به گزارش صبح قزوین به نقل از خبرنگار «خبر نامه دانشجویان ایران»؛ اگر بحث حضور چهره های دست چندمی جناح ها و جریان های مختلف و ائتلاف های صورت گرفته را کنار بگذاریم، حضور چهره های مارک داری که عمدتا متوجه جناح موسوم به اصلاح طلبان است قابل تآمل است.
اصلاح طلبان که این روزها به دلیل اقل حضور در صحنه سیاسی و مدیریتی کشور، به دلیل عدم استقبال مردم از رویه و تئوری های آنها که از انتخابات شورای شهر دوم و مجلس هفتم آغار شد؛ به سر می برند تمام راه های ممکن را برای انتخابات ۹۲ تست می کنند.
اما شاید مهم ترین وجهه رویه اصلاح ظلبان که به نظر می آید آنها از آن غفلت ورزیده اند آن است که این افراد که اکثریت قاطعشان در وقایع سال ۸۸ رویه ای فتنه گرانه و متخاصم نسبت به نظام داشته اند چگونه و با چه وجهه ای قصد حضور در انتخبات ۹۲ را دارند؟
کسانی که در سال ۸۸، شورای نگهبان را به عنوان حکم قبول نداشتند و سعی داشتند در خصوص انتخابات حتی کار را به رفراندوم بکشانند و علنا برای مشروعیت و مقبولیت نطام شاخ و شانه کشیدند الان هم مدعی هستند و با نگاهی از بالا ادعا دارند که اگر می خواهید انتخابات پرشور باشد ما باید بیاییم و بدون هیچ مشکلی در انتخابات شرکت کنیم.
نام گذاری سال ۹۲ از سوی رهبر انقلاب و تأکید بر حماسه آفرینی سیاسی و جهاد سیاسی و تأکید ایشان بر انتخابات و حضور حداکثری در انتخابات آن ها را دچار توهم دست پیش گرفتن و طلبکاری از نظام کرده است.
رهبر انقلاب در سخنان مهم اول فروردین ۹۲ در مشهد مقدس فرمودند:«در انتخابات، همه‌ی سلیقه‌ها و جریانهای معتقد به جمهوری اسلامی باید شرکت کنند؛ این، هم حق همه است، هم وظیفه‌ی همه است. انتخابات مال یک سلیقه‌ی خاص، مال یک جریان فکری و سیاسیِ خاص نیست. همه‌ی کسانی که به نظام جمهوری اسلامی و به استقلال کشور معتقدند، به آینده‌ی کشور اهمیت میدهند، دلشان برای منافع ملی میسوزد، باید در انتخابات شرکت کنند. رو گرداندن از انتخابات، مناسب کسانی است که با نظام اسلامی مخالفند.»
جالب آنکه فقط در بررسی یک بند از شرایطی که رهبر انقلاب برای حضور در انتخابات مطرح فرمودند مشخص می شود که در دوران اصلاحات بیشترین تبیین منافع ملی از سوی ایشان صورت گرفت که نشانه ای از خطر افتادن منافع ملی در آن ایام است.
آیا خاتمی که این روزها افرادی چون محسن غرویان حضور وی را در انتخابات باعث ایجاد حماسه سیاسی می دانند، استقلال کشور را در حداقلی ها قبول دارد؟ یا در خصوص انتخابات وی و دوستانش کلید واژه هایی چون ناطران بین المللی و انتخابات آزاد که بدون شک مخل استقلال کشور است را در دایره واژگان سیاسی کشور وارد می کنند.
غرویان می گوید:«ایشان(سیدمحمد خاتمی) هم اگر از آن مجرای طبیعی و از نظر قانونی وارد انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ شوند، می توانند یک حماسه و موج مردمی را در فضای سیاسی کشور ایجاد کنند، کما این که دیگر رقبا و افراد هم می توانند در خلق این حماسه نقش داشته باشند.»
آیا کسانی که علنا در سال ۸۸ در صورت نطام پنجه کشیدند و مردم به وضوح در ۹ دی و ۲۲ بهمن ۸۸ فارغ از رای هایی که در خرداد ماه در صندوق های رای ریخته بودند، از آنها اعلام برائن کرده بودند همچنان توان ایجاد موج حضور مردمی می شود یا دلسردی به بار می آورد؟
حضور شخصی که طی ۴ سال اخیر به عنوان یکی از سران فتنه شناخته شده است و مردم ایران نام فتنه را گره خورده با نام وی و اطرافیانش می دانند محرک حضور مردم است یا دلسرد کننده؟کسی که نا دیروز در همه جا فتنه گر شناخته می شد و کشور را با دوستانش به سمت فضایی بحرانی سوق دادند آیا صلاحیت اداره کشور را دارند؟
نداشتن اقبال مردمی به خاتمی و کسانی که رنگ و بوی خاتمی را می دهند حتی در حداقلی هایی چون انتخابات مجلس نشانه ای بارز برای “نه” مردم به خاتمی و طرز فکرش است اما متأسفانه عده ای که چشم خود را بر روی حقایق بسته اند همچنان سعی دارند تا از تندیس خاتمی اسطوره سال ۷۶ را احیا کنند.
دیدگاه ها