به گزارش سرویس فرهنگ و هنر
صبح قزوین ، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره)، یکی از مراکزی که بار دیگر هویت و منزلت واقعی خود را درجامعه پیدا کرد و به عنوان سنگر مستحکم مؤمنین و مجاهدین قرار گرفت، "مسجد" بود.
اگر به تاریخ پر فراز و نشیب انقلاب اسلامی نگاهی داشته باشیم، نقش مساجد در ابعاد فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، نظامی و اقتصادی نقش بسیار مهم و بسزایی بوده، به صورتی که موجب تثبیت و استواری نهال انقلاب اسلامی گردیده است.
در طول سالهای گذشته، مسجد همواره مرکز حضور نیروهای به واقع انقلابی و نیز پایگاهی برای مقاومت مردمی در برابر تهدیدات دشمنان بوده و توانسته در شرایط حساس به انسجام نیروهای مردمی بپردازند.
اما مسئله حائز اهمیت که در صدر اسلام نیز مورد توجه خاص پیامبر گرامی اسلام(ص) بوده و امام (ره) نیز به تبعیت از پیامبر(ص) بر آن تأکید داشتند، مدیریت سیاسی مسجد است.
اهمیت این موضوع به حدی است که اگر مسجد از سیاست اسلام دور بماند، آنگونه میشود، که دشمنان خواستارش بوده و سعی کردهاند تا مسجد و نماز جماعت را به محل صرف عبادت مبدل کنند، تا هیچ ضرر و خطری از این ناحیه متوجه آنها نباشد.
در دوران انقلاب اسلامی ایران نیز پس از محور اعتقادی و عبادی، پررنگترین، فعالترین و بارزترین بخش کار مساجد در محور سیاست بوده است؛ چرا که مساجد در آگاهی و بیداری تودهها در دوران قبل و بعد از انقلاب نقش مؤثری داشتهاند و رژیمهای استعماری جهان نیز از مسجد بیش از هر نهاد انقلابی میترسند.
اما امروز نیز در آماج حملات دشمنان به جایگاه والای اسلام، مذهب و مسجد، انگار برخی مسئولان بظاهر روشنفکر کنونی کشور نیز در تبیین جایگاه واقعی مسجد دچار انحراف شدهاند.
جدیداً شنیده شده که یکی از مسئولان در تقسیمبندی جدید خود، مساجد مهم شهرستان البرز را به بیطرف، طرفدار و مخالف دولت تقسیم کرده است و برای برگزاری مراسمات مختلف به نوع مساجد توجهای ویژه دارد؛
بصورتی که میتوان نمود این نوع دستهبندی را در برگزاری مراسم سالگرد ارتحال امام(ره) مشاهده کرد که یکی از مساجد جامع شهر الوند به علت آنچه که از سوی این مسول "مسجد بیطرف" خوانده شده است، از میزبانی این مراسم کنار گذاشته شد!
به نظر میرسد، باید این کلام مبارک حضرت امام(ره) در تبیین بعد سیاسی مسجد را برای این مسئول عزیز که احتمالا مسجد را تنها جایگاهی برای اقامه نماز و در شرایطی تعریف از انجام وظایف ذاتی مسؤولان میداند بازگو کرد که فرمودند: "کتابهایی که اسلام در سیاست دارد بیشتر از کتابهایی است که در عبادت دارد، این غلط را در ذهن ما جایگیر کردهاند و حتی حال باورشان آمده است. آقایان، به اینکه اسلام با سیاست جداست، این یک احکام عبادی است مابین خودش است و خدا، بروید توی مسجدتان و هرچه میخواهید دعا کنید، هرچه میخواهید قرآن بخوانید، حکومتها هم به شما کار ندارند، اما این اسلام نیست".
البته ناگفته پیداست که "سیاست مسجد با مسجد سیاسی" که طرفداران هر گروه و جناح، این مکان مقدس را سیاسی و جناحی کرده و امام جماعت، نمازگزاران، سخنرانان و تمام برنامههای آن طبق سلیقه آن گروه اجرا میشود، فرق میکند، چرا که با تعریفی که اسلام از مسجد عرضه میکند، مسجد نمیتواند پایگاه سیاسی یک حزب باشد، مسجد از یک سو به "خدا" و از سوی دیگر به "مردم" تعلق دارد، از این رو نمیتواند زیر سیطره یک باند سیاسی قرار بگیرد و از آن به صورت مرکز فعالیتهای تشکیلات گروهی استفاده شود، لذا لازم است تا مسئول مذکور علت این تقسیمبندی تفرقه آمیز را بیان و برای اذهان عمومی تشریح کند.
انتهای پیام/2002
منبع:
ندای البرز
دیدگاه ها