کارشناس امور دینی و مذهبی گفت: اگر سلامتی را نوعی نظم و بیماری را نوعی بی نظمی بدانیم، بنا بر تحقیقات انجام شده میتوان گفت دعا در درمان بیماریها نوعی عمل نظم دهنده را انجام میدهد.
حجتالاسلام احمدرضا فلاح در گفتوگو با خبرنگار فرهنگوهنر صبحقزوین؛ دربارهی تاثیر دعا بر انسان و محیط اظهار کرد: در کشورهای غربی موسسات، پژوهشگاهها و حتی دانشگاههای متعددی وجود دارد که در زمینهی تاثیرات دعا و درمان بیماریهای جسمی و روحی فعالیت میکنند.
وی افزود: چنانچه میتوان با یک جستوجوی ساده به بیشتر مقالات آنها دسترسی پیدا کرد، اما دلیل اینکه دولتهای مختلف از دعا برای درمان استفاده نمیکنند را میتوان یک سیاست اقتصادی دانست زیرا این نوع درمان، نه تنها منفعت اقتصادی ندارد بلکه موجب ضرر اقتصادی نیز میشود.
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: اگر بخواهیم بررسی کنیم که دعا چطور میتواند در درمان بیماریها موثر باشد باید بگوییم در خداخواهی شدید که نام آن را دعا گذاشتهایم، یک نوع اتحاد روحانی با قدرت مطلق عالم برقرار میشود و این ارتباط زمینهی آرامش، معنویت و ثبات در روح انسان را فراهم میکند.
وی اذعان کرد: اثری که دعا در روح ایجاد میکند به جسم منتقل میشود و جسم به نوعی به تسکین میرسد و باعث میشود که موقت و یا گاهی دائما ناملایمات جسمی تنظیم شود که اصطلاحا ما این عمل را شفا مینامیم.
فلاح در ادامه گفت: هرچه خداخواهی و کمالطلبی در انسان تشدید شود اتحاد روحانی برای ارتباط با قدرت عالم شدیدتر میشود و هرچه این اتحاد روحانی عمیقتر شود تاثیر آرامش روحی بر جسم با دوام بیشتری انجام میشود که گاهی میبینیم فردی از بیماری نجات مییابد بدون آنکه این رهایی توجیه علمی داشتهباشد.
این کارشناس مذهبی ابراز کرد: حال سوال پیش میآید که آیا ارتباط و اسناد علمی برای ارتباط دعا و درمان وجود دارد یا خیر؟ در ابتدا باید به پیشینیهی دعا در تاریخ بشریت پرداخت. آنچه که تاریخ نشان میدهد آن است که انسان ذاتا خداخواه و کمالطلب بوده است.
وی تصریح کرد: البته باید به این نکته توجه داشت که بین خداخواهی و خداشناسی فرسنگها فاصله وجود دارد، زیرا خداخواهی یک امر فطری و خداشناسی نیازمند تفکر، تلاش و بهرهگیری از یک راهنما است.
فلاح افزود: انسان همواره برای رفع نیازهای خود به یک وجود برتر تکیه میکند و در گرفتاریها همیشه به دنبال او میگردد هرچقدر گرفتاری و نیاز او بیشتر باشد خداخواهی او نیز بیشتر میشود و این نوع خداخواهی فطری که ما آن را دعا میخوانیم در تمام ادیان و مکاتب حتی مکاتب منحرف نیز وجود دارد.
وی اضافه کرد: متاسفانه مکاتب منحرف در تطبیق درست خداخواهی فطری دچار مشکل هستند، برای مثال در مصداق خدا اشتباه میکنند.
این کارشناس امور مذهبی بیان کرد: یک نوع دعا درمانی از گذشته در مکاتب وجود داشته ولی بعد از دورهی رنسانس توجه مردم به این سبک درمانی کم و به طب جدید بیشتر میشود تا اینکه در سدهی اخیر ورق برمیگردد و مردم مجدد به دعا روی میآورند.
وی گفت: الفاظ و کلمات در انسان تاثیر بسزایی دارد که این مسئله اهمیت دعا را روشن میکند به طور مثال گاهی افرادِ به ظاهر بیمار وقتی بعد از مراجعه به پزشک متوجه میشوند که بیماری خاصی ندارند آسوده میشوند، اما اگر یک فرد سالم به پزشک ارجاع کند و متوجه شود که دچار بیماری خطرناکی شده در همان لحظه و یا بعدها ممکن است سیستم ایمنی بدن خود را از دست بدهد، این نشان میدهد که الفاظ و کلمات تا چه حد میتواند روی انسان متاثر باشد.
این کارشناس دینی ادامه داد: کلمات علاوه بر انسان بر اشیاء نیز تاثیر میگذارد، چنانچه تحقیقات دکتر ایموتو در ژاپن روی آب نشان میدهد که تاثیر الفاظ خوب چقدر میتواند در اطراف ما موثر باشد.
