به گزارش حوزه فرهنگ وهنر پایگاه خبری تحلیلی«صبح قزوین»، با توجه به اين‌که نويد ظهور حضرت مهدی (عج) را شخص رسول خدا(ص) داده‌اند و از همان ابتدا نام «مهدی» بر سر زبان‌ها بوده، ده‌ها کتاب قبل از تولد ايشان در ميان شيعه و غير شيعه تدوين يافته و در طول اين چند قرن نيز صدها کتاب به همّت علمای شيعه و اهل سنت نوشته شده است، سایت خبری صبح قزوین سعی دارد در بسته خبری جمعه‌های انتظار به معرفی آثار مکتوب در زمینه مهدویت بپردازد.با ما همراه باشید.
کتاب «موعودنامه یا الفبای مهدویت» نوشته مجتبی تونه‌ای، از کامل‌ترین کتاب‌های عرصه مهدویت است و به شکل الفبا از الف شروع شده و هر آنچه در مورد ظهور و انتظار هست می‌توان در این کتاب به صورت الفبای حروف آن موضوع یافت.
موعودنامه فرهنگ الفبايى مهدويت، مجموعه‌اى است كه به موضوع حضرت مهدى(عج)، غيبت، انتظار، ظهور، رجعت و ديگر مسائل جانبى مهدويت پرداخته است.
کتاب موعودنامه، فرهنگ الفبایی مهدویت در قالب فرهنگ الفبای مهدویت، پیرامون موضوعات حضرت موعود گردآوری شده است.
این كتاب به زبان فارسى و در سال 1383 نوشته شده است وانگيزه مولف آن تلاش در جهت گسترش و تعميق فرهنگ مهدويت مي‌باشد و تلاش نويسنده و استفاده از منابع فراوان جهت گردآورى مجموعه‌اى نسبتاً كامل از واژه‌هاى مربوط به موضوع مهدويت، باعث اهميت كتاب شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه مؤلف آغاز شده و مباحث با استناد به آيات قرآن، منابع روايى و تاريخى و بر اساس حروف الفبا، در 32 قسمت، به هفتصد و نود موضوع درباره مهدويت و مسائل مربوط به آن، پرداخته است.
در اين فرهنگ، موضوعاتى چون آينده جهان در عصر ظهور، ابدال، اقامتگاه امام مهدى(عج) توقيعات، رجعت، مهدويت، نشانه‌هاى ظهور، كارگزاران امام مهدى(عج)، زمامداران آخرالزمان و صدها موضوع ديگر مطرح شده است.
ملاقات سيد بحرالعلوم، ملاقاتى از علامه حلى، ملاقات راشد همدانى، ملاقات ابوراحج همدانى، تشرف حاج على بغدادى و ملاقات مقدس اردبيلى، فريادرس امام زمان(عج)، ملاقات با امام زمان(عج) در كربلا، قرار سبز، ديدن حضرت در حال طواف، خورشيد سحر و منتظران به صف شويد برخى از عناوين مهم كتاب است.
سعى نويسنده بر آن بوده تا مطالب خلاصه باشد و به جهت قابل استفاده بودن براى توده مردم، به ترجمه روايات اكتفا شده است.
نويسنده در مقدمه به دنبال اثبات اين نكته است كه امامت يكى از نعمت‌هاى بزرگ الهى بوده و شناساندن نعمت حضرت ولى عصر(عج)، قدردانى از نعمت الهى را به دنبال دارد و جامعه قدردان از نعمت امامت، مرهون لطف حضرت حق قرار خواهد گرفت.
وى معتقد است امام‌شناسى، علاوه بر نعمت‌شناسى و قدرشناسى، خداشناسى را در پى داشته و هيچ چيز مهم‌تر از معرفت خدا نيست.
از جمله آثارى كه وى براى انتظار برشمرده، مى‌توان به موارد زير اشاره كرد:
- خودسازى فردى؛ چرا كه براى تحقق بخشيدن به چنين انقلاب عظيمى، مردانى بزرگ، نيرومند، خودساخته، شكست‌ناپذير و داراى بينش عميق لازم است.
- خودسازى اجتماعى؛ زيرا در ميدان مبارزه، هيچ فردى نمى‌تواند از حال ديگران غافل بماند، بلكه موظف است هر نقطه ضعفى را كه در هر جا مى‌بيند، اصلاح كرده و هر موضع آسيب‌پذيرى را ترميم نمايد.
