صبح قزوین ؛_____ علی تقوایی.
خلاصه و عوامل فیلم:
کارگردان و فیلمنامه نویس: کاوه صباغ زاده. تهیهکننده: مهدی صباغ زاده. بازیگران: حامد کمیلی، سارا بهرامی، فرید سجادی حسینی، رضا سخایی، همایون ارشادی.
حامد کمیلی، نقش اول فیلم، شخصیتی عاشق فرهنگ و هنر و به ویژه موسیقی ایتالیاست. او تمام زندگیاش را در رویای این کشور غرق کرده است بگونه ای که فارغ از خانواده و آینده خود در حسرت این رویا غرق است. این روال ادامه دارد تا اینکه با ورود هر یک از شخصیتها داستان فیلم به گونه دیگری رقم میخورد.
آنچه درباره فیلم باید بدانیم
همسانی عجیبی است که درست در شرایطی که فیلم موزیکال سرزمین لالا (la la land) در حال درو کردن جوایز است در ایران نیز فیلم ایتالیا ایتالیا ساخته میشود.
"ایتالیا ایتالیا" اولین ساخته فیلمساز جوانش از معدود فیلمهای موزیکال و فانتزی سینمای ایران است و این یعنی مخاطب یکی از متفاوت ترین فیلمهای اخیر سینمای ایران را روی پرده مشاهده خواهد کرد. فیلم پر از صحنههای، شاد، موزیکال و کمدی است برای همین هم به احتمال زیاد اگر بنا باشد آخرین ساخته کاوه صباغ زاده، فصل اکران عمومی را تجربه کند، یقیناً از جمله آثار پرفروش سال آینده یعنی سال 1396 خواهد بود.
ایده اصلی فیلم "ایتالیا ایتالیا"، با اقتباس از یکی از داستانهای جومپا لاهیری، نویسنده جوان هندیتباری و ساکن آمریکا- برنده جایزه ادی پولیتزر در سال 2000- ساخته شده است. با این حال دریافت ایده از داستانهای لاهیری هرگز به آن معنا نیست که فیلمنامه نویس و کارگردان به اقتباس صددرصدی از ایده مورد نظرشان پایبند بوده باشند بلکه آنچه شاید توجه مخاطب را در فیلم "ایتالیا ایتالیا" جلب کند تنها صحنههای جذابِ موزیکال و برخی از دیالوگهای طنزگونه فیلم است.
در این بین اما یکی دیگر از نکات جالب این است که بازیگران و سینماگرانی در این فیلم حضور دارند که با شخصیت حقیقیشان در فیلم حضور دارند و با کاراکترهای اصلی رابطه دارند. «همایون ارشادی»، «علی ملاقلیپور»، «رضا سخایی» و «جهانگیر میرشکاری» از جمله این سینماگران هستند.
چرا "ایتالیا ایتالیا" تجربه ای کاملاً شکست خورده است؟
گذشته از موارد فوق که ذکر آنها لازم بود باید گفت که ایتالیا ایتالیا، از هر نظر تجربه ای کاملاً شکست خورده در سینما، هم در فرم و هم در محتواست. سنگ بزرگ و علامت نزدن و فیلمی که قرار بود تحت تاثیر «شهر زنان»ِ «فلینی» باشد در عمل به شکل بسیار بدوی تبدیل به «سلام بمبئی»ِ دیگری شده است.
فیلم به لحاظ هنری هیچ امتیازی ندارد، مگر بازی خوب حامد کمیلی که آن را هم نمیتوان جزو بازیهای عالی کمیلی طبقه بندی کرد با این حال شاید بازی خوب کمیلی تنها انگیزه ای باشد که بتواند مخاطب حرفه ای سینما را برای مشاهده این فیلم به پای پرده های نقره ای سینما بکشاند.
البته ضعفهای فنی ایتالیا ایتالیا، کاملاً قابل پیش بینی و مشهود بود اما نکته اینجاست که به لحاظ درون مایه نیز فیلم یک عقبگرد برای فرهنگ ایرانی محسوب میشود. کارگردان فیلم در مورد خلاصه ایتالیا ایتالیا میگوید: «جوانی که سرسپرده فرهنگ ناب ایتالیایی است... از نظر من ایتالیایی زیباترین زبان جهان است» فرهنگ ناب ایتالیایی به فرض وجود داشتنش در ایران و در جشنواره فجر چه میخواهد؟ و اصلا چرا باید بگونه ای فیلم ساخت که تبلیغ فرهنگ یک کشور اروپایی در کشوری شرقی، اسلامی و شیعی باشد؟
نکته آخر میماند پاسخ این پرسش که فیلمی با این کیفیت ضعیف چگونه در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر حضور دارد؟ آیا این نشان از سطح پایین بخش مسابقه این جشنواره دارد و یا روحیه تسامح مدیران و سیاست گذاران آن را میرساند؟ و اگر نه این است و نه آن بهتر سیاستگذاران جشنواره در کنار سیمرغ بلورین برای بهترینها، تمشک بلورینی نیز برای بدترینها پیش بینی کنند.
انتهای پیام/2002
دیدگاه ها