۱۷/ربيع الأول/۱۴۴۶

-

۱۴۰۳/۰۶/۳۰ جمعه

صبح قزوین روز سوم محرم و نازدانه ارباب در حصار مشکلات
کد خبر: ۳۶۸۷۰۲ تاریخ انتشار: ۱۴۰۳/۴/۱۹ ساعت: ۸:۸ ↗ لینک کوتاه

در مصاحبه با کارشناس مذهبی مطرح شد:

روز سوم محرم و نازدانه ارباب در حصار مشکلات

کارشناس مذهبی گفت: سختی‌هایی که حضرت رقیه (س) در ظهر عاشورا تا شهر شام و کاخ یزید به چشم دیده‌اند، برای هر شخصی دشوار است چه رسد که این‌ها را کودکی سه ساله دیده باشد اما این خانواده از کوچک و بزرگ همگی در برابر مصائب کوه صبر و استقامت هستند.

روز سوم محرم و نازدانه ارباب در حصار مشکلات
به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر پایگاه خبری تحلیلی «صبح قزوین»، روز سوم ماه محرم سال 1446 هجری قمری مصادف با 19 تیر ماه سال 1403 است. شب و روز سوم محرم را به حضرت رقیه (س) نسبت داده‌اند؛ حضرت رقیه (س) دختر امام حسین (ع) است که در واقعه کربلا حضور داشت و در شهر شام در سن سه سالگی به شهادت رسید.
 
محمد غلامی در گفتگو با خبرنگار صبح قزوین، اظهار کرد: امام حسن مجتبی (ع) همسری به نام «ام اسحاق» داشتند، ایشان بسیار متدین و باتقوا بودند و همسری بسیار دلسوز و مهربان برای امام حسن مجتبی (ع) به شمار می‌رفتند. امام حسن مجتبی (ع) هنگام شهادت خود سفارش ام‌اسحاق را به اباعبدالله الحسین (ع) کردند که این خانم بسیار همسر خوبی است و پس از من با او ازدواج کن. امام حسین (ع) به وصیت برادر خود عمل و با ام‌اسحاق ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دختری به نام حضرت رقیه (س) است.
 
وی افزود: عبدالله بن الحسن (ع) که در گودی قتلگاه در کنار عموی خود امام حسین (ع) به شهادت رسید، در واقع برادر حضرت رقیه (س) از سمت مادر بود.
 
کارشناس مذهبی عنوان کرد: در تاریخ ذکر شده که امام حسین (ع) دارای چهار دختر بودند که سه تن از آنان در کربلا حضور داشتند و فاطمه صغری (س) در مدینه بودند. حضرت سکینه (س)، حضرت فاطمه بنت الحسین که به تزویج حضرت قاسم (ع) درآمدند و حضرت رقیه (س) در واقعه عاشورا و کربلا حضور داشتند.
 
این مداح قزوینی تأکید کرد: تمامی اسامی دختران امام حسین (ع) فاطمه و سران وی علی است زیرا حضرت سیدالشهدا (ع) فرمودند: خداوند هر چه به من پسر عطا کند، اسم او را به یاد پدرم علی می‌گذارم و هر چه خداوند به من دختر عنایت کند، به یاد مادرم اسم او را فاطمه می‌گذارم؛ بنابراين نام حضرت رقیه (س) نیز فاطمه و رقیه کنیه او است.
 
غلامی تصریح کرد: سختی‌هایی که حضرت رقیه (س) در ظهر عاشورا تا شهر شام و کاخ یزید به چشم دیده‌اند، برای هر شخصی دشوار است چه رسد که این‌ها را کودکی سه ساله دیده باشد اما این خانواده از کوچک و بزرگ همگی در برابر مصائب کوه صبر و استقامت هستند.
 
وی ادامه داد: مصائبی چون دروازه ساعت، بازار برده‌فروش‌ها و محله یهودی‌ها از جمله دشوارترین اتفاقات و سختی‌های آل الله است که با توکل بر خداوند متعال از آن عبور کردند.
 