- حل نشدن در فساد محيط و عدم تسليم در برابر آلودگى‌هاى جامعه؛ زيرا هنگامى كه فساد فراگير مى‌شود و بيشتر مردم را به آلودگى مى‌كشاند، گاهى افراد پاك در يك بن بست روانى قرار مى‌گيرند.
- پايدارى در برابر فساد رهبرى‌هاى فاسد و مبارزه با فساد. نويسنده معتقد است كه هر كس سرگذشت دستگاه‌هاى جبار بنى‌اميه، بنى‌عباس، امويين اندلس، سلاطين عثمانى و ديگر كسانى را كه بر جوامع مسلمان به اسلام و حاكم مسلمانان، در هند، ماوراءالنهر، ايران، مصر، شام و نقاط ديگر جهان مسلط شدند بخواند، مى‌فهمد كه كه وضع نااميد كننده‌اى پيش آمد كه اهداف واقعى و اصولى اسلام، بيشتر از رسميت افتاده و اصلا مطرح نبوده است و تنها چيزى كه مسلمانان را در برابر اين وضعيت نگاه داشت، وعده‌هاى قرآن و پيامبر(ص) بود كه: اين دين از بين نمى‌رود و آينده از آن اسلام است.
زياد شدن نعمت‌ها، زنده كردن امر ائمه(ع)، مايه دفع بلا بودن، زياد شدن اشراف نور امام(ع) در دل انسان، آمرزش گناهان، پيروى از پيغمبر(ص) و امامان(ع)، رسيدن به نصرت و يارى خداوند و پيروزى بر دشمنان با كمك او، در امان ماندن از عقوبت‌هاى اخروى، محبوب شدن نزد خداوند، در امان ماندن از تشنگى روز قيامت، دورى از غصه‌ها، كامل شدن ايمان و تعظيم شعائر خداوند؛ از جمله آثارى هستند كه براى دعاى فرج معرفى شده‌اند.
درباره کتاب موعودنامه، فرهنگ الفبایی مهدویت..
نویسنده در ابتدای کتاب بیان می‌کند که به منظور استفاده عموم مردم و جوانان از مطالب این کتاب، ترجمه روایات به صورت مختصر بیان شده، اما در بخش پاورقی کتاب به منبع اصل روایت نیز اشاره شده است.تونه ای در بخشی از این کتاب آورده است: از آنجا که امامت یکی از نعمت های بزرگ الهی است،شناساندن نعمت حضرت ولی عصر(عج)، قدردانی از نعمت الهی را به دنبال دارد و جامعه قدردان از نعمت امامت، مرهون لطف حضرت حق قرار می گیرد.
در بخشی از کتاب موعودنامه می‌خوانیم:
خروج یأجوج و مأجوج
در برخی از روایات، از نشانه های ظهور دانسته شده، که با دقت در آن ها روشن می شود که ارتباطی با مساله ظهور ندارد، بلکه بیشتر آن ها، ناظر به برپایی قیامت هستند. مواردی هم که در قرآن از خروج یأجوج و مأجوج یاد شده، هیچ دلالتی بر این قضیه ندارد. ( موعودنامه صفحه 296)
خروج یمنی
خروج یمنی از نشانه های حتمی ظهور است.درباره ی انقلاب و قیام یمنی روایات بسیاری وارد شده است.امام صادق علیه السلام فرمودند:خروج این سه تن،خراسانی،سفیانی و یمنی در یک سال و یک ماه و یک روز اتفاق می افتد و درفش یمنی از همه هدایت کننده تر است،زیرا که دعوت به حق می کند.
روایات می گوید:یمنی در پی نبرد سفیانی با وی وارد عراق می شود .نیروهای یمنی و ایرانی جهت رویارویی با سفیانی وارد عمل می شوند و از روایات چنین ظاهر می شود که نقش نیروهای یمن در نبرد سفیانی نقش پشتیبانی از نیروهای ایرانی است،زیرا از لحن اخبار چنین فهمیده می شود که طرف درگیر با سفیانی مردم مشرق زمین یعنی یاران خراسانی و شعیب هستند....(موعود نامه صفحه 296)
لینک دانلود:
https://noo.rs/UBxMDاین کتاب را به تمام علاقه‌مندان به شناخت کامل مهدویت پیشنهاد می‌کنیم.
انتهای خبر/1404
دیدگاه ها