به گزارش سرویس فرهنگ و هنر
صبح قزوین ؛ ماه رمضان ماه وزیدن نفحات الهی و گشوده شدن درهای رحمت و مغرفت خداوندی است که در هر سال با فرا رسیدن آن جان تازهای در کالبد وجودمان میدهد.
خداوند بزرگ، در این ماه با فراخوانی بندگان خویش بر خوان گستردهاش، هیچ لطف و عنایتی را از آنان دریغ نفرموده و تمام برکات را در دسترس آنان قرار داده است.
در این ماه مبارک درهای بهشت باز و درهای جهنم بسته شده است و شیاطین در زنجیر این الطاف همه زمینه التفات و توجه بندگان را به ذات اقدس الهی فراهم و جان تشنهی آنان را مهیای دریافت پیام های هدایت و سعادت نموده است.
لذا این ماه مناسبترین فرصت برای کسب تقوا و فضیلت همانطوریکه قرآن مجید به آن اشاره میکند که «یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوْا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامْ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَقُوْن»زندگی واقعیتی است که انسان باید در راستای آن راه کمال را بپیماید تا بتواند به هدف نهاییاش برسد؛ هدف نهایی در حرکت انسان رسیدن به مقام انسانیت و قرب الی الله و تخلق به اخلاق الهی است برای حرکت صحیح در این مسیر و نیل به این هدف برنامه و دستور العمل صحیح لازم است تا رهرو بتواند بی آن که وقت گرانبها را هدر دهد یا خسته و سرگردان شود در مسیر رشد و تعالی قدم بردارد.
این راه را باید با ایمان به خدا شروع کرد و به غیر او دل نبست و در راه اطاعت و عبادتش با اخلاص و کوشش گام برداشت بدیهی است با تکرار عمل صالح و ادامه اطاعت و عبادت روح آدمی صفا مییابد و برای ادامه مسیر آمادگی بیشتر پیدا میکند.
در مرحله دوم انسان باید نفس را به تقوا و خویشتن داری زینت دهد و از محرمات الهی به طور جدی اجتناب کند انسان در سایه تقوا و اجتناب از گناهان به مدارجی از کمال روحی و تهذیب نفس میرسد که بعضی از آنها قابل توصیف نیست علاوه بر این به برکت تقوا در دنیا نیز از سلامت روح و نعمات بی پایان خداوند برخوردار میشود.
ماه رمضان باعث رشد و بالندگی روح
برای تغذیه و فربهی و شادابی بُعد انسانی و جنبه معنوی و روحی انسان نیازمندیهای غیر از نیازمندیهای مادی است و این گونه نیست که با بدست آوردن عوامل و زمینههای شادابی، فربهی و آسایش تن زمینه تنومندی، رشد، نشاط و آرامش جان نیز فراهم گردد.
لذا برای پرورش و رشد و بالندگی جان و تامین خواستههای آن باید به سراغ اموری غیر از عوامل تامین کننده نیازهای تن شتافت هدف اصلی و نتیجه نهائی و دستاورد اصلی «روزه» که برجستهترین وظائف مسلمانان در ماه مبارک رمضان است تقوا میباشد.
«یا اَیُّهَا الَّذینَ امَنُوْا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِیامَ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذیْنَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَقُوْن»
ای کسانی که ایمان آورده اید روزه بر شما واجب شده است همانطوری که بر کسانی که قبل از شما بودهاند واجب بوده است امید است پرهیزکار شوید.
تقوا که همان نگهداری، کنترل و مهار تمایلات حیوانی و خواستههای نفسانی است یک اصل واقعی و عینی میباشد که در سایهی روزه و روزهداری در وجود انسان محقق میگردد و ماه رمضان با همهی آنچه که به همراه دارد در صدد کنترل انسان و مهار تمایلات حیوانی و ایجاد تقویت و روحیهی مقاومت در برابر جاذبههای نفسانی است تا بتواند بُعْدِ حقیقی وگوهر اصلی وجود انسان را سر زنده، بالنده، با نشاط و فربه نماید.
