زیرساخت خوشنویسی در قزوین وجود ندارد/ پایتخت‌خوشنویسی خالی از المان‌های خوشنویسی است

محمدحسن‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی_هنری صبح قزوین، درخصوص فعالیت هنری‌اش در رشته خوشنویسی اظهار کرد: حدود بیست سال است که در انجمن خوشنویسان تدریس می‌کنم؛ این‌کار ابتدا با کلاس‌های تابستانی شروع و بعد از استقبال هنرجویان دوره‌ها به صورت دائم برگزار شد.

وی افزود: علاقه‌ من به خوشنویسی از آشنایی و علاقه‌ام به ادبیات و سپس از استعداد وراثتی که در این رشته از هنر داشتم نشات می‌گرفت؛ بنابراین برای تقویت این استعداد، درکلاس‌های انجمن خوشنویسان شرکت کردم؛ در ابتدا خط شکسته را آموختم و سپس خط نستعلیق را دنبال کردم؛ از سال ۹۳ نیز به سمت گرایش‌های نوین و نقاشی خط رفتم.

کسب مدرک فوق‌ممتاز در خوشنویسی

این خوشنویس گفت: در رشته خوشنویسی توانسته‌ام مدرک فوق‌ممتاز را کسب کنم؛ طی این سالها نیز در بیش از ۲۰۰ نمایشگاه گروهی و ۴ نمایشگاه انفرادی که یکی از آنها به دعوت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در کراچی پاکستان بوده است شرکت کردم؛ سه نمایشگاه انفرادی دیگرم را در فرهنگسرای قیطریه تهران و در قزوین برگزار کرده‌ام.


کرونا و ضربه‌هایش به هنر

حسن‌زاده درخصوص تاثیر کرونا بر کلاس‌های خوشنویسی بیان کرد: کلاس‌های خوشنویسی عموما به‌صورت کارگاهی برگزار می‌شود، به این صورت که هنرجو کنار دست استاد می‌نشنید و از تراش قلم تا شیوه نگارش را می‌آموزد؛ بنابراین در بحث آموزش، کرونا کلاس‌های حضوری، خصوصا دوره خط قلمی را تحت‌تاثیر قرار داده است؛ زیرا وقتی کلاس بصورت مجازی برگزار می‌شود بخشی از این امور دیده نمی‌شود؛ اما کرونا از جنبه‌های دیگر فرصت‌های جدیدی را به وجود آورد؛ مثلا هنرجویان درهرتایمی و دربستر مجازی کار خود را ارسال می‌کنند و اساتید نیز غلط‌گیری می‌کنند.

وی تصریح کرد: در استان قزوین، نمایشگاه برای فروش آثار تعریف مشخصی ندارد؛ زیرا عموما بضاعت مالی مردم آنقدری نیست که بخواهند از آثارهنری خریداری کنند و یا قزوین به‌گونه‌ای است که خریدهنری در سبد کالای شهروندانش وجود ندارد؛ با وجود این بزرگترین ضربه کرونا به هنر خوشنویسی، در زمینه برگزاری نمایشگاه و فروش آثار بوده است.

وضع ناخوشایند اقتصادهنر در قزوین

این هنرمند ادامه داد: متاسفانه وضعیت اقتصادهنر در قزوین خوب نیست؛ هنرمندانی که در تهران فعال هستند و یا کار خود را آنجا عرضه می‌کنند در فروش آثار با مشکلی مواجه نمی‌شوند؛ در قزوین نیز برای اینکه این مسئله حل شود فقط نیازمند حمایت دولت هستیم.

حسن‌زاده ابراز کرد: هنرمندان قزوینی همیشه از عنوان‌پایتخت خوشنویسی شهر خود دفاع کرده و می‌کنند؛ علت این دفاع نیز وجود کتیبه‌های بی‌نظیر تاریخی و اساتید بی‌همتایی همچون میرعماد و عمادالکتاب است که در این شهر به دنیا آمده‌اند.


