فرد اقدام کننده به خودكشی نیاز به حمایت دارد

به گزارش صبح قزوین به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، فرنوش رجبي كارشناس سلامت روان مركز بهداشت شهيد بلنديان شهرستان قزوين با بيان مطالب فوق گفت: « خودکشی به معنای خاتمه زندگی به دست خود فرد است ولی اگر کسی دست به خودکشی بزند و زنده بماند به این رفتار اقدام به خودکشی می‌گوییم » و اضافه کرد: « پديده افكار خودكشي، در هر دو جنس (زن و مرد) و در سنین متفاوت(جوانان و سالمندان» ديده مي‌شود كه عدم پيشگيري از آن مي‌تواند اقدام به خودكشي را همراه داشته باشد.
» این کارشناس با بيان اینکه خودكشي به عنوان يك اختلال چند وجهي(چند بُعدي) شناخته مي‌شود كه ناشي از تداخل عوامل زيستي، ارثي، رواني، اجتماعي و محيطي می باشد، بیان داشت: « وقتي فردی اقدام به خودکشی می کند و زنده می ماند، پس از انجام کارهای اولیه پزشکی نیاز به زمان دارد تا بتواند با احساسات خود در مورد کاری که کرده کنار بیاید » و ادامه داد: « این افراد بعد از اقدام به خودکشی احساس سردر گمی، تنهایی، شرم، عصبانیت، گیجی، ناامیدی و ناتوانی می کنند و ممکن است هنوز افکار خودکشی داشته باشند.
» رجبی با اشاره به اینکه بروز احساس های فوق بیشتر به دلیل این است که آنان می دانند دیگران عملشان را محکوم می کنند، تأکید کرد: « باید به یاد داشت که به جای سرزنش و جر و بحث با این افراد( که فقط مشکل آنان را بدتر می کند) باید از فرد اقدام کننده، حمایت کرد تا بتواند راه های مناسبی برای حل مشکلاتش که منجر به اقدام به خودکشی شده است پیدا کند » و تصریح کرد: « خانواده در این میان می تواند کمک مؤثری باشد اگر چه در بعضی موارد، فرد اقدام کننده به خودکشی از خانواده عصبانی است اما با این حال، بیش از هر زمان دیگری به آنان نیاز دارد.
انتهای پیام/