پنج راز از پشت پرده حمله روسیه به اوکراین

به گزارش سرویس سیاسی صبح قزوین ؛سرانجام، روسیه به اوکراین حمله کرد و این کشور، هم اکنون زیر شدیدترین حملات روس‌هاست.

ولادیمیر پوتین در جریان یک نطق آتشین و حماسی، استقلال دونتسک و لوهانسک، دو منطقه جدایی طلب شرق اوکراین را به رسمیت شناخت. واکنشی که مخالفت بی‌درنگ سازمان ملل، اتحادیه اروپا، ناتو و ایالات متحده آمریکا را در پی داشت.

اکنون در شرق اوکراین و کنار مرزهای روسیه دو سرزمین خواهان خودمختاری هستند که از نظر روسیه دو کشور مستقل هستند و سوژه اصلی جنگ، این دو جمهوری اند. اما چه شد که کار به جنگ کشید؟

فرهادی قنبری، تحلیلگر در یادداشتی به بررسی دلایل تمایل ولادیمیر پوتین و اطرافیانش به جنگ پرداخته است:

* پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، کشورهای عضو «پیمان ورشو» یکی پس از دیگری به عضویت «ناتو» درآمدند. روسیه دوران «یلتسین» توان و قدرتی برای مقابله با گسترش ناتو به سمت شرق نداشت. اما پس از به قدرت رسیدن پوتین، روسیه از منتقدان جدی گسترش ناتو به سمت شرق بود و حضور ناتو در مرزهای خود را برنمی تابید. طی دو دهه اخیر ایالات متحده آمریکا و اروپا بدون توجه به تهدیدات روسیه به گسترش نفوذ خود در شرق اروپا از طریق حمایت از انقلابهای رنگی، گسترش ناتو به شرق و ایجاد سپر موشکی در شرق اروپا به فشار بیشتر به روسیه ادامه دادند. روسیه با حمله به اوکراین [به نوعی] درحال جنگیدن با آمریکایی است که [به مانند دو جنگ جهانی] هزاران کیلومتر از منطقه جنگی به دور است. و شاید همین مسئله و مسائلی از قبیل قدرت سیاسی و اقتصادی و رسانه ای از هم اکنون پیروز و نتیجه جنگ را مشخص می نماید.

* ترامپ منتقد سرسخت «ناتو» و گسترش آن به شرق بود. ترامپ حضور آمریکا در پیمانی که شصت درصد بودجه آن را پرداخت می کند، اما در عمل در خدمت امنیت اروپا قرار دارد را اقدامی نادرست و برخلاف منافع ملی ایالات متحده می دانست. یکی از دلایل اصلی مخالفت اروپاییان با ریاست جمهوری ترامپ و تلاش همه جانبه آنها برای کنار رفتن او و حمایت و تلاش همه جانبه روسیه برای به قدرت رسیدن ترامپ ریشه در در چنین رویکردهایی داشت.

* اولین نتیجه حمله روسیه به اوکراین تحریک افکار عمومی جهانیان علیه روسیه و شخص پوتین است.  روسیه به خوبی می دانست که به هیچ وجه توان رقابت رسانه ای با غولهای خبری و رسانه ای غرب را ندارد.

* روسیه به دلایل متعدد اقتصادی و سیاسی و رسانه ای و عدم تحریک افکار عمومی بین المللی و.. طی ماههای اخیر تلاش داشت تا از طریق دیپلماسی مسئله را حل و فصل نماید.

* اما در عمل اروپا و ایالات متحده تمایلی برای مذاکره و کوتاه آمدن از خواسته خود مبنی بر عضویت اوکراین در ناتو نداشتند، آنها می دانستند که چه در صورت حمله روسیه به اوکراین و چه در صورت عدم حمله روسیه، آنها هستند که دست بالا را داشته و پیروز این مناقشه خواهند بود.

* روسیه به احتمال بسیار قبل از حمله به اوکراین با همپیمانان خود در مورد مقابله با تبعات اقتصادی احتمالی حمله به اوکراین هماهنگی هایی را صورت داده است. استقبال گرم پوتین از رئیس جمهور برزیل، سفر امروز عمران خان نخست وزیر پاکستان به مسکو و سکوت ضمنی چین و هند در قبال حمله روسیه نشان می دهد که روسیه به فکر جایگزینی همپیمانان اقتصادی اروپایی و کاهش تبعات تحریمهای دول غربی بوده و سر مسئله اوکراین به راحتی حاضر به کوتاه آمدن نخواهد شد.

* با پیگیری روند تحولات اخیر می توان حدس زد که پوتین در قبال مناقشه اوکراین از ایران حمایتی شبیه حمایت ونزوئلا و کوبا و سوریه و حوثی های یمن را انتظار داشته است.. اما موضع ایران در روزهای اخیر موضعی نسبتا معتدل و دعوت طرفین به خویشتنداری بوده است.  مسئله ای که احتمالا به مذاق روسها خوش نیامده [و شاید] عامل اصلی استقبال سرد پوتین از آقای رئیسی نیز ریشه در همین مسئله داشته است.