کم‌کاری دولت

وی افزود: زیرساخت‌های عنوان پایتخت خوشنویسی قزوین هنوز ایجاد نشده است؛ برای مثال همچنان یک گالری استاندارد و یا موزه هنرهای معاصر در قزوین وجود ندارد؛ در واقع عنوان پایتختی قزوین فقط در دوسالانه‌ها پررنگ و بعد از آن به فراموشی سپرده می‌شود؛ در طول تاریخ همه زحمات بر دوش خوشنویسان بوده است و دولت که باید زمینه‌ساز جریان خوشنویسی باشد کم‌کاری کرده است.

خوشنویس قزوینی گفت: انجمن خوشنویسان به واسطه شکل اداری که دارد، به صورت مرتب با مدیرکل‌ارشاد، مسئولین شهرداری، و شخص استاندار جلساتی برگزار می‌کند؛ اما ساماندهی به وضعیت پایتخت خوشنویسی و تخصیص بودجه برای آن نیازمند یک حمایت جدی است؛ از آنجایی هم که سیاست فرهنگی کشور مقطعی رقم می‌خورد و با عوض شدن دولت‌ها مدیران فرهنگی نیز تغییر می‌کنند؛ از ابتدا کار درست پیش نمی‌رود.

شهرخالی از المان‌های خوشنویسی

حسن‌زاده درباره عدم وجود المان‌های خوشنویسی در قزوین بیان کرد: تنهاچند المان در قزوین وجود دارد که در آن خوشنویسی به کار رفته است؛ میدان میرعماد نیز سمبل خوشنویس و خوشنویسی می‌باشد؛ همه اینها به‌گونه‌ای نیست که نظر یک فرد را هنگام ورود به شهر جلب کند.

وی ادامه داد: در زمان استانداری مرتضی روزبه کارگروه خوشنویسی در استانداری شکل گرفت؛ یکی از موارد مطرح شده در کارگروه نیز یکسان کردن فونت گرافیکی برای تابلو‌ها بود؛ اما متاسفاته با تغییر مدیریت این ایده مقفول ماند.



پایتخت خوشنویسی نیازمند توجه ویژه

این هنرمند اظهار کرد: وقتی از قزوین به عنوان پایتخت خوشنویسی ایران نام می‌برند؛ باید در کنار این عنوان اتفاقا دیگری نیز رخ بدهد؛ برای مثال قزوین می‌تواند کتابخانه تخصصی خوشنویسی داشته باشد، و یا وجود یک گالری استاندارد که پذیرای آثار خوشنویسان طراز اول کشورهای مختلف باشد؛ همچنین برگزاری مسابقات بین‌المللی خوشنویسی همانند مسابقاتی که در ترکیه و امارات برگزار می‌شود نیز می‌تواند قزوین را در سطح جهان اسلام مطرح کند.

خوشنویس قزوینی تصریح کرد: وقتی بازار و خریداری برای هنر وجود داشته باشد؛ عرضه کننده و هنرمند نیز می‌تواند از آن منتفع شود؛ خیلی از هنرمندانی که در قزوین هستند کار خود را درجای دیگری عرضه می‌کنند؛ در واقع بازار هنر به دلیل کوچک و محدود بودن برای کسانی است که از قدیم در این کار هستند؛ بنابراین اگر در این زمان شخصی بخواهد به خوشنویسی به عنوان منبع درآمد نگاه کند کارش با توفیق همراه نمی‌شود.

حسن‌زاده در پایان گفت: در تمامی زمینه‌های هنری یادگیری نیازمند استعداد، علاقه‌مندی و پشتکار است؛ هرکدام از اینها کمتر باشد دو اصل دیگر می‌توانند بخشی را جبران کنند؛ اما ادامه دادن مسیر بستگی به خود فرد دارد.

انتهای پیام/۳۰۰۳