خدا کند باران نبارد!/ سیلاب در تهران و نمایش تبلیغاتی ناتمام قالی‌باف در مهران

شهرداری تهران و شخص قالی باف که در سال های گذشته، با حضور در مسیر راهپیمایی اربعین، یک شوی تبلیغاتی عظیم به راه انداخته بود امسال با استفاده از فرصت بی تدبیری محض دولت روحانی در کنترل مرزها به ویژه پایانه مهران، مجال دیگری برای عرض اندام یافته است.

در روزهای گذشته، آنچه بیش از هر موضوع دیگری در شهرداری تهران به چشم خورده، برنامه هایی است که اساسا هیچ ارتباطی به وظایف اصلی آن ندارد. شهرداران هر منطقه بیش از آنکه درباره بحران حوادث روزافزون فرونشست زمین در منطقه خود صحبت کنند، تدابیر خود برای روزهای بارانی را تشریح کنند و یا حتی در مورد آلودگی هوا حرفی بزنند، از برنامه های تبلیغاتی خود در مرزهای مهران و شلمچه سخن به میان می آورند.

شهرداری تهران، ستاد اربعین تشکیل داده؛ رییس کمیته منابع انسانی این ستاد از اینکه نصف نیروهایشان در مهران مستقر شده اند خبر داده؛ شهرداری منطقه 6 از اینکه در مرز شلمجه سرویس بهداشتی راه انداخته می گوید و شهرداری منطقه 5 به این افتخار می کند که نیروهایش را در مرز مهران از 200 نفر پارسال به 300 نفر رسانده است.

بی تدبیری محض دولت هم تمامی ندارد؛ مرز مهران به شکل بی سابقه ای قفل شده و اوضاع مرزهای دیگر هم تعریف خاصی ندارد؛ آخرین راهی که به نظر مسئولان رسیده و مدام در رادیو تبلیغ می شود این است که از زائران بخواهند مرز مهران را ترک کنند و سفر خود را به سال آینده موکول کنند!

در این شرایط ناگهان نام محمدباقر قالی باف به مثابه یک فرشته نجاتی که قرار است به یاری پشت مرز ماندگان بیاید شنیده می شود! گفته شده این فرشته نجات دستور داده امکانات رفاهی برای زوار مانده در مرز فراهم شود. ۱۵ هزار نفر از زوار در میدان اربعین (قبل از پایانه مرزی) تجمع کرده اند و شهرداری نمایش توزیع آب، غذا و پتو را آغاز کرده.

گذشته از کارنامه مردودی دولت روحانی، نحوه مواجهه شهرداری تهران با این موضوع به گونه ای است که گویا قرار است به یک منطقه زلزله زده یا دچار سیل شده، خدمات رسانی شود. مگر زائران کربلا که از قضا بسیاری از آنها با خودروی شخصی به مرز مهران رفته اند، نیاز مبرمشان آب و غذاست که شهرداری این نمایش را به راه انداخته؟ نیاز اصلی آنها تعیین تکلیف در مرز است و اینکه هر چه سریعتر از آن عبور کنند.

از طرفی، شهرداری تهران که هیچ مسئولیتی در خارج از حوزه استحفاظی پایتخت ندارد با چه مجوزی خود را فرشته نجات قلمداد کرده و به مرز عراق رفته؟ ظاهرا شهرداری به خوبی می داند که حضور در مهران به جای تهران، فقط سود است و هیچ تبعات منفی و مخربی ندارد! چراکه اگر آنجا کاری از پیش برود، شهرداری آن را به نام خود خواهد زد و اگر کاری از پیش نرود و حتی اوضاع خراب تر هم شود، شهرداری عملا با این توجیه که مسئولیتی در آنجا نداشته خود را کنار خواهد کشید!

همه این نمایش ها در حالی است که 11 سال پس از شهردار شدن قالی باف، تهران هنوز حتی تحمل یک باران ساده را هم ندارد؛ با اولین قطره باران کل سیستم حمل و نقل قفل می شود، ترافیک خیابان های شهر، تمام رکوردهای قبلی را جابجا می کند و حتی پر شدن ایستگاه های مترو از آب هم تجربه شده است. شهرداری هم عملا هیچ مسئولیتی را نمی پذیرد. نه فرونشست های ناگهانی زمین را، نه مرگ کارگران در پروژه های مترو و نه هیچ اتفاق دیگری را. حرف از مترو و دردسرها و تلفاتش هم که به میان می آید صرفا از اینکه دولت به ما پول نمی دهد، سخن می گوید. در مورد آلودگی هوا هم که شهرداری عملا خود را به طور کامل کنار کشیده و حتی نیم درصد مسئولیت را هم نمی پذیرد.

اکنون آیا بهتر نیست شهرداری تهران و شخص قالی باف، به جای سیل زده تصور کردن مهران، فکری به حال سیل هایی که با اولین باران در تهران به راه می افتند بکنند و دست کم پس از 11 سال شهردار بودن و دو بار شکست در انتخابات ریاست جمهوری، کمی هم از نمایش های تبلیغاتی خود بکاهند؟




انتهای پیام/1404