمیمیت موجب بهتر شدن روابط والد_فرزندی می‌‌شود.

وی افزود: والدین و به طور کلی رفتار آنها می‌‌تواند تاثیر عمده‌‌ای در رفتار فرزندان داشته باشد و بهترین راه برقراری ارتباط خوب با فرزندان برخورد با ملایمت و گرمی است البته این بدان معنی نخواهد بود که اقتدار در رابطه وجود نداشته باشد.

رابطه‌‌‌ای منطبق با نیازها، موقعیت‌‌‌ها وتهدیدهای پیش روی فرزندان

احمدی ادامه داد: بهترین رابطه و به نوعی بهترین برخورد با فرزندان برخوردی است که منطبق با نیازها، موقعیت‌‌‌ها و تهدید های پیش روی فرزندان باشد که این موضوع بسته به هر فرد و هر خانواده و در زمان های مختلف متفاوت خواهد بود در این میان شناسایی و مدیریت این زمان‌ها بسیار حائز اهمیت است.

وی عنوان کرد: نیاز فرزندان چه دختر و چه پسر در هر برهه‌‌ای و نسبت به هر فردی متفاوت خواهد بود، طبیعتا نیازهای دو جنس با هم تفاوت‌‌های زیادی خواهد داشد به طور مثال پسران در دوران نوجوانی بیشتر از دختران تمایل به گروه‌‌های همسالان دارند و رابطه با والدین در این دوران محدودتر می‌‌شود.

دوران نوجوانی، مقطع حساس و بحرانی افراد

این روانشناس بالینی در پایان افزود: نوجوانی یکی از دوران‌‌های حساس و بحرانی هر فردی به شمار می‌‌رود، با توجه به تلاش برای هویت یابی فرزندان در این زمان و فشارهای مختلف ایجاد شده در این زمان نقش خانواده در مدیریت و ایجاد رابطه نزدیک و صمیمانه همراه با اقتدار با نوجوان از نقش ویژه‌‌ای برخوردار است.

برای آنکه بتوان علاوه بر ارتباط پدر و مادری بین فرزندان، ارتباط دوستانه و صمیمی با فرزندان خود داشته باشیم والدین باید قبول کنند که در دوران کاملا متفاوتی زندگی می‌‌‌‌کنند و این دوران مثل ایام گذشته‌‌‌ای که خود در آن شکل گرفته‌‌اند نیست. والدین باید در جهت برقراری یک ارتباط عاطفی و عمیق با فرزندان خود کوشش کنند که در زیر سایه این ارتباط ، رشد فرزندان نیز به صورت مطلوب و ایده آل صورت می‌گیرد.

انتهای پیام/1404