وی اضافه کرد: طبق تحقیقات این دکتر، آب قابلیت نسخهبرداری و ضبط اطلاعات را دارد و زمانی که همان آب به درجه انجماد برسد از حالت مولکولها مشخص میشود که آب چه الفاظی را ضبط کردهاست و بهترین حالت قرارگیری مولکولها زمانی است که آب صدای قرائت قرآن را شنیده باشد.
فلاح تصریح کرد: آب در رودها، دریاها و اقیانوسهای سرتاسر دنیا درحال گردش است و باعث انتشار انرژی مناطق مختلف به یکدیگر میشود که البته در آیاتی از قرآن هم به این نکته اشاره کردهاست.
وی ابراز کرد: اگر سلامتی را نوعی نظم و بیماری را نوعی بینظمی بدانیم بنا به تحقیقات مختلف انجام شده میتوانیم بگوییم که دعا در درمان بیماریها نوعی عمل نظم دهنده انجام میدهد.
فلاح عنوان کرد: از سوی دیگر دوسوم بدن انسان از آب تشکیل شده و میتوان گفت تحقیقات دکتر ایموتو در انسان هم قابل اجرا است و تاثیرات دعا در شکلگیری مولکولهای آب بدن بیتاثیر نیست.
این کارشناس امور دینی و مذهبی دربارهی فعالیت کشورهای غربی در حوزهی دعا و درمان بیان کرد: موسسهی انرژی درمانی و انرژی سنجی در آمریکا اعلام کرده که با تلقین اسامی خدا به بیمار، درحال انجام عملیات درمانی است. روشی که این مرکز درمانی برای درمان انجام میدهد به گونهای است که ۱۰ الی ۲۰ دقیقه بیمار اسامی خدا را تکرار کرده و از این تکرار انرژی مثبتی دریافت میکند.
وی تصریح کرد: در دانشگاه وریج آمستردام هلند پزشک معالج میگوید که یکی از بیمارانم شفا گرفت بدون اینکه خوب شدن او توجیه علمی داشته باشد و این مسئله من را حساس کرد و باعث شد به همراه گروهی از دانشمندان تحقیقات خود را روی این مسئله با موضوع تاثیر دعا بر درمان آغاز کنیم و تاکنون نیز به نتایج خوب و قابل قبولی دستیافتهایم.
این کارشناس دینی با اشاره به ویروس کرونا و دعادرمانی کشورهای غربی عنوان کرد: در ایام شیوع ویروس کرونا به طور حتم ما با بسیاری از تصاویر و کلیپهای پزشکان اروپایی درحال عبادت مواجه شدهایم یا حتی میبینیم که رئیس جمهور امریکا یک روز را به دعا اختصاص میدهد یا حتی میشنویم که در این ایام مراجعه به کشیشها، کلیساها و پاپ بیشتر شده که این مسائل نشان میدهد که غرب هم مسئلهی دعادرمانی را پذیرفتهاست.
فلاح بیان کرد: دعا برای دفع بلا و بیماریها بصورت عام و خاص وجود دارد چنانچه غالبا در مفاتیح مشاهده میکنیم که برای هر مسئله و بیماری، دعای خاصی مطرح شده که اینگونه دعاها دعاهای خاص هستند اما در این میان دعاهایی وجود دارد که به بیماری خاصی اختصاص ندارد و اساسا جهت دفع بلا و بیماری عمیق مطرح میشود.
این کارشناس دینی با اشاره به دعای هفتم صحیفهی سجاده ابراز کرد: دعای هفتم صحیفهی سجادیه از آن دسته دعاهای عام است که در زمان بلاهای شدید و عمیق سفارش شده، زیرا در این دعا بویژه در بخش پایانی آن، از خدا درخواست میشود که گشایشی ایجاد شده و شیرینی اجابت دعا به بنده مرحمت شود.
وی ادامه داد: در دعای هفتم صحیفهی سجادیه دیدیم که شدت خداخواهی حول گشایش مشکلات به صراحت بیان شدهاست، از سوی دیگر در صحیفهی سجادیه دعای ۱۵ و ۲۳ نیز حول محور درمان و سلامتی سفارش شده که مضامین مفید و موثری را مطرح کردهاست.
فلاح با اشاره به احادیث و توصیههای اسلام دربارهی جایگاه دعا در رفع و دفع بلا گفت: اگر بخواهیم مسئلهی دعا را در اسلام بررسی کنیم در احادیث خود میبینیم که امام محمد باقر(ع) به محمدبن مسلم میفرمایند: آیا میخواهی تو را به چیزی که سبب بهبودیت از بیماری، آسیب و حتی مرگ میشود آگاه کنم؟ سپس میفرماید آن چیز دعاست.
این کارشناس مذهبی در پایان ابراز کرد: در روایتی از امام رضا(ع) میخوانیم که به راستی که دعا در برابر بلا و گرفتاری میایستد و آن دو (بلا و دعا) تا قیامت قرین هم هستند همچنین امام صادق(ع) دربارهی دعا میفرمایند دعاکردن شفای هر دردی است.
انتهای پیام/3003
دیدگاه ها