انسان برای تامین حیات معنوی خود و تقویت، پرورش فربهی روح خویش به این ماه الهی نیازمند است گرچه این فرضیه الهی مانند دیگر فرائض و تکالیف اسلامی تنها با یک بُعْدِ وجود انسان سر و کار ندارد و فوائد و آثار آن به حیات روحی انسان محدود نمیگردد و ضمن تامین نیازهای روحی و در پی داشتن آثار و نتایج معنوی بهرهها و برکات مادی و دنیای را هم برای انسان و جامعه به همراه دارد.
ولی هدف اصلی و نقش اساسی و تاثیر عمده ماه رمضان به حیات معنوی و روان انسانی مربوط میشود و آدمی برای بالندگی رشد و چالاکی به امساک، منع ومحدودیتی که ماه رمضان برای بُعْد حیوانی انسان ایجاد میکند نیازمند است این امساک هرگز به معنای محرومیت و از دست دادن تواناییها و گرفتار ضعف و ناتوانی شدن نیست و روزه برای پیشگیری از محرومیت انسان و ایجاد قدرت کنترل در برابر شهوات نفس و تمایلات تن و بر خوردار ساختن وجود انسان از گوهرها و کمالات انسانی بسیار لازم و ضروری است.
ماه رمضان تولدی دیگر برای عابدان و عاشقان
در عرصه معنویت، بهار دیگر فرا رسید و تولدی دیگر را در عالم ملکوت بشارت داد.
بانک «یا اَیُّهَا الَّذیْنَ امَنُوْا اِسْتَجیْبُوْا لِله وَ لِلرَّسُولِ اِذا دَعاکُمْ لِما یُحْیِیکُمْ» در این عرصه عطرآگین زده شده است و رسالت مخاطبان شنیدن است و آنگاه لبیک و این لبیک باید درختانی سرسبز و تنومند و تربیت شده به ثمر بنشاند و این ماه چنین فرصت را در مقابل ما نهاده است.
در این ماه با استعانت از درگاه احدیت و کمک گرفتن از انوار پاک چهارده معصوم (علیهم السلام) فرصت دیگری است برای پرداختن به درون و رسیدن به جهان طبیعت و لقاء حضرت حق اگر انسانها در راه رشد و تعالی خود و در راه عبادت خداوند که هدف آفرینش انسان است وجود خود را پیراسته از گناه کنند و تقوا و خداشناسی را برای همیشه در وجود خود زنده نگهدارند سعادت و عزت دنیا و آخرت را به دست آوردهاند.
مخصوصاً سفارش زیاد شده است که در ماه رمضان که بهترین فرصت برای تزکیه و کسب فضائل انسانی است از این نعمت عظمی بهرمند شده و اوقات را مغتنم شمرده وخود را مشغول به عبادت و اطاعت خداوند نمایند.
ساختار وجود انسان و فطرت اولیهاش، او را به سوی دریای معرفت الهی و عشق به پروردگار میکشاند در کشاکش هیاهوی زندگی و غوغای اجتماع، دست و پنجه نرم کردن با مشکلات زندگی گذر از گردنههای صعب العبور ناکامیها و تلخیها و شکستها ما را متوجه تکیه گاهی مطمئن میکند که همان وجود خدای بینیاز مطلق است.وقتی انسان در زندگی از همه چیز ناامید شد و قلب خود را با یاد حق آرامش داد در آن لحظه ارتباط برقرار میشود و از خزانه غیب او رحمت سرازیر میشود و حاجات برآورده میگردد.در این ماه دست به دعا بر میداریم و از وجود حق بخواهیم که در مسیر او قرار گرفته و لحظهای از یاد و ذکر او غافل نشویم.
ماه رمضان ماه پیوند مخلوق با خالق
ماه رمضان ماه پیوند عمیق مخلوق با خالق یکتاست که این پیوند روحی و قلبی بین عبد و مولا بوسیله روزهداری برقرار میباشد تا جائی که صائم همهی هم و غم خود را صرف رضایت حضرت حق میکنند تا به وسیله این عمل پالایش درون کند و همهی صفات رذیله درونی و برونی را به خاطر رضایت او خالصا و مخلصا از وجود خود بزداید و خود را به قربش نزدیک تا به همه صفات الهی آراسته گردد.
"علیرضا تاکی"
انتهای پیام/2002
دیدگاه ها