به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «صبح قزوین»، معصومه آشوغ متولد ۳۰ شهریور ماه ۱۳۶۴ در هنر حصیر بافی مشغول به کار است و در حال حاضر یکی از کارآفرین استان قزوین محسوب میشود؛ او در کنار کارآفرینی نیز نقش مادری و یک زن خانهدار را هم داراست و در کنار شغل و هنر خود دارای دو فرزند دختر است.
آشوغ در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «صبح قزوین»، در رابطه با فعالیت شغلی خود اظهار کرد: نزدیک به 11 سال است که به صورت جدی مشغول فعالیت هستم و این کار را از کودکی در کنار مادرم انجام میدادم.
وی افزود: 11 سال پیش سرمایه کارم را با ۳۰ هزار تومان در شرایط خیلی سخت شروع کردم به طوری که حتی همین مبلغ پول را خودم نداشتم و قرض کردم؛ هدفم این بود که شغلی برای خودم داشته باشم؛ ابتدا در خیابانها و بازار روز شروع به دستفروشی کردم. بعضی اوقات روزها شروع به بافت سبد میکردم و شبها با دو دخترم به جاده سلامت باراجین میرفتم و محصولاتم را در آنجا به فروش میرساندم و مردم من را به عنوان «خانم سبدفروش» میشناختند.
این مادر کارآفرین ابراز کرد: چندین سال همین کار را انجام دادم با همه سختیهایی که داشت و از طرفی هم باید به فرزندانم رسیدگی میکردم و به کارهای منزل و سبدبافی هم میرسیدم، حتی در آن زمان به جز کار خودم جای دیگر هم مشغول به کار بودم ولی با تمام سختیها توانستم به جایی که آرزویم بود برسم. همیشه دوست داشتم این کارم را آموزشی کنم تا اینکه دوسال پیش شروع کردم به تبلیغ آموزش و خوشبختانه استقبال خوبی هم شد.
آشوغ ادامه داد: بعدها کارگاهم را راهاندازی کردم و شروع به تولید صندلی پاف و میزهای حصیری کردیم به طوری که در حال حاضر به عنوان اولین نفر هستم که در استان قزوین چنین فعالیتی را انجام دادم. در داخل شهر قزوین بیش از صد نفر به واسطه آموزش بنده مشغول به فعالیت هستند. در سال پیش جزو مربی کمیته امداد امام خمینی (ره) شدم و در روستاهای اطراف قزوین به زنان روستایی آموزش دادم که استقبال فراوانی هم شد.
وی با اشاره به علاقه بسیار زیاد خود در این کار تاکید کرد: من بسیار علاقهمند به کارم هستم، در این ۱۱ سال سختیها و مشکلات بسیاری بر سر راهم قرار گرفت. برای دریافت مجوز به سازمانهای مختلفی مراجعه کردم و برای تهیه مواد اولیه و ابزارآلات مورد نیاز کارگاه به ادارههای متخلف رفتم برای اینکه بتوانم با تسهیلات کارم را گسترش دهم ولی متأسفانه هیچگونه حمایت از هیچ ارگانی نشد.
آشوغ بیان کرد: نزدیک به ۱۱ سال که دارم کار میکنم همه این تلاشها را خودم انجام دادم تا توانستم کارم را با توجه به میل باطنی خودم گسترش دهم؛ همان طور که گفتم با ۳۰ هزار تومان شروع به کار کردم و اکنون به غیر از ابزارآلات و مواد اولیه موجود در کارگاه بیش از ۵۰۰ میلیون تومان سرمایه کاری دارم. این فعالیتها کار بسیار سختی است و اگر کسی عاشق این کار نباشد خیلی زود جا میزند.
وی در ادامه گفت: من بیش از اندازه عاشق کارم هستم به حدی کارم را دوست دارم که هنگامی که غرق کار میشوم زمان را فراموش میکنم که چه طور گذشت بعضی اوقات کارم را ارجحیت و اولویت قرار میدهم. دخترانم در این چندین سال خیلی کمکم کردند با اینکه خیلی کوچیک بودند ولی تمام سعیشان را میکردند تا کمک حال من باشند.
این بانوی کارآفرین قزوینی در ارتباط با حمایت اطرافیان خود اذعان کرد: دختر بزرگم همیشه مثل یک مادر از دختر کوچیکم مراقبت کرد؛ تا من بتوانم به بیرون بروم و کار کنم و همسرم هم همواره همراهم بود و واقعاً از طرف خانواده حمایت همه جانبه شدم.
آشوغ یادآور شد: ما خانوادگی کار میکنیم در ابتدا کارگاهمان در منزل شخصی بود که در حیاط خانه کار میکردیم؛ اگر کسی میخواست به خانه بیاید باید مسیری را برایش فراهم میکردیم و راه باریکی را باز میکردیم تا به داخل منزل بیاید در این حد منزل شخصیمان شلوغ بود. شرایط سخت بود هنوز هم است ولی با همه سختیهایش کارم را دوست دارم. نزدیک دو سال است که فروشگاه صنایع دستی راه انداختم و در داخل فروشگاه فعالیت دارم و در کارگاه هم که تولید داریم و همسرم هم در نمایشگاههای داخل و خارج از شهر فعالیت میکند.
وی مادرش را الگوی زندگی خود دانست و در پایان گفت: الگوی زندگی و کار من مادرم بود. خانوادهام در شمال زندگی میکنند و مادرم در کنار کار کشاورزی و خانهداری به کارهای صنایع دستی و سبدبافی میپرداخت و مادرم همیشه در زندگی مدیریت کافی را داشت؛ هر چیزی که اکنون دارم از مادرم دارم و این کار را هم از مادرم آموختم و ادامه دادم و نسل به نسل این کار را ادامه میدهیم.
انتهای خبر/۲۰۰۵
دیدگاه ها