کارشناس مذهبی افزود: در تاریخ از سخنان حضرت رقیه (س) در شهر شام جز چند جمله چیزی ذکر نشده است. جملات آن حضرت عبارت است پدرجان چه کسی رگ‌های گلوی تو را بریده است؟، بابا جان چه کسی مرا در این سن یتیم کرده است؟ در دیگر روایات سخنان حضرت رقیه (س) سند تاریخی ندارد و از تاریخ نویسان به مردم منتقل شده است. 
 
این ذاکر‌الحسین اظهار کرد: از معجزات حضرت رقیه (س) به اتفاقی که در سال 1242 هجری شمسی برای سید ابراهیم دمشقی افتاد، می‌توان اشاره کرد. سید ابراهیم پیرمردی 90 ساله بود که تنها سه دختر داشت و اولاد پسر نداشت. شبی دختر بزرگ ایشان در خواب دید که حضرت رقیه (س) به او فرمودند: به پدرت بگو که به والی شام بگوید میان لحد و جسد من آب قرار گرفته است، جسم من در اذیت است پس بیایند تا قبر و لحد مرا تعمیر کنند. دختر خواب را برای سید ابراهیم تعریف کرد اما سید اعتنایی نکرد تا اینکه عيناً همین خواب برای دختر دوم و سوم و سپس خودش رقم خورد. سید ابراهیم در خواب دید که حضرت رقیه (س) با عتاب به او گفت: چرا والی شام را خبردار نکردی؟ سید ابراهیم که از خواب بیدار شد، نزد والی شام رفت و خواب را بازگو کرد؛ والی به شیعه‌ها و علما دستور داد که غسل کنند و لباس‌های مطهر و پاک به تن کنند سپس به سمت ضریح روند، قفل ورودی حرم مطهر به دست هر کس که باز شد، او قبر را نبش و تعمیر کند. 
 
غلامی عنوان کرد: قفل به دست کسی جز سید ابراهیم باز نشد و کلنگ هیچ کس بر زمین غیر از سید ابراهیم اثر نکرد؛ وقتی لحد را شکافتند، آب میان لحد و جسم حضرت رقیه (س) در جریان بود، سید ابراهیم در قبر رفت و همین که خشت بالاسر را برداشت بر زمین افتاد و ناله‌ی «وای بر من» او بلند شد، سید ابراهیم در ادامه بیان کرده بود که به ما گفته بودند یزید لعنت الله علیه زنی غساله و کفنی را برای حضرت رقیه (س) فرستاده اما اکنون می‌بینم که حضرت رقیه (س) که با پیراهن خونی و پاره دفن شده است. 
 
وی ادامه داد: سید ابراهیم بدن مطهر حضرت رقیه (س) را از قبر خارج کرد و به مدت سه روز بر بالای زانو خود نگه داشت تا مبادا بدن با کسی جا به جا شود؛ سید ابراهیم بدن را فقط در مواقع نماز بر بالای مکانی قرار می‌داد و سپس دوباره بر بالای زانو خود می‌گذاشت. از معجزه حضرت رقیه (س) همین بس که سید ابراهیم در این سه روز هیچ‌گونه نیازی به غذا و آب و تجدید وضو پیدا نکرد و چون خواست بدن را دفن کند دعا کرد که خداوند به او پسری عطا کند. دعای سید ابراهیم به اجابت رسید و در سن پیری خداوند پسری به او عطا کرد و اسم او را مصطفی گذاشت. 
 
کارشناس مذهبی درباره دیگر معجزات حضرت رقیه (س) گفت: شخصی ارمنی که دختر کوچکش بیمار بود و به شهر شام برای مداوا آمده بودند، از کنار حرم مطهر حضرت رقیه (س) عبور کرد و با صدای گریه‌ای ایستاد، علت گریه را جویا شد که به او گفتند در اینجا دختری سه ساله مدفون است و حاجت ‌وایی می‌کند، شخصی که در حال گریستن است، حاجت خود را گرفته است، فرد ارمنی با شنیدن این صحبت‌ها وارد حرم حضرت رقیه (س) شد و به او توسل کرد، سپس وقتی که به محل استقامت خود برگشت، متوجه شفا و حال خوب دخترک خود شد، سپس به دلیل گرفتن حاجت خود از حضرت رقیه (س) دو قالیچه تهیه و به حرم مطهر حضرت رقیه (س) اهدا کرد. 
 
انتهای خبر/3000
 
 

دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان